Dzień dobry.
Bunt Pani syna ma z jednej strony charakter rozwojowy. W ten sposób dziecko uczy się, na co może sobie pozwolić. Rodzice z kolei powinni stawiać przed nim jasne granice - co mu wolno, a czego nie. Na tym między innymi polega wychowanie. Warto jednak zwrócić uwagę, że jest to proces trwający w czasie, co oznacza, że jednorazowe postawienie granic nie przyniesie oczekiwanego efektu. Na podkreślenie zasługuje również to, że zachowanie Pani syna nie świadczy o tym, że jest on jakoś szczególnie złym i zepsutym dzieckiem - używa po prostu takich sposobów, które przynoszą efekt i odwracają uwagę. Mówiąc inaczej - w sytuacji konieczności posprzątania zabawek syn staje się agresywny, w związku z czym problem sprzątania prawdopodobnie schodzi na dalszy plan - czyli cel zostaje osiągnięty.
Druga strona zachowania Pani synka może wiązać się z obecnością, zachowaniem i traktowaniem młodszego brata, który z pewnością ma więcej Pani uwagi (choćby z racji wieku) oraz wobec którego jest Pani bardziej wyrozumiała. Pani syn jednak, jako pięciolatek, nie musi przecież rozumieć, dlaczego młodszy brat jest traktowany z większą wyrozumiałością - natomiast widzi wyłącznie efekt, czyli to, że młodszy brat "ma lepiej". Możliwe, że w związku z tym właśnie usiłuje go naśladować, w nadziei, że Pani uzna również jego prawo do bycia malutki dzieckiem.
Sprawa jest dosyć delikatna, a przy tym bardzo ważna dla przyszłości Pani synów, dlatego sugerowałbym kontakt z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, bądź psychologiem dziecięcym, który mógłby udzielić bardziej trafnych porad w zakresie wychowania i interpretowania zachowań Pani dziecka.
Pozdrawiam.
