Wychowywanie dziecka w samotności

Dzisiaj potwierdziło się,że jestem w ciąży.Wizyta u Pani ginekolog, wszystko jest w porządku tak powiedziała. Tylko jak poradzić sobie samemu, już po urodzeniu? Ojca tego dziecka już nigdy nie będzie przy mnie, ani przy tym dziecku.Jak zacząć odbudowywać sobie życie powoli ?Ojciec mojego dziecka zabił się 3 tyg temu, zostawiając mnie z przeświadczeniem ,, zrobisz co uważasz za słuszne,ja nie ponoszę za to dziecko odpowiedzialności". Mam wsparcie w moich rodzicach, ale oni nie pokażą jak mam żyć.
KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Jest pani młoda, 9 miesięcy przed panią, to dużo czasu, aby oswoić się z ciążą. Wierzę, że da pani sobie radę, bo kobieta ma w sobie ogromną siłę. Z czasem wszystko się ułoży, pozna pani kogoś, całe życie przed panią. To super, że ma pani wsparcie rodziców, to pomoże przetrwać trudne chwile. Powodzenia!

0

Dzień dobry!

Dla każdego człowieka życie jest pełne wyzwań. Także dla dla każdej matki i dla każdej samodzielnie wychowującej matki. Przed Panią wiele nauki, wiele nowych zadań - ale też (czego serdecznie życzę) wiele dobrego.
Wsparciem tego procesu dojrzewania do nowej roli i radzenia sobie z trudnościami (np. lepszym zrozumieniem i adaptacją do śmierci byłego partnera) może być psychoterapia.

Pozdrawiam!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Uczucie samotności w małżeństwie przy wychowywaniu dzieci

Mam na imie Ania. Zyje w obcym kraju juz 8 lat. Jestemy 5.5 roku po slubie i mamy dwojke wspanialych dzieci. Moj maz prowadzi wlasna dzialalnosc i powodzi nam sie dobrze. Ja zajmuje sie dziecmi (4,5 roku) i domem.Wolny czas spedzam dosc aktywnie,biegam,plywam.Moj problem polega na tym ze w tym wszystkim jestem sama. Moj maz ciagle pracuje i nigdy niema dla nas czasu.Rozmawialam z nim wiele razy o tym ale on uwaza ze wszystko jest ok i ze czepiam sie bo mam za dobrze. Czuje sie bardzo samotna...
KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu

Może warto skorzystać z porady psychologa? Funkcjonują gabinety online świadczące usługi dla osób, które z jakiegoś powodu nie maja możliwości skorzystania z innej możliwości leczenia (np ze względu na opiekę nad małymi dziećmi, pobyt za granica itp). Wsparcie, przyjrzenie się możliwościom zmiany, praca nad poczuciem własnej wartości a także odbudowaniem związku, powinna pomóc.

0
Psychologia
32 poziom zaufania

Pani Aniu większość mężczyzn nie czuje się komfortowo w roli opiekuna dzieci szczególnie tych najmłodszych. Natura wyposażyła nas w odmienne kompetencje byśmy mogli się wzajemnie uzupełniać. Być może Pani mąż obawia się przejęcia większej opieki nad dziećmi z obawy przed tym, że zrobi coś źle, a swoją rolę w rodzinie rozumie jako żywiciela zapewniającego byt na najwyższym poziomie.
Mam wrażenie, że obawia się Pani, że nieobecność męża osłabia wasze więzi i rzeczywiście może sprawić, że wasza relacja zbytnio się rozluźni. Myślę, że powinni Państwo poważnie porozmawiać o tym jak poprawić wasze relację i postarać się o jakiś kompromis, bez pretensji i obwiniania męża, bo to zwykle pogarsza sytuację. Jeśli będzie Pani rozpoczynać następną rozmowę na ten temat lepiej postarać się o przeprowadzenie jej w tonie troski o wasze małżeństwo. W końcu praca to nie wszystko, a najcenniejszych rzeczy nie można kupić za pieniądze.
Jeśli nie uda się ustalić jakiegoś kompromisu być może powinna Pani zaproponować mężowi terapię rodzinną.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Depresja przy wychowywaniu dzieci

Dwa lata temu urodzilam syna, przez pierwszy rok syn prawie nie spal (nietolerancja laktozy, niedotlenienie okoloporodowe),mam tez 6letnia corke,od porodu jestem ciagle zmeczona,syn od roku juz spi, mam znaczne obnizenie nastroju, mieszkamy za granica, bez rodziny,wpadam w szal w sekunde,pozniej placze,nie ciesze sie z niczego,nie chće mi sie zajmowac dziecmi czy domem,trudno mi sie zmusic do wychodzenia,mam ciagle bole brzucha nie zdiagnozowano przyczyny. Jestem coraz gorsza matka,nie chće tego
KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu

Witam,
Może dobrze by było udać się dolekarza specjalisty, bo może się okazać, że potrzebne będą leki. Pomocna w tym wypadku bywa też psychoterapia, nie wiem jednak w jakim stopniu zna pani jezyk kraju, w ktorym pani przebywa.
Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty