Witam serdecznie,
Jesteś prawdopodobnie sam,albo w środowisku nie umiejącym wystarczająco wesprzeć Twojego optymizmu,bo albo ma ten sam problem,albo czeka na Twoją inicjatywę , bo tak Cię postrzegają.Tak więc albo świadomie zaczniesz uczestniczyć w życiu grupowym/ dowolnych imprezach,spotkaniach pod kątem zainteresowań,wycieczkach,na które zapraszają ludzie w zbliżonym wieku/,gdzie nie musisz nikogo prowadzić,ani być specjalistą ,albo skorzystasz z pomocy specjalisty i przyjrzycie się możliwościom,które w sobie masz i z których nadal możesz korzystać,gdy poczujesz własną gotowość. Na razie odpocznij .Możemy też porozmawiać online /693106694/ .
Serdecznie pozdrawiam.
Drogi Autorze,
obecna sytuacja na pewno jest dla Ciebie dużym obciążeniem i wpływa na Twoją codzienność. Podejrzewam, że zmagasz się z naprawdę trudnymi emocjami i myślami, które potrafią zawładnąć człowiekiem niezwykle mocno i sprawić, że nie jest wstanie dostrzec jakichkolwiek pozytywów. Jestem pełna podziwu dla Ciebie za to, że szukasz pomocy i wsparcia.
Najważniejszym elementem jest zadbanie o równowagę. Poza terapią, którą z całego serca Ci rekomenduję, zachęcam także do skorzystania ze wsparcia psychiatry. Zważając na Twoją pracę, jako kierowca autobusu, potrzebujesz skupienia i wewnętrznej równowagi. Leki pozwolą Ci to osiągnąć. Lekarz psychiatra wytłumaczy jak działają, a większość z nich pozwala na prowadzenie pojazdów mechanicznych. Warto jednak wziąć chociaż tydzień urlopu, aby zobaczyć jak dana substancja będzie na Ciebie wpływać.
Pomoc psychologiczna natomiast da Ci okazję do przepracowania tematu. Moje doświadczenie w kwestiach emigracji i wyjazdów zagranicznych pozwala mi dostrzec, że prawdopodobnie wzbudziło to w Tobie wiele skrywanych wcześniej uczuć i emocji, które w tamtym momencie "wyszły" z Ciebie. Takie przeżycia emocjonalne należy przepracować i zrozumieć, aby móc dobrze kierować swoimi emocjami.
Twoje leczenie w żaden sposób nie powinno kolidować z pracą. Najważniejsze to bycie szczerym zarówno z psychologiem jak i psychiatrą.
Życzę Ci dużo dobrego!
Zapraszam na moją stronę - https://www.facebook.com/AnnaKasprzakPsycholog
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Czym może być spowodowany brak emocji? – odpowiada Mgr Anna Kasprzak
- Jak radzić sobie z tymi emocjami? – odpowiada Mgr Dorota Justyna Dula
- Jak radzić sobie z opieką nad osobą starszą? – odpowiada Mgr Anna Szyda
- Nienawidzę swojego ojca - jak można mi pomóc? – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
- Jak radzić sobie z agresją od innych? – odpowiada Lek. Karol Gołębiewski
- Obwiniam się o wszystko - jak mogę sobie pomóc? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Jak pomóc koledze z zaburzeniami emocjonalnymi? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Jak mogę poradzić sobie ze zdradą żony? – odpowiada Mgr Anna Kasprzak
- Jak radzić sobie z niestabilnością emocjonalną? – odpowiada Mgr Aniceta Kijewska
- Nerwowość i płacz - jak sobie z tym radzić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
artykuły
Introwertycy w czasie epidemii koronawirusa. "Ta sytuacja dla mnie mogłaby trwać znacznie dłużej"
Izolacja, samotność i brak kontaktów towarzyskich.
Wojna zostawia trwałe ślady w psychice. Jak radzić sobie z zespołem stresu pourazowego?
Jesteśmy świadkami konfliktu zbrojnego w Ukrainie.
Człowieku, ocknij się! Mamy epidemię cukrzycy
Mają glukometry, aparatury z insuliną i czekoladow