Witam, tego co Pani napisała jest pni empatyczną osobą, która pomaga innym, troszczy się o słabszych. Postrzega się Pani jako dobry człowiek. Dużo daje Pani z siebie innym. Czy również wobec siebie samej okazuje Pani tyle dobroci? Proszę skorzystać z pomocy w Poradni Zdrowia Psychicznego, porozmawiać z psychologiem.
Pozdrawiam serdecznie
Przyjrzenie się przyczynom emocjonalnego wycofania, braku energii czy chęci do życia a także nadmiernemu lękowi najlepiej zrobić w konsultacji z psychologiem, psychoterapeutą. Specjalista zdiagnozuje głębsze przyczyny zaburzeń (które mogą tkwić np. w zaburzeniach osobowości, nerwicy lękowej, depresji itp) i zaproponuje najlepszą formę poradzenia sobie w tej sytuacji. W procesie psychoterapii będzie Pani miała okazję przepracowania zarówno objawów zaburzeń jak i głębszych przyczyn lęku, apatii i społecznego wycofania, a tym samym rozpoczęcia pracy nad zmianą, która przyniesie poprawę odczuwanej jakości życia i satysfakcji z relacji. Zachęcam do działania i podjęcia diagnostyki oraz leczenia. Można to zrobić w Poradniach Zdrowia Psychicznego, NZOZach mających kontrakt z NFZ lub w gabinetach prywatnych. Do psychologa, na psychoterapię (refundowaną) potrzebne będzie skierowanie wystawione albo przez lekarza rodzinnego albo przez lekarza psychiatrę. Do lekarza psychiatry nie potrzeba skierowania.
Dzień dobry. Okazywanie uczuć, w szczególności przykrych przy innych jest bardzo trudne. W pewien sposób wymaga od nas przyznania się do jakiejś słabości, do której nie zawsze potrafimy się przyznać. Dla wielu osób, otwarte przyznanie się do bólu, lęku czy innych przykrych doświadczeń jest bardzo trudne. Taka blokada często ma podłoże lękowe, a jej przyczyna tkwi głęboko w nas, nieraz już we wczesnym dzieciństwie. Dlatego warto udać się po pomoc do specjalisty. Rozpocząć proces psychoterapii w ramach, której nauczymy się pozawalać sobie na pewną słabość.
http://psychoterapia-krakow.net/
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Uczucie przygnębienia i wahania nastroju – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Fobia społeczna u 21-letniej kobiety – odpowiada Mgr Jolanta Liczkowska-Czakyrowa
- Uczucie przemęczenia i przygnębienia – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Strach przed samotnym wychodzeniem z domu – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz
- Uczucie lęku i obsesyjne myślenie o jedzeniu – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Co oznaczają wieczorne bóle głowy? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak radzić sobie z lękami mając 23 lata? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Co znaczy mrowienie, drętwienie, uczucie gorąca, ciarki, ból głowy? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Jak opanować uczucie niepokoju? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Problemy ze szczęśliwą miłością – odpowiada Mgr Violetta Ruksza