Jak pomóc koleżance cierpiącej na mitomanię?

Mam problem z koleżanaką. Ogólnie kłamie by zaszpanować ale robi to na potęgę. Mama mojej drógiej przyjaciółki (psycholog) mówi że to Mitomania. Z jednej strony nie chce jej znać ale nie chce by innych też okłamywała jak skończymy szkolę. Czy to można leczyć? Czy można ją uświadomić o kłamstwach? Podobno ona tego nie odrużnia bo dla niej to rzeczywistość. Z koleżankami zdecydowałyśmy poczekać do końca szkoły. Pytanie też czy weźmie to do siebie?

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Czy to jest mitomania, trzeba by podjąć diagnozowanie.

Jeśli tak, to Pani Koleżanka przejęła taki nieświadomy sposób na oderwanie się od codzienności, być może pojawiających się trudności.
Konfabulowanie umożliwia bycie w centrum uwagi, pozwala na czucie się ważną.

Mitomania dotyka Osób, które miały trudne dzieciństwo i w ten sposób nieświadomie kompensują Sobie deficyty z dzieciństwa.
Jeśli Pani i Koleżanki dacie Koleżance komunikat, że opowiada wymyślone rzeczy, w sposób delikatny, nie oceniający, z szacunkiem i jeśli usłyszy o tym wielokrotnie, to może zwróci na to uwagę i zacznie się zastanawiać i może będzie chciała to zmienić.

W mitomanii wskazana jest psychoterapia i są dobre rokowania (powinna być na nią gotowość).

Z Pozdrowieniami,
Irena Mielnik-Madej

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

76 poziom zaufania

Witam, z tego co czytam, widzę że sytuacja z koleżanką bardzo Panią poruszyła. Kłamstwa które koleżanka przekazuje mają na celu pokazanie jej i jej życia w jak najlepszym świetle i ukrycia w ten sposób problemów z którymi się styka. Jeżeli mama Pani przyjaciółki ma rację, to faktycznie osoba dotknięta mitomanią nie jest w stanie odróżnić prawdy od fałszu zawartego w opowiadanych historiach. Konfrontacja z prawdą nie zmieni zachowania i może spowodować to, że znajdzie nowe osoby, przed którymi będzie tworzyła nowe historie. Oczywiście, jeżeli te opowieści mają na celu krzywdę osób trzecich należy zareagować i spróbować wyjaśnić sytuację. Konfrontacja mitomana z rzeczywistością odnosi skutek, jeżeli następuje w trakcie terapii, ponieważ najważniejsze jest ujawnienie przyczyny takiego zachowania i zniekształcania rzeczywistości.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak mogę rozmawiać z osobą cierpiącą na mitomanię? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Jak pomóc przygnębionej koleżance? – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
Jak pomóc koleżance w żałobie? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Uzależnienie od kłamania – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak pomóc koleżance, którą kontroluje chłopak? – odpowiada Mgr Ewelina Balcerowska-Mróz
Jak pomóc koleżance, która ma anoreksję – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak postępować, skoro zmieniło się zachowanie u przyjaciółki? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak pomóc nastolatce, która zaczęła się ciąć? – odpowiada Mgr Grzegorz Pożyczka
Jak pomóc nieletniej koleżance zmagającej się z depresją i myślami samobójczymi? – odpowiada Mgr Agnieszka Jabłonowska
Czy możliwe są u mnie zaburzenia psychiczne? – odpowiada Mgr Kamila Drozd

artykuły

Mitomania - czym jest, przyczyny, leczenie, po czym poznać mitomana?

Mitomania, nazywana również pseudologią bądź zespo

Cechy, po których poznasz kłamcę. Nie rośnie mu nos, ale te oznaki na pewno zauważysz

Jego babcia umiera w szpitalu i czeka na najgorsze

"Nie mam oporów przed żadną czynnością". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "

Jak pomóc koleżance, która się tnie?

Nie wiem co mam zrobić moja przyjaciółka się tnie. Jak mam się zachowywać. Wpierw powiedziała, że to kota kolegi, ale on nie ma kota. Co mam powiedzieć nie chcę jej do niczego zmuszać. Nie wiem jak sobie z tym poradzić myślę o tym 24/7. Czuję się bezradna w tej sytuacji.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Agresja Psychiatria Myśli samobójcze

Mgr Katarzyna Garbacz Psycholog

59 poziom zaufania

Witam serdecznie,
Najprawdopodobniej Twoja przyjaciółka ma problemy, z którymi sobie nie radzi. Autoagresja jest jej sposobem na radzenie sobie z emocjami. Przede wszystkim zapewnij ją, że jakby czegoś potrzebowała, to zawsze jej pomożesz. Powiedz jej, że jeśli chce porozmawiać to chętnie jej wysłuchasz.
Nie napisałaś nic o relacjach Twojej przyjaciółki z rodzicami - jeśli są dobre, to może warto porozmawiać także z nimi?
Pozdrawiam