Jak radzić sobie z takimi zaburzeniami nastroju?
Mam 19 lat. Byłam z chłopakiem 2 lata. Po czym rozstaliśmy się w niezgodzie, na początku przeżywałam ale nie trwało to długo może z tydzień, po czym stwierdziłam że życie jest tylko jedno i zaczęłam chodzić na imprezy i się bawić. Po niedługim okresie od rozstania poznalam chlopaka który mieszka za granicą. Po 3 tygodniach znajomości wyjechałam za granicę. Jak na początku było dobrze to teraz potrafie nie spać do 5 i wstawać o 18. Nic mi sie nie chcę. Pracuje w tygodniu po 2 godziny dziennie wracam i cały czas śpię. Mojego nowego chlopaka to wkurza. Ja się czuje winna czesto płaczę ze nie jestem energiczna że czuję się jakbym robiła cos złego że śpię. Ale przecież jakbym nie spała to i tak nie robiłabym nic co by wniosło do mojego życia cos ciekawego. Mam wrażenie że spiąć szybciej przetrwam kolejny dzień. Czuję się odrzucona ale wiem że ciężko się żyje z kims kto by cały czas spał. Jak mieszkałam w polsce nie miałam takiego problemu. Teraz nawet nic mnie nie cieszy. Szukamy mieszkania moj chlop się cieszy , planuje a ja nawet nie potrafię się z tego cieszyć. Mam wrażenie że jak tak dalej pójdzie to wszystko stracę i znowu będę zaczynać od nowa ale mi się już nie chce zaczynać od nowa.
