Witam serdecznie!
Na podstawie Twojego opisu można przypuszczać, że to nie tylko początki, ale pełnoobjawowa anoreksja. Aby rozpoznać to zaburzenie, muszą być spełnione wszystkie kryteria. Z pewnością spełniasz jedno z nich - jest nim zbyt niska masa ciała w stosunku do wzrostu. Twój indeks masy ciała ma wartość 17,2 kg/m2. Wartości poniżej 17,5 kg/m2 wskazują na anoreksję.
Kolejny warunek niezbędny dla rozpoznania: wychudzenie zostało spowodowane celowym głodzeniem się, unikaniem ,,tuczących pokarmów", intensywnymi ćwiczeniami lub celowymi wymiotami. Jeśli odchudzałaś się wcześniej, aby osiagnąć obecną wagę, to wskazuje to na anoreksję. Obecnie nie masz apetytu, co jest naturalnym skutkiem i konsekwencją anoreksji, związanym z rozregulowaniem działania ośrodka głodu i sytości. Nazwa anoreksji w języku polskim to: jadłowstręt.
Kolejne kryterium, jakie musi być spełnione, to postrzeganie masy ciała jako zbyt dużej, pomimo że występuje znaczna niedowaga. Osoby chore na anoreksję uważają, że nie mogą przytyć więcej niż do określonej wagi, przy czym ta ,,idealna waga" oznacza tak naprawdę znaczne wychudzenie. W związku z tym - czy dopuszczasz do siebie myśl, że powinnaś ważyć ok. 50 kg? Jeśli uważasz, że wtedy byłabyś za gruba i źle byś się z tym czuła, to rozpoznanie anoreksji jest prawdopodobne. Kolejnym warunkiem dla rozpoznania anoreksji są zaburzenia hormonalne: opóźnienie wystąpienia pierwszej miesiączki, zatrzymanie miesiączki. Nie wiem jednak, czy masz objawy tego typu.
Opisywane przez Ciebie dolegliwości należą do najczęstszych powikłań anoreksji: należą do nich zaburzenia pracy przewodu pokarmowego, zaś bóle kości mogą być związane z zaburzeniami hormonalnymi. Anoreksja wymaga różnicowania z innymi schorzeniami, np. ze strony przewodu pokarmowego, cukrzycą, zaburzeniami hormonalnymi. W tej sytuacji konieczna jest wizyta u lekarza rodzinnego i wykonanie podstawowych badań diagnostycznych.
Jeśli spełniasz wymienione wcześniej warunki dla rozpoznania anoreksji, powinnaś udać się do psychiatry, najlepiej specjalizującego się w leczeniu zaburzeń odżywiania. Wizyta u psychiatry jest też wskazana, aby wykluczyć zaburzenia często towarzyszące anoreksji, jak depresja i zaburzenia lękowe. Podstawową metodą leczenia jest psychoterapia, często zaleca się terapię rodzinną.
Na temat skutków anorkeksji możesz przeczytać w naszym portalu: http://portal.abczdrowie.pl/osteoporoza-podstawowe-informacje, http://portal.abczdrowie.pl/skutki-anoreksji, http://portal.abczdrowie.pl/objawy-anoreksji.
Z pozdrowieniami
