Jak przekonać kobietę po przejściach, aby dała szansę nowemu związkowi?

Witam. Może pojawiło sie juz takie pytanie ale nie potrafiłem znaleźć odp. Poznałem 3 miesiace temu kobiete na portalu randkowym. Dość szybko zaczelismy rozmawiac bardzo luźno praktycznie na każdy temat. Rozmawialiśmy godzinami przez tel po okolo 3 tyg postanowiliśmy sie spotkać. Wyjaśnię odrazu że oboje samotnie wychowujemy dzieci. Ja wdowiec ona porzucona kobieta. Randki byly ekstra fakt byly problemy w rozm z powodu dzieci mojej krotkiej żałoby i jej nieudanych zwiazkow. Postanowiliśmy nie przyspieszać ale widzialem i powiedziala mi że czuje sie przy mnie cudownie gdy mielismy zrobić kolejny krok. Gwałtownie sie wycofała stwierdzając ze nie potrafi zaufać żadnemu facetowi nie dalem jej powodow by mi nie ufala ale ojciec dziec ja zdradzal a ost partner grozil i byl chory psych. Rostalismy sie dalej utrzymujemy kontak ale twierdzi dalej to samo ze chce byc wolna kobieta a jest od ost zwiazku 7 miesiecy ze chce sie skupic na sobie a zaraz mi bardzo pomaga. Moje pytanie brzmi czy moge ja jakos przekonać by zaufala by uwierzyla w facetow(robilem co potrafilem kwiaty randki bez przyspieszania bez gwaltownych decyzji) i czy jest sens czy otworzy sie kiedys bo była ciut zamknieta w sobie

MĘŻCZYZNA, 34 LAT ponad rok temu

Psychologia Żałoba i strata Randki

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

71 poziom zaufania

Dzień dobry,
Z pewnością przekonanie Pana ukochanej do siebie i mężczyzn będzie bardzo trudne. Bardzo dobrze Pan robi, że nie naciska Pan na nią i nic nie przyspiesza. Istnieje szansa na to, że otworzy się kiedyś i zaufa tylko być może potrzebuje na to sporo czasu. Jeśli zależy Panu na niej to doradzam cierpliwość oraz wyrozumiałość dla tego stanu rzeczy. Polecam także wizyty konsultacyjne u psychologa psychoterapeuty stanowiące wsparcie dla Pana oraz pozwalające na bieżące monitorowanie sytuacji i uzyskiwania porad na bieżąco. Z pewnością pomoc specjalisty przydałaby się drugiej stronie, ale tylko Pan orientuje się w tym, jak mogłaby zareagować na propozycję wizyty u psychologa. Oczywiście istnieje taka pomocna forma terapii, jaką jest terapia par ale z tego co Pan napisał nie jest Pan z nią jeszcze na etapie związku. Niestety nie ma tu jakiegoś algorytmu, co zrobić w tej sytuacji. Jeśli dobrze zrozumiałam to Pana ukochana wystraszyła się i jest w fazie wycofania. Warto w tym momencie zawalczyć o to by ten kontakt był. Jest Pan jedyną osobą, która może w tym momencie pomóc wydostać się jej z pułapki własnej przeszłości oraz okazać jej wsparcie. Życzę Panu sporo wytrwałości i mam nadzieję, że jeszcze wszystko się ułoży.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Co zrobić żeby dziewczyna dała mi drugą szansę ? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Strach przed zaangażowaniem w nowy związek – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
Jak przekonać się o uczuciach partnerki w związku na odległość? – odpowiada Mgr Magdalena Hanna Nagrodzka
Ograniczenia w związku partnerskim – odpowiada Piotr Bochański
Czy dać partnerce czas po starym związku? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Konflikty w związku a miłość do innego – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Zdrada i odrzucenie po 5-letnim związku – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
Jak nie dać się znów omamić kobiecie? – odpowiada Mgr Agata Pacia (Katulska)
Odejście kobiety po 4. latach związku – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jak radzić sobie po rozpadzie długiego związku? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej

artykuły

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b

"Zrzuciłam z siebie 28 kg nieszczęścia"

"Jestem zadowoloną z siebie 40-latką, która potraf

Wizyta u psychologa

Wizyta u psychologa to decyzja, która może wywoływ

Czy dać szansę mężowi?

Witam. Mam 25 lat, jestem mężatką od prawie 3 lat, mam 2,5 rocznego synka. Mój mąż kilka miesięcy temu zrobił coś, co mnie zatkało. A mianowicie obudziłam go na obiad, on wtedy zaczął krzyczeć, czego go budzę, że nawet nie może się zdrzemnąć... i wstał, i złapał mnie za szyję, to nie bolało, nie zrobił tego mocno, ale się przestraszyłam...

Dodam, że wtedy mieliśmy problemy finansowe. Do tej pory to przeżywam, mąż w ogóle jest nerwowy, nie umie normalnie rozmawiać, od razu krzyczy. Na razie mieszkam u rodziców i zastanawiam się nad daniem mu szansy, zdarzyło się to tylko raz. Czy powinnam mu ją dać? Chodzi mi przede wszystkim o synka.

Proszę o odpowiedź, czy mąż powinien się zgłosić do psychologa przez to, że jest taki nerwowy? Teraz się stara, chce żebym wróciła, ale to jest takie trudne, może dlatego, że nikt nigdy czegoś takiego mi nie zrobił, ja po tym wszystkim myślałam, że on jest zdolny do wszystkiego... Proszę o pomoc.

KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Psychologia Psychoterapia Problemy psychologiczne Przemoc domowa

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Pani strach i niepewność są jak najbardziej uzasadnione. Pani mąż, pomimo ciężkiej sytuacji materialnej, nie ma prawa wyładowywać swoich frustracji na Pani. Istnieje prawdopodobieństwo, że takie zachowanie może się powtórzyć, a nawet nasilić. Może Pani skontaktować się z instytucjami pomagającymi kobietom, które były ofiarami przemocy. Dowie się Pani, co dalej robić, jak się bronić przed agresją męża.

Mąż powinien udać się do psychologa i pracować nad sobą. Pani może także uczestniczyć w takich spotkaniach. Wspólna terapia mogłaby pomóc Wam pracować nad emocjami i nauczyć się wzajemnego poszanowania praw i potrzeb. Ważne w terapii jest także zaangażowanie uczestników i ich chęć zmiany. W opisanej sytuacji warto skorzystać z pomocy psychologicznej, gdyż pozostawienie tego problemu może tylko pogorszyć wspólne relacje.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Odejść czy dać mu szansę? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak pomóc mężowi, który w weekendy upija się? – odpowiada Lek. Joanna Gładczak
Czy warto dać mu jeszcze jedną, ostatnią szansę? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak pomóc mężowi po załamaniu? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak pomóc choremu na fobię społeczną? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak ratować związek? Jestem załamana – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak dać do zrozumienia mężowi, że może mieć problem z alkoholem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak pomóc byłemu mężowi hazardziście? – odpowiada Dr n. med. Jolanta Uchman
Mąż się nade mną znęca, a przy każdej kłótni porusza całą rodzinę telefonami - co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy warto dać kolejną szansę partnerowi, przez którego kolejny raz rozpadł się nasz związek? – odpowiada Mgr Przemysław Mućko

artykuły

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Koronawirus: Bezpłatne porady psychologiczne NFZ. Przetestowaliśmy, jak to działa

W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym

Mam niepełnosprawne dziecko. Niedawno obchodziło swoje 41. urodziny

Coraz częściej słyszy się o matkach, które rezygnu

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Czy dać nam ostatnią szansę?

7 miesięcy temu rozstałam się, a raczej zostaliśmy zostawieni (ja, 6-letni syn i 18-miesięczna córka) przez mojego narzeczonego - ojca drugiego dziecka. Rozstaliśmy się z błahego, przynajmniej dla mnie, powodu. Otóż chodzi o to, że ja nie lubię się kłócić i gdy ja i mój były narzeczony mieliśmy małe nieporozumienia, to ja wolałam wszystko dusić w sobie i potrafiłam nie odzywać sie do niego nawet przez dwa tygodnie.

On próbował się do mnie odzywać, nawet przytulać, a ja nic - byłam zimna i uparta (dzis tego bardzo żałuję) i dalej milczałam. Aż nadszedł dzień, kiedy mój były narzeczony spakował i się wyprowadził do swoich rodziców mieszkajacych 700 km od nas. Po rozstaniu dzwonił czasami do mnie i pytal o dzieci i o mnie. Miesiąc temu przyjechał odwiedzić naszą córkę i przy okazji chcial zabrać resztę swoich rzecz - tak mówił dzwoniąc dzień przed przyjazdem.

W trakcie jego pobytu starałam się, aby z moich ust nie padło słowo ZOSTAŃ i udało mi się, choć to jest kolejna rzecz, której żałuję, bo jak się okazało, dzień po wyjeździe rozmawialiśmy i mój były narzeczony powiedział mi, że czekał na jedno tylko słowo ode mnie i był w stanie zamknąć wszyskie swoje sprawy rodzinnym mieście i wrócić do nas. Tym słowem było oczywiście słowo ZOSTAŃ. Powiedziałam mu, że nie chciałam mu sie narzucać i dlatego nie wspominałam o tym, abyśmy jeszcze raz spróbowali.

Na dzień dzisiejszy uzgodniliśmy, że porozmawiamy o tym, jak się spotkamy. Tylko że ja już nie wiem co mam robić. Chcę, aby moje dzieci miały pełną, kochającą się rodzinę. Czy warto spróbować? Strasznie przeżyłam nasze ostatnie rozstanie i nie chciałabym znow tego przechodzić, a z drugiej strony - skąd mogę mieć pewność, że znowu nas nie zostawi (zrobil to juz 3 razy, jeden raz nawet jak bylam w 7 m-cu zagrożonej ciąży i nie mógł znieść moich ciągłych narzekań)?

Chcę jeszcze dodać, że oboje jesteśmy wykształceni i z dobrych rodzin. Mam straszny mętlik w głowie. Syn strasznie się zmienił od rozstania: zaczął się jąkać i czasami moczy się w nocy. Cały czas mówi, że tęskni za tatusiem (choć on tak naprawdę nim nie jest) i chce aby on wrócił. Co mam zrobić? Te 7 m-cy to długi okres czasu i nie chcę znowu dzieciom mieszać w głowach. Może powinno zostać tak, jak jest? Już drugi raz nie udało mi się ułożyć życia!

KOBIETA ponad rok temu

Konflikty w związku Psychologia Relacje z partnerem

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Duszenie w sobie emocji nie jest dobrą drogą rozwiązywania problemów w związku. Powinna się Pani starać otwarcie mówić o tym co czuje i myśli, nawet kiedy są to negatywne emocje. Bardziej zrozumiałe dla partnera będzie to, kiedy wykrzyczy mu Pani, co jest nie tak, niż kiedy nie odzywa się Pani przez 2 tygodnie. Ciężko jest tworzyć szczęśliwy związek, kiedy jeden z partnerów milczy.

Pani narzeczony chciał nawiązać kontakt, starał się poprawić sytuację, a Pani go odrzucała. Dlatego właśnie doszło do rozstania. Brak komunikacji powoduje rozluźnianie więzi między ludźmi. Partner wyciągnął już kilkakrotnie do Pani dłoń, co powinna Pani docenić. Myślę, że jeśli chce Pani powiedzieć mu o tym, co czuje i czego się boi, to warto napisać do niego list. Może Pani w nim opisać to, czego nie jest Pani w stanie powiedzieć mu wprost.

Myślę także, że powinna Pani zacząć intensywnie pracować nad sobą, aby nie dopuścić do kolejnego rozstania. Nauczenie się wyrażania emocji jest bardzo ważne w utrzymywaniu zdrowych relacji. Może nad tym Pani pracować razem z narzeczonym. Najpierw listownie (myślę, że miło go Pani tym zaskoczy), następnie wprowdzać kolejne formy kontaktu. Otwieranie się przed osobą, na której nam zależy, pokazuje, że jej ufamy i czujemy się przy niej bezpiecznie. A tego właśnie oczekuje się, gdy zaczyna się budować związek.

Pozdrawiam