Szanowna Pani
Czytając Pani pytanie odnoszę wrażenie, że nie jest Pani przekonana do wizyty u psychologa czy psychiatry. Jednocześnie obecna sytuacja wydaje się być dla Pani nie do zniesienia. Sama sytuacja również ma znamiona takiego klinczu. Z jednej strony zaczyna się Pani zastanawiać czy bycie w tym związku ma sens z drugiej nie wyobraża sobie życia bez tej relacji. Takie dylematy są niezwykle nieprzyjemne i często stają się czynnikiem obniżającym nastrój. W takich stanach zablokowania, czynnikiem ułatwiającym uwolnienie się z nich, jest szersze spojrzenie na dany problem. Dość trudno jest to zrobić, kiedy w dany problem jesteśmy zaangażowani emocjonalnie. Stąd sugestie aby zwrócić się o pomoc do kogoś, kto nie ma tego obciążenia i patrzy na sytuację obiektywnie. Taką osobą niekoniecznie musi być psycholog, możne to być ktoś komu Pani ufa a kto będzie potrafił na sytuację spojrzeć z boku. Za taką osobę można również uznać psychologa, który widzi całą tą sprawę z pozycji osoby trzeciej a dodatkowo może Pani pomóc odkryć co takiego się w Pani dzieje, że ta relacja pomimo wad jest dla Pani aż tak bardzo ważna. Zachęcam wiec gorąco do wybrania się do psychologa. Przecież nie od razu musi to być ktoś kto przyjmuje prywatnie. W poradniach zdrowia psychicznego, które mają podpisane umowy z NFZ takie usługi są bezpłatne. W ramach takiej porady, być może uzyska Pani także informację na temat tego, czy zachodzi konieczność wprowadzenia leczenia przez lekarz psychiatrę. Takie leczenie również może być realizowane w ramach NFZ.
Joanna Frąckowiak
