Czy ja jestem pewna siebie czy może nieśmiała?

Witam mam 24 lata . Rok temu spotykalam sie z 31 letnim mężczyzną z czasem wyszlo na jaw ze chciał wyludzic ode mnie pieniądze i chodzilo mu o sex ,.od zawsze mialam problem z facetami bylam cicha niesmiala balam sie mezczyzn ,wydawalo mi sie ze nie jestem zbyt dobra dla nich zbyt atrakcyjna . Teraz minęly 2 od tamtej sytuacji , gdy z kims sie spotykam wydaje mi sie ze staje sie kims innym nagle z tej cichej niesmialej dziewczyny staje sie pewna siebie rozgadana sama nie wiem czemu tak jest czy poprostu to jest popis?boje sie ze czasem znow bede ta cicha niesmiala dziewczyna im bardziej mnie pozna wyjdzie to co teraz probuje zakryc zeby wypasc jak najlepiej,nie wiem czrmu tak jest . Teraz tętnie pewnoscia siebie ,duzo mowie ,nie ma we mnie skrepowan . dlaczego pozniej wyjdzie to jaka jestem .Boje sie ze bije ode mnie jakas sztucznosc nie wiem jak to nazwac .Kiedys przeżyłam podobna sytuacje na początku znajomosci bylam podobna pozniej wychodzilo to jaka jestem ,boje sie ze kogos udaje jak dawny chlopak to nazwal,tylko ze ja tak nie mysle nie wiem czemu skad to jest.?nie wiem tojest powod moich nieudanych zwiazkow ..Sama nie wiem jaka jestem przez to czy ta pewna siebie ja czy tylko niekiedy sie gubie .Moze sie zmienilam .. .

KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Fobie społeczne Lęk Niska samoocena Konsultacje psychologiczne Psychologia

Co wpływa na pewność siebie?

Każdy z nas chciałby być przebojowy i pewny siebie. jak do tego dojść? Warto wiedzieć przede wszystkim, co wpływa na naszą pewność siebie. Obejrzyj film i zapoznaj się z wypowiedzią eksperta.

Mgr Agata Pacia (Katulska) Psycholog, Wrocław

66 poziom zaufania

Dzień dobry, jeżeli uważa Pani, że ma Pani problem z relacjami z mężczyznami warto pomyśleć o psychoterapii- popracować nad tym. Jeśli chodzi o obecną Pani pewność siebie to nie ma się czym martwić . Jeżeli spotkała Pani na swej drodze mężczyznę, który dba o Panią, prawi komplementy to zaczęła znani w siebie wierzyć . Oczywiście może to się zmienić. Jednak wiele zależy od tego w jakim kierunku będą Panatwo budować relacje. Myśle że psychoterapia pozwoliłaby Pani zrozumieć siebie.

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Szanowna Pani,
samoocena czyli poczucie własnej wartości, kształtuje się w procesie socjalizacji. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie. Wskazana jest pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego. Poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Przekonania i opinie na własny temat w oparciu o doświadczenia życiowe kształtują samoocenę. Szczególnie negatywne komunikaty i doświadczenia w procesie rozwoju są istotą niskiego poczucia własnej wartości. Spróbuj zastanowić się jaką wartość sobie przypisujesz, zastanów się, jak ta opinia wpływa na twoje myśli i uczucia, w związku z tym, jakie działania podejmujesz: 1)Czy doceniasz siebie? 2)Czy lubisz siebie? 3)Czy akceptujesz swoje zachowanie? 4)Jaka jest twoja skuteczność? 5)Czy masz poczucie własnej godności? 6)Jak widzisz siebie? Negatywne przekonania na własny temat - wysoki samokrytycyzm jest wskaźnikiem, który pokazuje, że skupiasz się na własnych słabościach, wadach i jednocześnie nie doceniasz swoich zalet. Emocje, które są synchronizowane z negatywnymi myślami to; smutek, lęk, frustracja, złość, poczucie winy i wstydu. Myśli i emocje mają wpływ na nasze zachowanie - obserwuje się to w różnych sytuacjach; trudność w asertywnym wyrażaniu potrzeb, niezdecydowanie w realizacji planów życiowych. Mogą pojawiać się też dolegliwości somatyczne; napięcie, zmęczenie, ból głowy. Wskazane jest leczenie metodą psychoterapii poznawczo - behawioralnej. Terapia poznawczo-behawioralna pozwala zrozumieć problem, im lepiej rozumiemy problem, tym łatwiej sobie z nim radzimy - poprawi się Pani funkcjonowanie społeczne oraz ustabilizuje się Pani samoocena, co wpłynie na dobrostan psychiczny. Pozdrawiam serdecznie