Depresja u opiekunki osoby z chorobą Parkinsona

Witam, mam 26 lat ,mieszkam z mama która choruje na chorobę Parkinsona. Nie chodzi , ma odleżyny. Moje życie zmieniło się diametralnie, nie mam czasu dla siebie, na nauke , związek, nic tylko praca i chora matka. Szczerze zaczyna mnie to przerastać . Stałam się agresywna do ludzi niemiła wszystko mnie drażni nie daje rady ze sobą cierpią na tym najbliżsi . Rodzina nie kwapi się żeby pomoc jestem bezradna zagubiona chciałabym zacząć zyc . Boje się ze mogę mieć depresje lub nerwice co robic?

KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Choroba Parkinsona Depresja Psychologia

Mgr Sylwia Wiśniewska Psycholog, Warszawa

67 poziom zaufania

Witam,
prosze Pani, opieka nad osobą chorą jest ogromnym wysiłkiem dla opiekuna. Te zmiany w Pani zachowaniu o których Pani pisze, są zrozumiałe. Ważne jest, żeby Pani zadbała także o siebie, znalazła czas dla siebie. Pomoc dla opiekunów osób chorych, choć bez wątpienia bardzo potrzebna, jest jak na razie dośc mało rozpowszechniona. Może Pani spróbować poszukać fundacji zajmujących się osobami z chorobą Parkinsona. Nie mam niestety wiedzy, czy istnieją jakies grupy wsparcia dla opiekunów osób chorych, gdyby się Pani taką udało znaleźć byłoby to doskonałym rozwiązaniem, a może byłaby możliwość otrzymania pomocy wolontariusza. Zawsze także może się Pani umówić na wizyte u psychologa, być może nawet jednorazowa konsultacja byłaby pomocna, dodała Pani sił.

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Pochylam się nad Pani jakże trudnym, samotnym i obciążającym doświadczaniem
opiekowania się Mamą.

Nie wiem, gdzie Pani mieszka.
proszę skonsultować się z Ośrodkiem Interwencji Kryzysowej, w Warszawie, Krakowie, czy innej większej aglomeracji, gdzie po wstępnym rozpoznaniu Pani sprawy otrzyma Pani bezpłatnie wskazówki, co może Pani zrobić w tej kwestii.

Życzę Pani przede wszystkim zadbania o samą siebie,
Irena mielnik-Madej
aneris@op.pl