Witam. Myślę, że na początek warto słuchać uważnie co córka przekazuje. Rozumiem, że jej krzyk jest oznaką wielkiej bezradności wobec jakiegoś przeżywanego przez nią problemu związanego ze szkołą. Odnoszę też wrażenie, że wobec jej krzyku, Pani czuje się bezradna i sądzi, że jakikolwiek lekarz będzie większym autorytetem w udzieleniu pomocy córce niż Pani sama. Sądzę, że wystarczy zmienić sposób rozmawiania z córką, aby zrozumiała Pani co powoduje, że nie chce wracać do szkoły. Czy nie radzi sobie z koleżankami w szkole, czy obawia się jakiś lekcji, czy przedmiotu, czy nie poradziła sobie w jakiejś konkretnej sytuacji, czy nie potrafi odpowiedzieć nauczycielowi na pytania, czy nie jest w stanie sprostać wymaganiom nauczycieli...
Proszę ustalić co konkretnie trudnego dla córki jest w tej "szkole". A potem podpowiedzieć jej rozwiązania. Nie mówić: "ja nie wiem, kiedy ja chodziłam do szkoły to nie było tak jak teraz, itp" Ale zapytać: jak sądzisz teraz, co można zrobić, żeby ta sytuacja się nie powtórzyła.
Ja na razie gdybam, ponieważ nie wiem co dokładnie jest tą przyczyną.
Dziecko ma prawo przeżywać złość i wściekłość, nie jest to objawem choroby. Zapewne wciąż powtarza się jakaś sytuacja, nie jest więc ona rozwiązana, stąd wściekłość zwiększa się. Po prostu.
Udzielam porad na skypie , kontakt: kom 698661921
