Czy mam nerwicę i jak mam ją leczyć?

Mam 24 lata. Jestem nerwowa bardzo. Codziennie borykam się z nerwami. Przez kłótnie z partnerem brak mi cierpliwości i dobrego podejścia do dziecka i samej siebie. Mam mieszane uczucia do większości spraw, co mi sprawia problem w podejmowaniu decyzji, nie wychodzę praktycznie z domu. Przestałam dbać o siebie jako kobietę, bo stwierdziłam, że to nie ma sensu. Zaczęło wszystko mnie drażnić, wszystko - od przestawienia jednej rzeczy w domu do rzeczy, o które poprosiłam partnera kilkakrotnie, które zostają zignorowane. Z nerwów potrafię albo nie jeść tydzień, albo jeść na masę przez miesiąc, tyję z miesiąca na miesiąc. Ciągle mam zły humor, nie potrafię się skupić na codziennych obowiązkach co mnie też irytuje. Zamykam się w sobie od 3 m-cy, przestałam się spotykać ze znajomymi. Denerwuję się przed każdym spotkaniem ze znajomymi w większym gronie. Rozmowy z partnerem zamieniły się w kłótnie.

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Pierwsze objawy autyzmu

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się, jakie są jego pierwsze objawy.

Witam!
Pani zachowanie i reakcje emocjonalne mogą świadczyć o problemach, z jakimi się Pani zmaga. Przestała Pani o siebie dbać, nie spotyka się Pani ze znajomymi i nie może się dogadać z partnerem. Warto zastanowić się, co takiego zmieniło się w Pani, że teraz wszystko Panią irytuje i wywołuje gniew czy złość.
Dobrze jest rozwiązywać swoje problemy tak, by wpływać na poprawę swojego samopoczucia. Może do takiego stanu doprowadził Panią nadmiar obowiązków, nieadekwatne wsparcie ze strony partnera lub trudności z odnalezieniem się w nowych życiowych rolach. Zachęcam Panią do przemyślenia kwestii związanych z Pani reakcjami i samopoczuciem. Kiedy pozna Pani przyczyny i emocje, które leżą u podłoża obecnego zachowania, będzie Pani mogła sama wpłynąć na poprawę swojego stanu.
Warto także porozmawiać z partnerem. Może Pani zaproponować mu wcześniejsze spisanie spraw, które chcecie poruszyć. Umówcie się także na znak, który będziecie mogli stosować w chwilach dużego napięcia, żeby rozmowa nie zamieniła się w kłótnię. Może to być np. klaśnięcie w dłonie, kiedy jedna z osób zaczyna atakować drugą. Po takim znaku dobrze jest dać sobie chwilę na wytchnienie i pozbieranie myśli, by móc dalej kontynuować spokojnie rozmowę. Wyjaśnienie sobie spraw z partnerem i przedstawienie sobie wzajemnych oczekiwań może pomóc Pani poprawić samopoczucie i rozwiązać część trudności, które powodują powstawanie tak trudnych emocji, które Pani opisała.
Jeśli samodzielne próby nie zmienią sytuacji, to zachęcam do kontaktu z psychologiem.

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty