Witam serdecznie. To bardzo poważny i trudny problem. Konieczna jest wizyta u psychologa.
Witam. To bardzo trudny okres i dla nastolatka i całej rodziny. Warto korzystać z psychoterapii, najlepiej sama córka ale można też całą rodziną.
Witam Pana
to co czasami jest pomocne w takich sytuacjach które Pan opisuje to wspólne spotkania nastolatki i jej rodziców z psychologiem. Właśnie w tym celu aby Państwo jako rodzice mieli możliwość powiedzenia swojego zdania i usłyszenia tego co mówi córka, a także żeby nie dopuszczać do tego że nastolatka opowie na Państwa temat różne nieprawdziwe fakty. Rozumiem że jest Państwu jako rodzicom trudno, dlatego warto "grać" w otwarte karty z nastolatką i mówić jak państwo się czują.
Anna Suligowska
Witam. Najkorzystniej zadziałałyby wspólne spotkania z psychoterapeutą. W tym wieku burza hormonów może wpływać na tak wielkie zmiany nastroju. Warto zrobić badania w tym kierunku. Poza tym dużo prowadzić mądrych rozmów z córką. Nie pouczać jej, tylko zestawiać jej pomysły z rzeczywistością. Nauczyć ją ponoszenia odpowiedzialności za swoje zachowania. Wyznaczyć ramy, których nie powinna przekraczać, ponieważ będzie to skutkowało czymś, co sami określicie jako "karę". Jako rodzice określacie wartości jakie mają być honorowane w Waszym domu. Dziecko powinno mieć obowiązki do wykonania, żeby czuło odpowiedzialność za konkretny zakres wspólnoty. Chwalcie ją za dokonania, mówcie, że cenicie w niej to a to, że cieszy Was, że podjęła się robienia czegoś, że wykazał się wrażliwością w jakiejś sytuacji itp. Doceniajcie ja i pokazujcie, że jest ważna i kochana. Warto zaangażować ją do wspólnie ciekawie spędzonego z Wami czasu. Żeby było sporo radości. Powodzenia
Warto spróbować skorzystać z pomocy psychologa rodzinnego. Wspólna praca całej rodziny nad zmianą, przy jednoczesnym uczestniczeniu w procesie terapeutycznym (i konfrontowaniu potrzeb, oczekiwań, emocji na bieżąco) ma szansę zadziałać szybciej i bardziej skutecznie.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Histerie, smutek i wycofanie społeczne u 22-latki – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Odmienność seksualna u 18-letniej osoby – odpowiada Mgr Anna Suligowska
- Zmiany nastroju, samookaleczanie i lęk przed przyszłością u 15-letniej siostry – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Problemy z teściową a wychowywanie dziecka – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
- Pretensje w związku i wychowywanie dzieci – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Czemu mogą służyć te spotkania z psychologiem? – odpowiada Mgr Monika Wróbel
- Dlaczego rodzice traktują mnie jak dziecko? – odpowiada Mgr Agnieszka Glica
- Jak uregulować stosunki z teściową? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
- Wychowywanie dzieci z ADHD – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Wychowywanie dziecka bez ojca – odpowiada Mgr Bohdan Bielski