Jak poradzić sobie z wzajemną zazdrością w związku?

Razem z moim partnerem bardzo się kochamy i ufamy sobie. Nie mieszkamy razem, ale widzimy się 3 razy w tygodniu. Jak poradzić sobie z zazdrością, a wiem że mam z tym problem a, on też. Staram się też jego zrozumieć i często przepraszam go za to. Parę miesięcy temu poznał dziewczynę, która stała się jego przyjaciółką. Nie zabraniam mu kontaktu z nią, ale czuje się niepewnie w sytuacji, gdy mają się widzieć sami na parę godzin. Myślę wtedy, o tym, że opowiada jej o tym co czuje jej, a nie mi.

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Psychologia Zazdrość w związku Relacje z partnerem

Długotrwały związek

Mgr Alicja Maria Jankowska Psycholog, Szczecin

71 poziom zaufania

Witam, pisze Pani że "ufamy sobie" - albo ufacie, albo nie? Zazdrość występuje wtedy gdy ma się niską samoocenę w związku z tym proszę pracować nad podniesieniem samooceny i bardziej ufać sobie, mniej przepraszać. Ale przyjaciółką na kilka godzin to przesada. Proponuję najlepiej mieć też swojego osobistego przyjaciela - poza opisanym chłopakiem, z którym przez kilka godzin będzie Pani roztrząsała swoje kwestie emocjonalne.
Pozdrawiam, Alicja Maria Jankowska
http://psychoterapie-szczecin.pl/

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

82 poziom zaufania

odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY.pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

82 poziom zaufania

Raczej o zaufaniu nie można mówić w Waszej sytuacji skoro i Pani i Pani partner jesteście o siebie zazdrośni, co doprowadza do przepraszania. Za co Pani przeprasza? Proszę się zastanowić, czy rzeczywiście Pani przeprasza w pełnym rozumieniu tego słowa, czy tylko po to żeby "przykryć" odczuwane emocje, ale aby "było miło". Wydaje mi się, iż potrzebujecie szczerej rozmowy - o was, o waszych oczekiwaniach, obawach, planach, odczuciach...Nie może być bowiem tak, że za każdym razem gdy partner widzi się z przyjaciółką, Pani rozmyśla co się dzieje na ich spotkaniu. Może wspólne spotkania w trójkę pokazałyby Pani, że nie ma się po co denerwować? Jednakże do rozwiązań tej sytuacji musicie Państwo dojść sami po szczerej, autentycznej, otwartej rozmowie - bez ukrywania niczego przed sobą.
Być może - jeżeli sytuacja się nie będzie zmieniać - przyda się Wam spotkanie z psychologiem par i małżeństw, który pomoże lepiej i w bardziej szczery sposób się skomunikować. Powodzenia!