Szanowna Pani,
jest Pani osobą dorosłą, odpowiedzialną za potrzeby swojego dziecka i dobrze byłoby, gdyby Pani zadbała o autonomię.
Samoocenę czyli poczucie własnej wartości, kształtuje się w procesie socjalizacji. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie. Wskazana jest pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego. Poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Przekonania i opinie na własny temat w oparciu o doświadczenia życiowe kształtują samoocenę. Szczególnie negatywne komunikaty i doświadczenia w procesie rozwoju są istotą niskiego poczucia własnej wartości. Spróbuj zastanowić się jaką wartość sobie przypisujesz, zastanów się, jak ta opinia wpływa na twoje myśli i uczucia, w związku z tym, jakie działania podejmujesz: 1)Czy doceniasz siebie? 2)Czy lubisz siebie? 3)Czy akceptujesz swoje zachowanie? 4)Jaka jest twoja skuteczność? 5)Czy masz poczucie własnej godności? 6)Jak widzisz siebie? Negatywne przekonania na własny temat - wysoki samokrytycyzm jest wskaźnikiem, który pokazuje, że skupiasz się na własnych słabościach, wadach i jednocześnie nie doceniasz swoich zalet. Emocje, które są synchronizowane z negatywnymi myślami to; smutek, lęk, frustracja, złość, poczucie winy i wstydu. Myśli i emocje mają wpływ na nasze zachowanie - obserwuje się to w różnych sytuacjach; trudność w asertywnym wyrażaniu potrzeb, niezdecydowanie w realizacji planów życiowych. Mogą pojawiać się też dolegliwości somatyczne; napięcie, zmęczenie, ból głowy. Wskazane jest leczenie metodą psychoterapii poznawczo - behawioralnej. Terapia poznawczo-behawioralna pozwala zrozumieć problem, im lepiej rozumiemy problem, tym łatwiej sobie z nim radzimy - poprawi się Pani funkcjonowanie społeczne oraz ustabilizuje się Pani samoocena, co wpłynie na dobrostan psychiczny. Pozdrawiam serdecznie
Dzień Dobry Pani,
Z Pani relacji wnioskuję, że ma Pani wgląd w siebie, że Pani Mama, przekracza Pani granice, mocno ingerując w Pani życie.
Głównej przyczyny dopatruję się w tym, że mając już własną Rodzinę, mieszka Pani w mieszkaniu rodzinnym (rozumiem) zmiana nie jest na ten czas możliwa?
Proszę Panią, ma Pani traumatyczną i bolesną historie rodzinną w tle.
Zawsze jest przyczyna i skutek tej przyczyny..., czyli przeszłe zdarzenia, doznania mają znaczący wpływ na to, co dzieje się obecnie w Pani życiu.
Przeszłość ma wpływ na Teraźniejszość..., jednak można coś z tym zrobić, by nie godzić się na coś, na co trudno jest się zgadzać, działając nie w zgodzie ze sobą.
Jak ja to widzę?
W aktualnej sytuacji nie ma Pani innego wyjścia, jak zupełnie odstawiać własne potrzeby i uczucia..., czego niebezpieczeństwem może być, że przestanie Pani te potrzeby i uczucia dostrzegać...?
Co Pani teraz może?
Jestem przekonana, że jest w Pani na tyle siły, by nie czekać i sięgnąć po potrzebne Pani wsparcie specjalistyczne, by podjęła Pani pracę terapeutyczną, pod okiem psychologa/psychoterapeuty, nad wzmocnieniem samooceny, jednego z filarów poczucia własnej wartości oraz by odkryła Pani własne wzorce zachowań (uwalniając się z tych, pochodzących z Pani pierwotnej Rodziny).
Gdyby miała Pani życzenie rozmowy ze mną, zapraszam do kontaktu via Skype.
Z przesłaniem dla Pani Tego, Co jest Pani i Pani Rodzinie najbardziej teraz potrzebne,
irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605
Witam Panią,
Proponuję jak najszybciej znaleźć psychoterapeutę, który pomoże w rozwikłaniu Pani złożonych problemów domowych. Może też Pani wyprowadzić się z domu w którym mieszka Pani z matką i siostrą. Prawdopodobnie rozwiązań jest więcej, ale przez internet tego nie da się zrobić, ale trzeba systematycznie chodzić na terapię i wtedy odniesie się sukces. Proszę też poszukać pozytywnych zachowań swojej mamy i skupić się na tym, może to bardziej pomoże.
Pozdrawiam, Alicja M. Jankowska
http://psychoterapie-szczecin.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak rozmawiać z rodzicami i zmienić ich nastawienie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak sobie radzić z taką niską samooceną? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak radzić sobie z nadopiekuńczą matką? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak leczyć niską samoocenę u 25-latka? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak poradzić sobie z nieśmiałością i niezdecydowaniem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak nauczyć się samoakceptacji? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Co mam zrobić, żeby rodzice zaakceptowali to, jaka jestem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Dlaczego nie akceptuję siebie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak poradzić sobie z uczuciem niskiej atrakcyjności? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak przestać się przejmować tym porównywaniem siebie do innych? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
artykuły
"Nie chcę wyższej kwoty renty. Chciałabym po prostu akceptacji". O dorosłości z dziecięcym porażeniem mózgowym
- Odkąd się urodziłam, to czuję się niewidzial
Przyznała się psychoterapeutce, że ma dziewczynę. Chciała wyleczyć ją z homoseksualizmu
Żyją w związkach z osobami tej samej płci, razem w
"Życie na wózku może dawać spełnienie". Oleg Nowak, czyli "Lekarz na kółkach", o życiu bez ograniczeń
Oleg Nowak miał 18 lat i ambitne plany. Jednak, ki