Dlaczego nie jestem w stanie rozmawiać z matką?

Nie jestem w stanie rozmawiać z matką. Mam 27 lat, od 8 lat mieszkam poza rodzinnym domem. Przyjeżdżam tam coraz rzadziej, z obowiązku, raz w miesiącu. Mam problem z matką, która powoduje u mnie wsieklosc. Wtrąca się do każdego aspektu mojego życia. Czyta pisma, które do mnie przychodzą, grzebie w torebce, dokumentach. Chce wiedzieć ile zarabiam, gdzie pracuje. Ciągle moja wiedza, doświadczenie to za mało. Kompromituje mnie przy obcych, opowiada o tym, jak nigdy nie chciała mieć dziecka (jestem jedynaczką). Nie słucha mnie, zawsze jak się czymś chwałę, swoim pomysłem, osiągnięciem to zmienia temat, uważając, że kłamię. Nigdy nie byłam w dorosłym życiu na jej utrzymaniu. Ignoruje mnie gdy o czymś mówię, zachowuje się jak dziecko z ADHD, które z nudy wychodzi podczas gdy się do niego mówi. Ocenia mnie, cały czas. Ciągle jest niezadowolona, a jak przyjeżdżam, to zaczyna wydawać polecenia. Zrób to, zrób tamto. Nie umiem z nią rozmawiać, powoduje u mnie zdenerwowanie, smutek, irytacje. Mam problemy z kontaktami z innymi ludźmi, ciągle nie jestem zbyt dobra w swoim mniemaniu. Nie wiem, jak mam sobie z tym radzić... Zżera mnie od środka.

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

ADHD Terapia rodzinna Psychoterapia rodzinna Konsultacje psychologiczne Psychologia Dziecko

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Szanowna Pani,
zalecane jest wsparcie psychoterapeutyczne dla Pani. Psychoterapia jako forma pomocy.
Pozdrawiam serdecznie

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Podobne relacje mogły na przestrzeni lat wpłynąć na Panią i Wasze relacje. W takiej sytuacji warto skonsultować się z psychologiem, psychoterapeutą i przyjrzeć głębszym przyczynom trudnych relacji, a także trudnościom w kontaktach z innymi ludźmi, zaniżonej samoocenie i poczuciu wartości. Wspólnie ze specjalistą będziecie mogli pracować nad odbudowaniem pewności siebie oraz budowaniem granic i możliwie bezpiecznych relacji z mamą.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego jestem nadmiernie nerwowa? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak rozmawiać z matka, która manipuluje? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak otworzyć się na świat i zacząć rozmawiać z innymi? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak nauczyć się odważnie rozmawiać z ludźmi? – odpowiada Mgr Joanna Krysiak
Jestem introwertykiem i nie potrafię rozmawiać z ludźmi – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
Dlaczego nie potrafię rozmawiać z ludźmi? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak uwolnić się spod wpływu jego matki? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Skomplikowana relacja z matką - co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak rozmawiać z apodyktyczną matką? – odpowiada Mgr Aleksandra Korotko
Wyniszczająca relacja z matką – odpowiada Mgr Marta Dziekanowska

artykuły

Bunt pielęgniarki "Pacjenci nas wyzywają, potrafią uderzyć, opluć"

Odbyłem rozmowę z pielęgniarką, która pracuje na d

"To my jesteśmy upośledzeni". Przemek Kossakowski zdradza czego się nauczył podczas kręcenia programu "Down the road"

"Down the road. Zespół w trasie" to najnowszy prog

Tajemnice pracy psychologa - wywiad z psychologiem i psychoterapeutką Magdaleną Nagrodzką

Rozumienie ludzkich zachowań to zadanie, przed któ

Jak rozmawiać z matką i wytłumaczyć jej, że już nie jestem dzieckiem?

mam 19 lat jestem dziewczyną moja mama mi od zawsze na nic nie pozwala musze wręcz błagać ją żeby pozwoliła na to aby mój chłopak do mnie przyjechał na kilka godzin a o jakichkolwiek wyjściach nie ma mowy nie pozwalała mi nawet chodzić na 18 do znajomych wszyscy sie ze mnie śmieją bo oni mając 15 lat wychodzili z domu nie mówiąc rodzicą nawet gdzie idą a ja mając 19 musze sie prosić żeby gdziekolwiek mnie puściła co mam zrobić? nie wchodzi w gre żadne buntowanie sie bo powiedziala ze jestem na jej utrzymaniu i ze jak zrobie cos nie tak jak ona chce to wyrzuci mnie z domu co mam zrobić? jak jej wytłumaczyć że nie jestem już małym dzieckiem i że mam prawo spotykać sie ze znajomymi

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje z rodzicami i teściami

Mgr Agata Pacia (Katulska) Psycholog, Wrocław

54 poziom zaufania

Dzień dobry. Warto zastanowić się czy wychodząc robi Pani coś złego, coś odbiegającego od norm. Z drugiej strony skoro mama jest taka kontrolująca to czy faktycznie odważy się wyrzucić Panią z domu. Mam poczucie że to jest tylko szantaż. Proponowałabym nie pytać o wyjścia, proszę iść w stronę oznajmienia mamie gdzie Pani wychodzi oraz podkreślania że Pani nie pyta o zgodę tylko informuje ją gdzie Pani będzie żeby się nie martwiła . Niestety w takich sytuacjach często szybko staramy się , stać się niezależnymi od rodziców. Także proszę zastanowić się jakie decyzje Pani może podjąć .
Pozdrawiam A. Pacia

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,
zalecane jest wsparcie psychoterapeutyczne, ze specjalistą łatwiej będzie poradzić sobie z problemem.
Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Zaburzenia urojeniowe u 88-letniej matki – odpowiada Mgr Dorota Babrzymąka
Nadmierna kontrola matki i próby wyrzucenia z domu – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
Brak akceptacji partnera przez matkę – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Jak ułożyć relacje z matką? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
Problemy z matką i odrzucenie – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Co mam zrobić, żeby mama pozwalała mi wychodzić z domu? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak poradzić sobie z problemem w relacjach z matką? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy możliwe, że jestem chora na schizofrenię, jeżeli wychowywała mnie chora na schizofrenię matka? – odpowiada Magdalena Pikulska
Problem z ograniczeniami nadawanymi przez rodziców – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Jak reagować na płacz dziecka? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak

artykuły

Koronawirus w Polsce. Bartek Zobek opowiada o kwarantannie i pracy sanepidu

"W ciągu tygodnia miałem cztery loty międzynarodow

"Nie mam oporów przed żadną czynnością". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "

Smutna prawda o SORach: Przekroczenie granicy godności

W maju dziennikarka Magdalena Rigamonti opisała na

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Czy jestem złą matką?

Witam! Mam 29 lat. Urodzilam niedawno kolejne dziecko.Od jego urodzenia tylko myśle tylko żeby nie powiedzieć mu czegoś złego, mam obsesje.Niedawno leżąc przeszła przez głowę myśl "umrzyj" choć nie miałam dziecka na myśli wmawiam sobie że to jej powiedziałam!!Caly dzień od kilku miesięcy tłumaczę sobie,że nic nie powiedziałam ale to nic nie daje Nie mogę na niczym sie skupić , mam ogromne wyrzuty sumienia Jak sobie mam poradzić Kocham dziecko nad życie i bardzo cierpię.

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Psychologia

Mgr Katarzyna Garbacz Psycholog

59 poziom zaufania

Witam serdecznie,
Przede wszystkim zrozum, że nie jesteś złą matką. Te myśli, żeby nie powiedzieć dziecku czegoś złego mogą być natrętnymi myślami występującymi w przypadku zaburzeń nerwicowych. Ponadto te myśli nie dają Ci spokoju, czujesz się winna i masz wyrzuty sumienia. Myślę, że powinnaś poszukać pomocy psychologa, który dokładnie zdiagnozuje, skąd one się biorą.
Pozdrawiam

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Nie, nie jest Pani złą matką. Być może jest Pani osobą nadmiernie przeciążoną, pod wpływem silnych stresów lub Pani myśli są np. przejawem depresji poporodowej. Bardzo proszę skonsultować się z lekarzem psychiatrą bądź psychologiem i pozwolić sobie pomóc. Jest możliwe, żeby poczuła się Pani lepiej i natrętne myśli odeszły.

Pozdrawiam!