Różne są przyczyny takich, nierzadkich zresztą, stanów.
Czasami jest to ogólnie obniżona zdolność odczuwania przyjemności - anhedonia.
Anhedonia występuje w przebiegu wielu zespołów klinicznych, często w depresjach.
Bywa, że poważne traumatyczne przeżycie pozwala zauważyć, że szczęście to nie euforyczne stan, tylko brak większych kłopotów...
Zbyt duże oczekiwania przyjemności od aktywności seksualnej nie pozwalają odczuwać satysfakcji z intymnego życia.
Tak więc często jest to problem psychologiczno-filozoficzny, a nie medyczny.
Troska o rozwój duchowy pozwala czerpać pozytywne odczucia erotyczne z bliskości, a nie tylko z fizycznej stymulacji narządów płciowych.
Z drugiej strony jednak zbytnie estetyzujące podejście do czynności seksualnych typu: "seks to wymiana śluzów i śmieszne ruchy i drgania..." - może przeszkadzać w satysfakcji.
Bo już wielki filozof Kant z Królewca zauważył, że "ruchy seksualne są może i interesujące, ale niegodne filozofa..." - cytuję z pamięci...
Podsumowując, problem nie jest taki łatwy w diagnostyce, ale jeżeli był Pan u lekarzy i Panu nie pomogli, to może warto nawiedzić doświadczonego psychoterapeutę zajmującego się sprawami seksualności.
Inna opcją jest nic nie robić i czasem poprawa przychodzi łatwiej, gdy się "odpuściło" i zaprzestało troskać się...
Pozdrawiam. JW
