Jak radzić sobie z trudnymi emocjami w młodym wieku?

Witam, może zanim opowiem jak się czuje powiem co moim zdaniem na to wpłynęło. Jako 12/13 latka miałam problem z grupką osób, z mojej nowej klasy. Strasznie czepiały się mojej osoby mimo, że byliśmy dla siebie obcy. Wytykały i wysmiewały mnie nawet podczas najbardziej podstawowych czynności, do takiego stopnia, że nie podnosiłam wzroku i bardzo często opuszczałam zajecia. Od tego zdarzenia minęło spooro lat, ale skutki tego odczuwam po dziś i są one dla mnie bardzo uciążliwe. Mam bardzo częste uczucie bycia ocenianym. Boję się zrobić czy powiedzieć cokolwiek, bo mam wrażenie, że ludzie zaczną się śmiać, pomyślą że jestem dziwna, albo głupia. Przez takie myślenie czuje, że stoję w miejscu i bardzo mocno sie ograniczam. Towarzyszą mi w takich sytuacjach 2 główne nastroje: smutek albo złość. Dużo sie stresuję, a w sytuacjach stresujących będę, albo płakać, albo będę wredna i wulgarna (bardzo słabo się wtedy kontroluje). Od jakiegoś czasu zauważyłam u siebie potrzebę wyładowania emocji. Jeżeli nie mogę tego zrobić na czymś, to zrobię to słownie na kimś, albo fizycznie na sobie w formie 'kary'. Mam ogromną tendencje do użalania się nad sobą (robienie z siebie ofiary) najprawdopodniej, by ludzie podchodzili do mnie łagodniej, chociaż częściej ich to irytuje niż pomaga. Próbuje sobie tłumaczyć i na własną rękę poszukać jakichś sposobów i choć pewnie brakuje mi tu cierpliwości, to chciałabym, żeby ktoś jednak powiedział mi co powinnam zrobić, że mam prawo tak sie czuć zamiast słyszeć słowa typu "uspokój się, wstyd mi za Ciebie, przestaniesz?" itp. Czuję sie niezrozumiana. Chciałbym pójść porozmawiać do psychologa, ale mam wrażenie, że mój problem jest na to za mały i nie powinnam zawracać nikomu głowy, albo, że ludzie powiedzą, że próbuje podpiąć się pod "mode" na problemy psychiczne, branie leków, czy chodzenie do specjalistów. Dodam jeszcze tylko, że trudno mówi mi sie o emocjach, bo nigdy się za bardzo o nich u nas nie rozmawiało. Chciałam to komuś chociaż napisać, ale nie bardzo mam do kogo, więc piszę to tutaj, bo czasmi czytam tu wpisy innych osób i odpowiedzi do nich. Z góry dziękuję :)