Czy to jest nerwica? Czy coś innego?

Witam, moim problemem jest dziwne uczucie tzn. w sytuacjach stresowych często(ale nie zawsze) najczęściej w sytuacjach nowych robi mi się dziwnie słabo, zaczynam praktycznie "nie myśleć", mięśnie odmawiają mi posłuszeństwa, robi mi się zimno, brzuch mnie dziwnie się skurczą tak specyficznie, dochodzą do tego takie dziwne uczucie sztywności karku i ogólnie nawet całego ciała, nie mogę się ani rozluźnić ani nic robie się blada i nie powiem coraz częściej zdarzają mi się takie sytuacje gdy jeszcze jakaś bliska mi osoba jest koło mnie to nie, ale jak jestem wystawiona "sama na żywioł" to wtedy takie dziwne coś się dzieje... co to jest? jak to pokonać? miał ktoś takiego z was juz czy jakimś dziwakiem całkowitym jestem. W dodatku nawet jak ktoś się mnie chce o coś wtedy spytać czy coś ja zaczynam strzelać głupimi tekstami nie w temat, staje się jakimś pośmiewiskiem, myślę że ludzie tylko chcą się śmiać i wyglądam jak ostatni idiota... spotyka mnie to bardzo rzadko, ale to też związane jest z tym że mało przebywam pośród ludzi a jestem 16latką.

KOBIETA, 16 LAT ponad rok temu

Neurologia Nerwica Psychiatria

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Dolegliwości, o których piszesz, są charakterystyczne dla odczuwania nasilonego lęku. Twój problem może być związany z tym, że nie czujesz się komfortowo w sytuacjach społecznych, bo jak sama napisałaś, mało przebywasz z ludźmi. Nowe sytuacje dla każdego są trudne, tylko że każdy ma na nie swój sposób. Ty reagujesz lękowo, przez co masz problem z wysłowieniem się i zebraniem myśli. Do tego dochodzą jeszcze dolegliwości fizyczne.

Warto, żebyś skorzystała z pomocy psychologa. Możesz oczywiście sama spróbować poradzić sobie z tym problemem, jednak spotkania z psychologiem mogą Ci to znacznie ułatwić. Jeśli chcesz uzyskać taką pomoc, porozmawiaj z rodzicami i poproś ich o zabranie Cię na taką wizytę. Z pomocą specjalisty możesz poradzić sobie z trudnościami i kształtować w sobie nowe, bardziej efektywne sposoby radzenia sobie w stresujących sytuacjach.

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jestem DDA czy po prostu głupi? – odpowiada Mgr Joanna Kwiatkowska
Ciągła krytyka, myśli samobójcze - jak to zmienić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Ciągle boję się, że zginę. Czy to przez depresję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak sobie radzić z psychiką? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Mam problemy z tożsamością: co się dzieje? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Problemy po rozstaniu się rodziców – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Boję się siedzieć w domu - jak sobie poradzić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy to depresja, czy raczej coś innego? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Lęk przed krzywdą innych - co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy to nerwica u niemowlęcia? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

"Nie mam oporów przed żadną czynnością". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "

Określone zachowania ujawniają skłonności samobójcze

Impulsywność, ryzykowne zachowania, agresja, depre

Na czym polega terapia śmiechem? (WIDEO)

-Witam ponownie, dzień dobry lato WP, teraz por

Czy to może być nerwica czy coś innego?

Witam Diagnozuje sie od miesiaca. Wszystko zaczelo sie na majowce a mianowicie rano po sniadaniu pojawilo sie jakby narastajace powoli dziwne uczucie w glowie. Tak jakby cisnienie l. W pewnym momencie wstalem i zaczalem chodzic. Pojawil sie lek o zycie itp. Przeszlo po ok 2-3h Dodam ze to nie byl bol. Nastepnym razem po tygodnou od tego zdarzenia gdy siedzialem na krześle poczulem pisk w lewym uchu i znow ppsobne uczucie w glowie. Zerwalem sie i nerwowo chodzilem. Rowniez wystapil lek. Kilka dni pozniej mialem objawy w klatce piersiowej. Szybkie bicie serca, dziwne skurcze. Przyjechalo pogotowie i zabralo mnie na sor. Badania wyszly ok. Przebadalem sie kardiologicznie lacznie z holterami, rtg, usg. Wszystko w normie. Mialem robiony rezonans glowy. Rowniez ok. Wyszlo zapalenie zatok. Srednio co tydzien miewam takie napady w glowie. Dziwne uczucie jakby ucisk napiecie sam nie jestem w stanie tego opisac. Dezorientacja. Miewam tez skurcze powiek. Morfologia, mocz, tarczyca ok Wielu specjalistów sugerował o nerwice Ale sam juz nie wiem. Czy jesr ktos w stanie cos ki doradzic? Pozdrawiam

MĘŻCZYZNA, 30 LAT ponad rok temu

Holter EKG USG Kardiologia Neurologia Zapalenie zatok Rozmaz krwi obwodowej Nerwica Interna Psychiatria Powieka Serce Tarczyca

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam Pana,
wskazana jest diagnostyka podłoża psychogennego.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. W Pana przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.
Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy nerwica może powodować arytmię? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy przy nerwicy lękowej występuje wysoki puls? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak zapanować nad swoimi emocjami i nerwicą? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy to mogą być objawy nerwicy? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy poniższe objawy mogą wynikać z nerwicy? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy jest jakaś możliwość, że choruję na nerwicę? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy to nerwica czy problemy neurologiczne? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy częstoskurcz nadkomorowy bardzo krótki może powstać przy nerwicy lękowej? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy nerwica ma związek z arytmią? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy zimne poty i ból w klatce piersiowej oznacza nerwicę? – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński

artykuły

Jak medytować skutecznie i pozbyć się stresu?

Wzmianki na temat medytacji znajdziemy w najs

Kołatanie serca w nerwicy

Zaburzenia lękowe objawiają się w specyficzny spos

Zespół Da Costy

Zespół Da Costy (ang. Da Costa's Syndrome) należy

Dr hab. n. med. Maciej Haberka Kardiologia, Będzin

umów wizytę

Prof. dr hab. n. med. Marian Markiewicz Kardiologia, Lublin

umów wizytę

Dr n. med. Monika Piechowiak Kardiologia, Łódź

umów wizytę

Tomasz Bańkowski Kardiologia, Kłodzko

umów wizytę

Czy to nerwica, czy też może coś innego?

Jestem bardzo przywiązana do rodziców i chowana pod tzw. "kloszem". Zawsze bardzo mi zależało na nauce, ale bałam się często nauczycieli i ogólnie byłam nadwrażliwa. Kiedy poszłam na studia do innego miasta, na mojej drodze spotkałam fatalnego wykładowcę. Wracałam do domu na weekendy i ciągle płakałam. Wszystko było dla mnie przygnębiające i byłam strzępkiem nerwów. W końcu pozbawiona już sił wróciłam do domu i zrezygnowałam ze studiów, mimo że nie byłam z niczego zagrożona. Dostałam się na staż dla osób ze średnim wykształceniem i poszłam do pracy. Pracowałam też sama nad pozytywnym myśleniem i wiarą w siebie i własne możliwości. Poradziłam sobie w pracy, ale chcąc skończyć studia i rozwijać się, zalogowałam się podczas rekrutacji na nowe studia w innym mieście. Dostałam się, załatwiliśmy z rodzicami stancję i od października zaczynam studia. Tylko problemem jest to, że świadomość, że znowu będę gdzieś bez wsparcia rodziców przyprawia mnie o łzy, boję się, że sobie nie poradzę, zaraz boli mnie brzuch i dławi w gardle. Nie chcę się poddać, chcę radzić sobie w życiu, wiem że nie mogę się całe życie trzymać maminej spódnicy, jednak znów zaczynam się bać i mam napady paniki, duszności oraz zimne dłonie i stopy. Teraz już nie zrezygnuję ze studiów, bo nie chcę zmarnować kolejnego roku, ale boję się że to nerwica, która wraca w pewnych okolicznościach i która może mnie znów wyprowadzić totalnie z równowagi. Bardzo proszę o poradę.

ponad rok temu

Stres Psychologia Problemy psychologiczne

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

93 poziom zaufania

Witam serdecznie.

W tej sytuacji polecam Pani przede wszystkim psychoterapię. Wiele osrodków akademickich oferuje bezpłatną pomoc psychologiczną. Może Pani również zapisać się do poradni zdrowia psychicznego lub skorzystać z prywatnego gabinetu. W dużym mieście ma Pani większy wybór odpowiednich specjalistów.

Napady paniki są zaliczane do zaburzeń nerwicowych, a ich podstawową metodą leczenia jest psychoterapia. U podstawy Pani problemów mogą faktycznie leżeć problemy w separacji od rodziców, obniżona samoocena i wiele innych trudności. Pani wypowiedź wskazuje na spory wglad i gotowość do podjęcia leczenia, co dobrze rokuje. Pokonanie problemów emocjonalnych sprawi, że zdobędzie Pani wykształcenie i pracę na miarę swoich możliwości. Polecam Pani w szczególności psychoterapię poznawczo-behawioralną oraz interpersonalną.

Serdecznie pozdrawiam