Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (872 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Jak poradzić sobie z panicznym strachem przed chorobą?

Witam, Mój problem zaczął się w zeszłe wakacje, pojawił się u mnie paniczny lęk przed zachorowaniem, kalectwem lub śmiercią. Co chwilę mam objawy innej choroby - bolą mnie kości, stawy, mięśnie, żołądek, serce, kręgosłup, głowa, oczy, mam mdłości, zawroty głowy, drętwieją mi kończyny; mam poczucie, że umieram. Ciągle wmawiam sobie choroby, począwszy od stwardnienia rozsianego przez białaczkę i inne nowotwory po tętniaka. Wystarczy, że usłyszę, że ktoś choruje na to lub na tamto i doczytam sobie w Internecie - od razu to mam. Najgorzej jest, jak usłyszę że ktoś w moim wieku choruje, od razu pojawia się myśl, że ja jestem następna. Czarne myśli i niepokój towarzyszą mi niemal ciągle. Byłam dwa razy u lekarza i dwa razy usłyszałam to samo - nerwica; zaburzenia lękowe i somatyzacja. Zaczęłam chodzić do psychologa i brać lekkie środki na uspokojenie, po wizytach czuję się lepiej, ale za dwa dni znów zaczyna mnie coś boleć i ze strachu nie mogę się na niczym skupić. Obecnie przerabiam tętniaka - boli mnie głowa, dokładnie z lewej strony ciągle patrzę w lustro czy powieki mi nie opadają. Dodam, że w mojej rodzinie nie było przypadków tętniaka, zdarzały się wylewy ale z powodu nadciśnienia. Moje ciśnienie jest w normie, czasem trochę za niskie. Czy moje obawy są normalne? A może jestem źle zdiagnozowana? Z góry dziękuję za odpowiedź.
KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Witam,

zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna jako pomoc i metoda leczenia lęku panicznego.

Pozdrawiam serdecznie

0

Witam serdecznie, jeżeli przeczyta Pani poniższe zrozumie Pani, że prawdopodobnie lekarz miał rację stawiając diagnozę
https://portal.abczdrowie.pl/stres-ten-podstepny-morderca-zabija-po-cichu
http://www.psychotherapie-live.de/nerwica/
Powinna Pani jak najszybciej udać się do psychoterapeuty -
którego Pani musi się specjalizować w chorobach o podłożu stresowym, obniżaniu poziomu stresu. Jak Pani widzi, praktykuję w Warszawie więc bezpośrednio Pani nie pomogę. Jednak jeżeli Pani chce możem umówić się na kilka sesji online przez Skype. Poza tym jestem przeciwnikiem stosowania medykamentów przy nerwicy, ale
psychiatrzy są na ogół innego zdania.
Pozdrawiam i życzę zdrowia

0

Dzień Dobry Pani,

Tak nie musi być!

Dużo energii zajmują Pani myśli o jednostkach chorobowych i samo nie przejdzie...
Z mojej strony chcę Pani powiedzieć, ze 90 procent tego, o czym myślimy, że się wydarzy..., po prostu nie wydarza się...

Podsumowując, zachęcałabym Panią mocno do mocnego skupienia się na podjęciu i kontynuacji psychoterapii, najlepiej poznawczo-behawioralnej, która byłaby dla Pani najbardziej pomocną .

Z przesłaniem dla Pani tego, co jest Pani najbardziej teraz potrzebne,
irena.mielnik.madej@gmail.com

0

Witam Panią
Na podstawie Pani opisu można wnioskować, że postawiona
diagnoza jest prawidłowa.
Objawy, które Pani opisuje często towarzyszą zaburzeniom
lękowym i atakom paniki.
Ataki paniki należą do grupy zaburzeń nerwicowych.
Zaburzenia lękowe, w tym ataki paniki, nie tylko
dezorganizują życie ale też przynoszą poczucie niepewności
i zagubienia, ograniczają niezależność, hamują aktywność
społeczną i utrudniają normalne funkcjonowanie
w społeczeństwie, zabierając tym samym całą radość życia.
Zaburzeniom lękowym często towarzyszy rozdrażnienie,
napięcie psychiczne, znaczne obniżenie nastroju,
nieumiejętność odpoczywania…
Może pojawiać się też obawa przed chorobami lub przed śmiercią.
Często występują też objawy somatyczne, np. przyspieszone
tętno, podwyższenie ciśnienia krwi, bóle w klatce piersiowej,
zawroty głowy, przyspieszone bicie serca i wiele innych.
Dlatego niezmiernie ważne jest wyleczenie zaburzeń
nerwicowych, ataków paniki.
Aby skutecznie wyleczyć zaburzenia nerwicowe, w tym ataki paniki
oraz ich konsekwencje, należy dotrzeć do źródła problemu
i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Rozumiem, że chodzi Pani na psychoterapię.
Proszę zatem kontynuować psychoterapię.
Wszelkie wątpliwości warto konsultować ze swoim
psychoterapeutą, ponieważ on zna dokładnie Pani
problemy i odpowie rzetelnie na wszystkie Pani pytania.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
http://psycholog24online.pl

0

Dzień dobry. Myślę, ze powinna Pani skorzystać nie tyle z pomocy psychologa, co psychoterapeuty. Psycholog może spotykać się z Panią konsultacyjnie, jednak nie może on poprowadzić terapii. W tym wypadku, aby dojść do podstaw zaburzeń najlepsza będzie psychoterapia psychodynamiczna, która skupi się nie tylko na objawach, ale przede wszystkim na przyczynach Pani problemów. Wbrew pozorom nie jest Pani osamotniona i problem takiego "zarażania się" chorobami zdarza się. Co ważniejsze nie jest Pani skazana na chorobę.

Powinna Pani jak najszybciej skorzystać z pomocy specjalisty.

Pozdrawiam http://psychoterapia-krakow.net/

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Paniczny strach - czy poradzę sobie sama?

Witam. Jestem dziewczyną, mam 16 lat i bardzo się boję. Ostatnio wszystko w moim życiu się zmieniło, nowa szkoła po wakacjach, nowi znajomi i ogrom nauki, którego tak bardzo się boję. Może to dziwne, ale nie chcę być dorosła. Oprócz tego zaczęłam bać się życia i tego, że zachoruję na schizofrenię. Lęk ten pojawił się tak jakoś sam, czasami gdy spojrzę na sufit to mam wrażenie, że coś widzę, jakieś czarne plamy, przebłyski. Na początku pojawiały się przed snem, więc kładłam się spać, a rano już ich nie było. To była moja nadzieja, że wszystko będzie dobrze. Jednak ostatnio widzę je również po spojrzeniu na jakąś białą ścianę lub ciemną powierzchnię. Bardzo się wtedy boję. Błędem było, że zaczęłam czytać o schizofrenii - to wzbudziło we mnie ten niepokój, że choroba zaczyna się niewinnie, że potęguje ją stres, którego teraz mam bardzo dużo. Boję się myśleć, bo przeczytałam, że jesli bardzo będzie sie w coś wierzyć, to to się stanie. Uciekam więc myślami od tego, bo myślę, że jeśli będę się skupiać na tym czy coś zobaczę, to naprawdę to zobaczę. To chore. Gdy przychodzi taki lęk mam wrażenie, że zwariuję. Gdybym w niektórych przypadkach mogła coś zrobić, to bym uciekła, muszę po prostu coś robić. Jednak z drugiej strony wiem, że mój lęk w jednej sytuacji był bezpodstawny, widziałam cień odbicia żarówki, wtedy dopiero się uspokoiłam. Zaczęłam być bardzo nerwową osobą. Czasem mam ochotę zapytać kogoś czy widzi to co ja. Przeżywam okresy, w których jestem spięta i przewrażliwiona na punkcie każdej muchy czy komara, a czasami mi wszystko jedno. Totalnie olewam to, co się ze mną dzieje, jest beznadziejnie, ale przynajmniej się nie boję. Te stany pojawiają sie naprzemian i to jedyna nadzieja, że po stanie napięcia wreszcie pojawi się spokój. Wtedy nie mam ochoty nigdzie wyjść, zostaję w domu słucham muzyki, albo "skaczę" po stronach w Internecie. Nie umiem spojrzeć w przyszłość, bo nie widzę tam siebie. Próbuję uciec od tego, ale te myśli ciągle wracają: czy dam sobie radę, bo jestem beznadziejna. Czasami mam wrażenie, że to, co robię, jakby mi sie śni. W efekcie jeszcze bardziej czuję sie napięta. Najgorsze jest to, że kompletnie nie mam żadnego zdania, nie umiem pojąc wyboru. Każda sytuacja wywołuje u mnie to, że myślę, zastanawiam, analizuję, jest to bardzo męczące. Obwiniam rodzinę o to, że wysłała mnie razem moim bratem bliźniakiem do klasy, że kiedy w gimnazjum chciałam chodzić bez niego do szkoły, to nie zgodzili się. Brat uczy się lepiej, po prostu jest bardziej uzdolniony, ma 5 i 6 gdy ja 3 i 4.Wszyjscy mówią, że przesadzam i gdybym się wzięła do nauki to bym sobie poradziła. Zawsze byłam narażona na porównania, szczególnie wychowawczyni, która wychwalała brata, a mnie mówiła, że jestem leniwa i antyspołeczna. A tak nigdy nie było, po prostu bałam się zaangażować w czynność dla szkoły, czy sobie poradzę, czy wszystkim się spodoba to co zrobię. Tylko rodzice i przyjaciele (których niestety mamy wspólnych) widzą w nas kompletnie inne osoby. Z drugiej jednak strony widzę jak rodzice dla nas dużo robią, nie chwalą brata jakoś bardzo, ale porównują - to też jest męczące. Teraz znowu idę z nim do klasy, chociaż bardzo tego nie chcę. Ale boję się, że nie poradzę sobie w nowej szkole. Jestem nauczona, że nie muszę pamiętać o lekcjach, bo zrobi to brat. Wiem, że w życiu będzie mi ciężko. Ciągle mam takie właśnie wątpliwości dotyczące wszystkiego. Nie wiem czy to, co napisałam, jest prawdą, może mam inne problemy, a to jest taką przykrywką dla tych gorszych? Nie wiem jak sobie z nimi poradzić. Teraz użalam się nad sobą, a w efekcie przecież wiem, że jestem silna i nie czuję się gorsza. Robię mnóstwo rzeczy na przekór sobie. Skąd to naprawdę się bierze? Czy mogę sobie poradzić sama?

KOBIETA, 16 LAT ponad rok temu
Paulina Witek Psycholog, Warszawa
72 poziom zaufania

Witaj!

Nic z tego, o czym napisałaś, nie wskazuje na objawy schizofrenii. "Mroczki" przed oczami i tym podobne objawy często zdarzają się osobom w Twoim wieku. Dość często spotykanym zjawiskiem jest równiez lęk przed chorobą psychiczną, tak zwana maniafobia. Im jednak bardziej skupiasz się na pseudoobjawach, tym bardziej lęk ten będzie się nasilał. Przekonanie, "żejesli bardzo będzie się w coś wierzyć to to się stanie" jest nieprawdziwe, a towarzyszy wielu objawom lękowym. Spróbuj przyjąć fakt, że nie jest to prawdą i postarać się odwrócić uwage od natrętnych myśli o schizofrenii. Sam stres nie wystarczy, aby się pojawiła, tym bardziej obawa o to, że się choroba może wystąpić.

Zadałaś sporo pytań, które świadczą o wielu Twoich przemyśleniach, obawach, niepokojach. Myślę, że bardzo pomogłoby Ci spotkanie z psychologiem. Zwłaszcza przed zmianą szkoły - tak, abyś poszła do niej bez lęku, z pozytywnym nastawieniem. Dlatego gorąco Cię namawiam do umówienia się na spotkanie z psychologiem.

Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Odczuwam strach przed chorobą psychiczną - jak sobie z tym poradzić?

Witam, od 5 lat cierpię na zaburzenia lękowe z napadami lęku. Brałam tabletki, które mi pomogły, i je odstawiłam. Czułam się dobrze, zostało mi tylko takie odrealnienie, kiedy byłam zmęczona. W grudniu ub. roku straciłam pracę z dnia na dzień i wszystko wróciło. Wcześniej bałam się zawału serca i tym samym śmierci, ale to minęło i pojawił się nowy problem: boję się, że zwariuję, ciągle szukam u siebie poważniejszych chorób psychicznych. Przyjmuję lek z grupy SSRI od jakiegoś miesiąca, na początku dawkę 10 mg, bo taka mi została, jak schodziłam z leków, a od 5 dni 20 mg. Ataki panicznego lęku minęły, teraz mam ciągły lęk właśnie przed zwariowaniem, z dwa dni temu doszłam do tego, że w myślach wciąż analizuję to, co bym powiedziała psychologowi, z czego bym się zwierzyła albo np. co zaraz napiszę na forum itd. Nigdy mi to nie przeszkadzało, wręcz uspokajało, ale parę dni temu naczytałam się, że w schizofrenii coś takiego występuje, i sobie wkręciłam, że moja nerwica może się w coś przekształcić. Bardzo się boję, ale z drugiej strony myślę logicznie itd., nie mam omamów, nic nie słyszę, nie mieszam fikcji z rzeczywistością. Myślenie o tych chorobach jest straszne i paraliżujące. Czy takie analizowanie w myślach jest normalne w moim przypadku? Proszę o pocieszenie.

KOBIETA ponad rok temu

Witam serdecznie,
lęk przed chorobą psychiczną ("zwariowaniem", całkowitą utratą kontroli, schizofrenią) jest dość typowy dla zaburzeń lękowych. W napadach paniki większość ludzi obawia się właśnie śmierci lub choroby psychicznej.
Tego typu objawy powinny całkowicie ustąpić, gdy lek w pełni rozwinie swoje działanie.
Jeśli tak się nie stanie i podobne obawy będą budzić Twój niepokój, psychiatra może zaproponować inny, bardziej skuteczny lek.
Nie nakręcaj w sobie lęku - nie powinnaś zachorować na chorobę psychiczną. Masz na to takie same szanse jak inni ludzie w twoim otoczeniu. Schizofrenia nie zaczyna się od lęku przed chorobą psychiczną.

Pozdrawiam i  życzę Ci szybkiej poprawy samopoczucia! 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty