Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (872 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Jak radzić sobie z tymi negatywnymi emocjami?

Myslałam, że całkiem nieźle sobie radzę, do czasu. Od siedmiu lat ciagnę studia, germanistykę, robię magisterkę, chociaż bardzo mi się nie chce, mam już uprawnienia tłumacza, ale uparłam się żeby być nauczycielem, więc muszę mieć tytuł magistra. Tak bardzo mi się już nie chce, mimo tych całych studiów czuję, że nic nie umiem. Nie mam pracy, chociaż wolałabym rzucić studia i iść do roboty. Ale została mi ta okropna praca migisterska, niby mam pomysł, materiały, ale mam również słomiany zapał. Nie potrafię jej napisać, boję się, że nic mi się nie uda. Mam poczucie, że nic nie umiem, że jestem do niczego, że wszystko zawalam. Ostatnio często nachodzą mnie myśli o śmierci, po co żyć, po co się tak męczyć? Jestem sama, mieszkam z rodzicami i tak mi wstyd, że nie mam niczego własnego, nawet pracy. Więc po co? Te myśli nasiliły się teraz, kiedy moja babcia bardzo podupadła i zdiagnozowali u niej nowotwór, który szybko postępuje. Nie wiem czy to moja wina, czy mojej przeszłości, ale ma to na mnie duży wpływ, chociaż z babcią nie byłyśmy specjalnie blisko. Jako dziecko sama przeszłam nowotwór, ostrą białaczkę, leczenie było bardzo długie i trudne, miałam mnóstwo powikłań, nawet sepsę i ledwo przeżyłam. Zostały mi blizny na ciele i duszy. Jak byłam młodsza nie myślałam o tym za często, myślałam, że to przeszło i nie będzie miało wpływu na moje przyszłe życie, ale im starsza jestem, tym jest mi trudniej i myślę, że to jednak miało na mnie duży wpływ. Zawsze byłam bardzo wrażliwa, ale myślałam, że jestem silna, no się okazało, że wcale nie jestem. Często wpadam w stany depresyjne, płaczę, nie potrafię sobie sama ze sobą poradzić. Próbuję żyć normalnie, zmusić się, żeby wreszcie doprowadzić do końca zaczęte sprawy. Bardzo kocham moją rodzinę, w zasadzie robię wszystko dla nich, bo dla siebie nie widzę przyszłości. Rozśmieszam ich, oni tez mnie bardzo kochają, w święta moja mama życzyła mi, żebym zawsze była taką super dziewczyną, ale ja wcale nie czuję się super, czuję się wrakiem. Przypominam tonący statek, usiłuję się utrzymać na powierzchni przy słońcu, ale ocean smutku ciągnie mnie w ciemność. Czasami nienawidzę siebie, że nie potrafię się ogarnąć, tylko użalam nad sobą, ale naprawdę nie umiem ostatnio nic zrobić, moja koncentracja jest zerowa. Dziś musiałam uciec na dwór i wyżyć się tam. Po co jest mi to życie? I tak nic nie osiągnę, nie będę miała rodziny, zawsze będę sama, po co ja komu? Czy życie naprawdę jest tego wszystkiego warte? Nie boję się śmierci, boję się życia. Co mam robić? Tak dalej żyć nie sposób. Nie potrafię sobie ze sobą poradzić, a najgorsze jest to poczucie, że jestem nic nie warta, że nie potrafię nic zrobić dobrze i że to wszystko moja wina, że nie ma wytłumaczenia dla mojego lenistwa i głupoty. Czy naprawdę tak jest?
KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Witam, pozwolę sobie na wyrażanie się w formie bezpośredniej przez Ty: Ułatwi to wyrażanie moich myśli, jeśli byłoby to niestosowne, przepraszam.

Przeszłaś wiele trudnych doświadczeń, które wywarły wpływ na twoje życie i twoje poczucie własnej wartości. Zmagasz się z wieloma problemami, które nakładają się na siebie i wzajemnie się potęgują. Masz duży stres związany z pracą magisterską, martwisz się o swoją babcię, która zachorowała na nowotwór, i masz poczucie bezwartościowości.

Druzgocące zdarzenia i negatywna postawa psychiczna mogą powodować uczucie zmęczenia, bezsilności, poczucia winy czy wstydu. Synergia tych wydarzeń i emocji może być niszcząca nawet dla tak silnej osoby, jak Ty. Należysz do osób, które się nie poddają. Twierdzę to na podstawie tego, co napisałaś, iż sama przeszłaś chorobę nowotworową, a całość tego, co piszesz, świadczy o tym, że zdajesz sobie sprawę z tego, co przeżywasz. To normalne, że w takiej sytuacji pojawiają się negatywne emocje, takie jak smutek, lęk i poczucie bezradności. Jednakże warto spróbować zrozumieć, skąd pochodzi chęć porzucenia tego, co jest ważne, jak rodzina, i dlaczego nie masz ochoty na realizowanie wcześniej obranych celów. Co spowodowało, że nie chcesz ich realizować? Czy jest to związane z twoimi obecnymi doświadczeniami, czy też z przeszłością?

Piszesz, iż często wpadasz w stany depresyjne i nie możesz sobie sama z tym poradzić. Próbujesz żyć normalnie i starasz się zmusić się, żeby wreszcie doprowadzić do końca zaczęte sprawy. To bardzo istotna oznaka tego, że chcesz zmian w swoim życiu i podświadomie szukasz rozwiązania problemu i pomocy. Dokonałaś także identyfikacji i akceptacji negatywnych emocji zachowań. To pierwszy krok do tego, żeby sobie z nimi poradzić. Nie próbuj ich tłumić ani ignorować. Pozwól sobie na to, żeby czuć to, co czujesz. Porozmawiaj z kimś, komu ufasz: przyjacielem, rodziną, terapeutą lub psychologiem. Rozmowa to szansa na uporządkowanie myśli, skorygowanie uczuć i zdrowy sposób na wyrażanie swoich emocji. Rozmowa z innymi osobami to także sposób na odnalezienie strategii na podjęcie decyzji do uporządkowania rozpoczętych i nieuregulowanych spraw. Psycholog lub psychoterapeuta będzie w takiej rozmowie szczególnie pomocny, potrafi znaleźć skuteczne rozwiązania w tym zakresie.

Standardem wsparcia w sytuacjach przygnębienia i niemocy psychicznej jest podejmowanie aktywności fizycznych, intensyfikowanie poświęcania czasu na sztukę, muzykę czy inne aktywności, które sprawiają przyjemność. Często depresja i negatywne emocje powodują, że przestajemy dbać o siebie i zaniedbujemy zdrowe odżywianie, regularny sen i inną higienę życia. Dbanie o siebie fizycznie i psychicznie jest niezbędne, aby radzić sobie ze stresem i negatywnymi emocjami, nie mam na myśli standardowego zachowania w tych sprawach, ale rozszerzenie repertuaru; np. codzienne poranne lub wieczorne bieganie czy gimnastyka. Zmiana repertuaru żywienia przez kontrolę tego, co spożywamy i edukację dietetyczną, o którą dzisiaj nietrudno: książki czy internet. Powyższe działania są niezbędne jako podstawa do uzyskania stabilności psychicznej oraz aby uzyskać efekty w poprawie samopoczucia, kontroli sytuacji życiowych świadomego wpływu na uczucia i emocje. Jeśli nauczymy się zmieniać swoje zachowanie, możemy zmienić swoje emocje. Na przykład, jeśli czujemy się zdenerwowani, możemy spróbować zrelaksować się, bardzo relaksująca jest pozytywna rozmowa z osobami, które lubimy.

Wizyta u terapeuty zazwyczaj skutkuje, iż będziemy uczeni technik, które mogą pomóc nam w świadomym wpływie na uczucia i emocje. Do najpopularniejszych należą: Medytacja, Terapia poznawczo-behawioralna, Trening uważności (od uwagi). Trening uważności w największym skrócie to stan świadomego skupienia uwagi na uczuciach i emocjach doznawanych w danej chwili bez analizowania i oceny. Trening możemy przeprowadzić samodzielnie, w domu, nie traktujemy go jako medytację a jako przemyślenia bez wyciągania wniosków. Naszą uwagę koncentrujemy na naszym stanie psychofizycznym, np. w danej chwili, Twój stan somatyczny to relaks, bardzo łatwo to sobie uświadomić, ponieważ zrelaksowanie jest przeciwstawny do poczucia zmęczenia. Jednakże Twoje zadanie jest być świadomym, w jakim stanie jesteś. Następnie należy zinterpretować, w jakim psychicznym stanie się znajdujesz. Jeśli założyliśmy, iż jesteś zrelaksowany, to zapewne nie jesteś zezłoszczony, rozdrażniony, zawiedziony, chociaż osoby z patologią zdrowia psychicznego mogą pozostawać zrelaksowane przy tych negatywnych emocjach, jednak to są wyjątki. Gdy jesteśmy zrelaksowani, zazwyczaj towarzyszą temu uczucia; samoakceptacja, radość, szczęście, miłość, wdzięczność, zachwyt, ekscytacja lub emocje; podniecenie, sytość, czy pozycja dominacji. Taka analiza stanu psychofizycznego pozwala zrozumieć jak emocje lub uczucia wpływają na nasze odruchy, cele czy motywacje.

Dla przykładu przemyśliwując / zwracając uwagę na nasz osobisty relaks; czyli stan, gdy leżysz bezstresowo i wypoczywasz. Wówczas emocje i uczucia w tym stanie zazwyczaj są pozytywne; wtedy nasza motywacja jest silna i pozytywna, a cele kreatywne i owocne. Odwrotna jest sytuacja, gdy jesteśmy spięci, zmęczeni czy np. rozdrażnieni; w takim przypadku nie mamy motywacji do działania, a cele zazwyczaj są związane z destrukcją, czyli nie są dla nas korzystne.

Jednakże nawet najlepsze techniki nie są w stanie nauczyć nas w pełni kontrolować emocje. Czasami emocje są zbyt silne i nie możemy ich po prostu zignorować. W takich przypadkach ważne jest, aby pozwolić sobie na odczuwanie emocji i znaleźć zdrowy sposób na ich wyrażenie. Jest kilka prostych metod na „rozładowanie emocjonalne”: jeśli czujemy się zestresowani, możemy spróbować zrelaksować się, wykonując ćwiczenia relaksacyjne, takie jak głębokie oddychanie lub medytacja; Jeśli czujemy się smutni, możemy spróbować skupić się na pozytywnych aspektach naszego życia lub spędzić czas z bliskimi; Jeśli czujemy się źli, wówczas zastosujmy trening uważności; możemy spróbować nazwać swoją emocję i zastanowić się, co ją spowodowało. Następnie możemy spróbować znaleźć konstruktywny sposób na wyrażenie swojej złości.

Świadome rozpoznawania i wpływanie na uczucia i emocje początkowo może być trudne, ale jest to umiejętność, która może przynieść wiele korzyści. Dzięki niej możemy lepiej radzić sobie ze stresem, smutkiem, złością i innymi trudnymi emocjami. Emocje są złożonymi zjawiskami, które są kształtowane przez wiele czynników, w tym nasze myśli, przekonania, doświadczenia i relacje z innymi. Możemy jednak nauczyć się kontrolować nasze emocje, poprzez: Uświadamianie sobie swoich emocji. Pierwszym krokiem do zmiany jest uświadomienie naszych uczuć i emocji. Kiedy jesteśmy w stanie nazwać swoją emocję, łatwiej jest nam ją zrozumieć i kontrolować; Zmianę sposobu myślenia, często nasze emocje są spowodowane naszymi myślami. Jeśli nauczymy się zmieniać sposób myślenia, możemy zmienić swoje emocje. Na przykład, jeśli czujemy się źle, możemy zastanowić się, czy nasze myśli są realistyczne i czy są oparte na faktach, czy też na naszych przekonaniach; Zmienianie zachowań, nasze zachowanie może również wpływać na nasze emocje.

Jeśli chodzi o Twoje życiowe zawirowania, to mogę udzielić następujących porad: Odnośnie do pracy magisterskiej, to może warto podzielić ją na mniejsze etapy: np. bardziej zrozumiałe i te, które bardziej dla Ciebie motywujące: To pomoże Ci zmniejszyć stres i poczucie przytłoczenia.

Dla babci możesz być źródłem wsparcia emocjonalnego. Pomyśl, jak możesz jej pomóc w uzyskaniu jak najlepszego samopoczucia w jej sytuacji. W mojej ocenie, możesz zostać ekspertem w zakresie pomocy ludziom w stanie chorób nowotworowych. Niewiele osób ma taką wiedzę i doświadczenie jak Ty, które zdobyłaś przez własną chorobę z dzieciństwa. Co więcej, Twoja zdolność oceny sytuacji życiowych i zmiennych w zakresie osobowości człowieka jest wysoka. Wykorzystaj to, aby wesprzeć babcię w trudnym dla niej czasie. Możesz spróbować pomagać również innym potrzebującym osobom. Udzielanie wsparcia z reguły dowartościowuje i ma pozytywny wpływ na naszą psychikę.

Jeśli samodzielnie nie osiągniesz stabilizacji w swoim życiu i samopoczuciu, poszukaj profesjonalnej pomocy. Psychoterapeuta może Ci pomóc zrozumieć Twoje emocje i nauczy jak sobie z nimi radzić. Jeśli masz powody, aby nie skorzystać z pomocy u terapeuty, możesz udać się na warsztaty lub zajęcia np. kontrola emocji czy życie bez stresu, które z łatwością można wyszukać w internecie.



Pozdrawiam M Bakun

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak radzić sobie z negatywnymi emocjami?

Witam serdecznie :) Jestem bardzo nerwowa mam dwoje dzieci 2,4lata ,bardzo je kocham ale czesto sobie z nimi nie radze ,za duzo krzycze ,zamiast tlumaczyc ,nie radze soobie z wlasnymi emocjami. Partner jest caly dzien w pracy ,ja nie mam tu nikogo rodziny ,znajomych czuje sie jak w klatce ,do tego inne problemy z bylym mezem i takie codzienne. Jak sobie ze soba poradzic jak sie wyciszyc i uspokoic ,jak znalezc cierpliwosc do dzieci? prosze cos doradzic (na wizyte u psychologa nie mam czasu) :(
KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Szanowna Pani,
już sam fakt, że widzi Pani problem znaczy, że zaczęła Pani szukać rozwiązań tej sytuacji. Warto przyjrzeć się sobie, jakie Pani ważne potrzeby nie są zaspakajane, bo stąd płyną trudne emocje. Pani dzieci są na pewno w bardzo absorbującym wieku, co na pewno utrudnia sprawę. Proszę spróbować poszukać towarzystwa dla siebie, matek w podobnej sytuacji, z którymi może podzielić się swoimi troskami. Być może warto odnowić stare znajomości, choćby miał to być tylko kontakt telefoniczny czy przez skype`a. Chodzi o to, aby nie pozostawała Pani sama z obciążeniami. Dobrze byłoby, gdyby Pani mogła też opowiedzieć o tym partnerowi, zostawić go choć raz na tydzień z dziećmi, zrobić coś przyjemnego tylko dla siebie.

pozdrawiam

Jarosław Żukowski
Pracownia Integra

0

Może warto skorzystać z pomocy gabinetów online? Niektórzy specjaliści pracują w ten sposób, dając szanse osobom w Pani sytuacji na podjęcie pracy nad sobą.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak radzić sobie z tymi emocjami w małżeństwie?

Witam. Jesteśmy małżeństwem 9 lat. znamy się od lat szkolnych 16 lat.. mamy po 33 lata.. mamy trójkę dzieci w wieku 8 lat, 6 lat i roczne.. obecnie jesteśmy w trakcie budowy.. i właśnie odkąd zaczęliśmy się budować pojawil się kryzys w naszym związku na tyle poważny że nie potrafimy już ze sobą rozmawiać tylko wiecznie dochodzi do kłótni.. dzieci niestety też są tego świadkami i odbija się to na nich.. ja chciałabym naprawić nasze relacje iść na terapię. Ale mój mąż nie chce .. od wczorajszej kłótni nie odzywa się do teraz.. po słowach które wczoraj usłyszałam nie liczę już na nic.. mąż powiedział że mnie nienawidzi. Kłótnie były zawsze o to że mi jest ciężko bo mieszkamy na bloku ja zostaję ciągle sama z trójką dzieci .. w tym roczne. Spadly na mnie wszystkie obowiązki domowe plus przy dzieciach . Mąż wraca zmęczony wieczorem ja też jestem padnięta.. on siedzi w jednym pokoju a ja w drugim. I tak żyjemy powoli osobno.. wiele razy mówiłam żebysmy zostawili dzieci u. dziadków i wyszli choćby na godzinny spacer , porozmawiali. Brak mi przytulenia , całowania. Dobrego słowa od męża.. troski o mnie .. nie ma tego wcale.. czy w takiej sytuacji zgłosić wniosek o separację ?? Bo już naprawdę nie widzę innego wyjścia.. pomocy :(
KOBIETA, 33 LAT 9 miesięcy temu

Dzień dobry,



Czas budowy domu choć powinien kojarzyć się z radością,to niestety bardzo często związany jest ze stresem i kłótnią. Budowa domu wiąże się zarówno z wydatkami finansowymi jak i energetycznymi.

Macierzyństwo i praca z nim związana jest bardzo trudna, szczególnie jeśli dziećmi zajmuje się wyłącznie jedna osoba.

Może jeszcze przed separacja warto pomyśleć o mediacji.

https://om.oirp.bydgoszcz.pl/studium-przypadku/mediacja-pomiedzy-malzonkami/



Jeśli będzie miała Pani więcej pytań,to zapraszam na mojego Instagrama:

https://www.instagram.com/abczdrowie_polozna?igsh=eHIxOHNjOGc3aGd3





Pozdrawiam

Położna

Martyna Dudzińska











0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty