Jak rozmawiać z ludźmi, by się nie bać?

Dzień dobry. Proszę mi pomóc. Boję się odzywać, cokolwiek powiedzieć, by ktoś się z tego nie śmiał. Mam problem z rodziną mojego chłopaka, ale nie tylko. Jak jadę do niego, to prawie się nie odzywam, a oni się przez to wywyższają nade mną. Chcą być po prostu najmądrzejsi, dogadują mi, a ja nie wiem, co im odpowiedzieć. Tak bym chciała im pokazać, coś mądrego odpowiedzieć, by się przede mną tak nie unosili, że są najmądrzejsi. Co robić, by się nie bać? Chciałabym mądrze i sensownie mówić. Jak można się tego nauczyć?

KOBIETA ponad rok temu

Rozwój osobisty Psychologia Komunikacja

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Witam!

Przede wszystkim proszę się zastanowić, co Pani u siebie lubi. Najlepiej wypisać sobie listę takich cech i mieć ją w jakimś łatwo dostępnym miejscu. To bardzo ważne, zwłaszcza przed trudnym spotkaniem, wizytą u rodziny chłopaka itp. W żadnym wypadku nie powinna Pani pozwolić na przekraczanie swoich granic - wyśmiewanie, nieprzyjemne docinki. Nikt nie ma prawa Pani obrażać, wykorzystując fakt, że ma Pani opory przed "odcięciem się".

Aby postawić taką psychologiczną granicę, proszę spróbować przerwać milczenie i dać do zrozumienia rozmówcy, że nie życzy sobie Pani nieprzyjemnych komentarzy na swój temat. Najlepiej po prostu powiedzieć, co dany komentarz w Pani wzbudza. Na przykład: "Złości mnie to, co mówisz", "Mam inne zdanie w tej kwestii", "Szanuję twoje zdanie, ale uważam inaczej" itp. Przyjmując bez sprzeciwu to, co inni mówią, pozwala im Pani na to. Mówiąc o swoich uczuciach, komunikuje Pani drugiej osobie, co się Pani nie podoba. Oczywiście nadal może Pani doświadczać nieprzyjemnych uwag pod swoim adresem, ale nie pozostanie Pani bierna, a to już wprowadza pewien dystans i szacunek do relacji.

To może być początkowo trudne, dlatego może Pani najpierw przećwiczyć odpowiedzi na słowne zaczepki w samotności. Może nie od razu, ale z czasem coraz łatwiej będzie Pani mówić o tym, co Pani czuje, sprzeciwić się docinkom, nieprzyjemnym uwagom.

Myślę, że o tej sytuacji warto porozmawiać również ze swoim partnerem. Pani chłopak powinien dać Pani odpowiednie wsparcie i razem powinniście zastanowić się, jak rozwiązać ten problem.

Trudności w kontaktach interpersonalnych najlepiej przerobić w trakcie psychoterapii. To dość złożone zagadnienie. Z jakiegoś powodu się pojawiły, to trzeba odkryć i przepracować. Dlatego gorąco namawiam do spotkania z psychologiem. Taki trening pod okiem specjalisty na pewno pomoże Pani się przełamać i poprawi Pani komunikację z innymi ludźmi.

Życzę powodzenia i serdecznie pozdrawiam!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy warto czekać na sygnał od niego? – odpowiada Paulina Witek
Co zrobić, by przestali śmiać się ze mnie w szkole? – odpowiada Paulina Witek
Co mam zrobić, proszę o pomoc, jak zmusić go, by ze mną był? – odpowiada Paulina Witek
Skąd się bierze moje dziwne zachowanie? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Rozstałam się z chłopakiem, który nie chce do mnie wrócić – odpowiada Paulina Witek
Jak rozmawiać z załamanym chłopakiem? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Nie chcę, żeby się ze mnie śmiali. Jak to zmienić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak go odzyskać, po tym jak go zdradziłam? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jestem szykanowany i nie potrafię rozmawiać z ludźmi - jak sobie z tym poradzić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
O czym mam z nim rozmawiać? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Pogarda i brak współpracy - z tym spotykają się studenci medycyny na praktykach

Kiedy studiujemy, poznajemy medycynę od środka. No

Eksperci od koronawirusa. Obecność w mediach ściągnęła na nich fale ataków

Lekarze i wirusolodzy - w ciągu ostatnich sześciu

Jak rozmawiać z ludźmi?

Terapie mi nie pomagają, o czym mogę rozmawiać z ludźmi? jestem introwertykiem nastawionym przede wszystkim na słuchanie i zadawanie pytań,ale źle się czuje jak słyszę czemu milczysz co powiesz itp. jak przełamać tę barierę? tak jak mówię terapie mi nie pomogły nadal mam te same problemy.

MĘŻCZYZNA, 26 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne

Mgr Bohdan Bielski Psycholog, Warszawa

50 poziom zaufania

Może pani za dużo od siebie wymaga i na siłę chce się zmienić. Każdy człowiek ma swoje mocne i słabe strony. Akceptacja siebie pomaga ukryć niedoskonałości. Warto polubić siebie takim jakim się jest. Nie wszystkie cechy można tak po prostu zmienić. A na zaczepki innych proszę sobie przygotować kilka kulturalnych odpowiedzi odpierających atak.

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Wobec (w Pana ocenie) nieskuteczności psychoterapii, trudno oczekiwać, aby pomocna okazała się skrócona porada internetowa, która ze swojej natury jest o wiele uboższą i mniej skuteczną formą pomocy.

Zachęcam do refleksji, dlaczego uważa Pan, że terapia ni była pomocna?
Jakiej pomocy oczekiwałby Pan od terapeuty?
Co miałoby się zmienić, żeby uznał Pan leczenie za bardziej skuteczne?
Co w terapii podobało się Panu najbardziej, co okazało się najbardziej skuteczne?
A co najmniej?

Być może warto rozważyć kontynuację diagnostyki, konsultację także psychiatryczną (np. w kierunku depresji) oraz kontynuację terapii, zmianę nurtu terapeutycznego, stosowanych metod terapii itp.

Pozdrawiam!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

O czym rozmawiać z innymi ludźmi? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jak rozmawiać z ludźmi i okazywać uczucia? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
Jak nauczyć się odważnie rozmawiać z ludźmi? – odpowiada Mgr Joanna Krysiak
Jak radzić sobie z pesymistycznym usposobieniem? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak rozmawiać z ludźmi, by się nie bać? – odpowiada Paulina Witek
Jaki jest powód trudności w komunikacji z innymi ludźmi? – odpowiada Mgr Agata Pacia (Katulska)
O czym rozmawiać z nowo poznanymi ludźmi? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Emocjonalne zachowanie i duża nerwowość – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Czy to wina zaburzeń czy nieodpowiedniej formy terapii? – odpowiada Mgr Michał Pyter
Problem z socjalizacją przy zaburzeniach lękowo-depresyjnych – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz

artykuły

Psychoterapia - czym jest, kto jej potrzebuje, rodzaje psychoterapii

Psychoterapia to stosowanie metod psychologicznych

Psychoterapia humanistyczna

Psychoterapia humanistyczna to nurt terapeutyczny,

Opór w psychoterapii - charakterystyka, przykłady, przyczyny obiekcji, praca w pacjentem

Opór w psychoterapii może mieć różne oblicza. Świa

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Jak swobodnie rozmawiać z ludźmi?

Jak pokonać nieśmiałość? Jak swobodnie rozmawiać z ludżmi? Proszę o wskazówki

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Zaburzenia zachowania Zaburzenia adaptacyjne Trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji Psychologia Psychoterapia

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

72 poziom zaufania

Witam serdecznie,
Człowiek nie mający świadomego kontaktu z sobą samym,a także ukrywający przed sobą własną prawdę,"widzi ją"w oczach innych osób.Tak,jak w przysłowiu "na złodzieju czapka gore"/przy czym nie musi być prawdą,że coś ukradł,ale,że tak źle czy surowo o sobie myśli on sam.
Jeżeli więc nie może Pani dać sobie rady z własną samooceną,najlepiej nawiązać kontakt z psychoterapeutą albo osobą,której się ufa i można jej swoje "grzechy"wyjawić.
Pozdrawiam ciepło.

Mgr Joanna Marciniak Psychoterapia, Śrem

46 poziom zaufania

Jak to się mówi "trening czyni mistrza", zatem po pierwsze praktykować. Po drugie przyjrzałabym się, co Panią stopuje, ale też w jakich sytuacjach idzie nieco lepiej, czuje się Pani troszkę pewniej. No i pozwolić sobie, by popełniać błędy, nie od razu będzie Pani mistrzem w dziedzinie, której się Pani uczy. A swoją drogą najczęsciej, to bywa tak, że największy krytyk drzemie w nas. Zatem proszę zapytać samą siebie - przed czym chciałby mnie ochronić, ten mój wenętrzny krytyk? Powodzenia w praktykowaniu śmiałości :-)