Wychowanie a pewność siebie
Witam. Proponuje Pani, aby po każdym takim zachowaniu syna chowała Pani zabawkę, którą rzuca. Na początek może to wystarczyć. Poczuje ich brak i zacznie je szanować, aby nie znikały mu kolejne. Oczywiście z czasem w miarę poprawy zachowania, w nagrodę może je odzyskiwać.
Dzień dobry!
Małe dziecko bawi się i rozwija na różne sposoby eksperymentując z rzeczywistością. Niekiedy te eksperymenty są dla dorosłych niezrozumiałe, dziwaczne lub męczące. Niestety (albo na szczęście) takie jest prawo wieku.
Jeśli syn rozwija się prawidłowo, nabył już wiele umiejętności, m.in. umiejętność sprzątania po sobie lub pomocy w sprzątaniu rodzicom, to wszystko jest OK.
Być może zwracanie Państwo na temat rozrzucania zabawek zbyt dużą uwagę? Być może syn powtarza to zachowanie, ponieważ wie, że zawsze wywołuje to w rodzinach duże zainteresowanie i emocje? Świadomie droczy się z Państwem?
Serdecznie polecam czas, cierpliwość i rozmowy.
A może bajka edukacyjna albo zabawa edukacyjna, w której odegra się scenka o rozrzucaniu zabawek i zakończy się mądrą, zrozumiałą dla malucha pointą?
Pozdrawiam!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak rozmawiać z 2-letnim dzieckiem o złym zachowaniu? – odpowiada Mgr Joanna Pluta
- 2,5-latek ciągle macha rączkami – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
- Co może znaczyć takie zniechęcenie dziecka do zabawy? – odpowiada Mgr Agata Majda
- Autoagresja u 2-letniego syna – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Echolalie u 4-letniego syna – odpowiada Mgr Ryszard Chłopek
- Czy moje dziecko może zachorować na autyzm? – odpowiada Lek. Magdalena Kowalska
- Dlaczego moje dziecko się tak denerwuje? – odpowiada Mgr Oliwia Mazurowska
- Smoczek u 5-letniego dziecka – odpowiada Mgr Agata Polańska-Krzos
- Jednostajne ruchy przy zabawie u 8-latka – odpowiada Mgr Sylwia Nowak
- Jak zachęcić dziecko do nauki? – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej