Jak utrzymać związek nastolatków na odległość?

Mam problem ze swoim związkiem na odległość. Ja mam 19, ona 18 lat, dzieli nas 320km. Ona czuje że to nie jest już to samo co na początku i gdy pytam ją czy da radę utrzymać to to odpowiada "nie wiem" Nie wiem co robić, ostatnio jest sporo kłótni które jednak kończą się dobrze. Kocha mnie, ja ją ale mówiła mi że "nie wie, czy nie zrobi czegoś głupiego" i nie zdradzi mnie. Boje się tego okropnie. Widujemy się raz na 2-3 miesiące, co robić? Jak mogę jej pomóc?

MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Konflikty w związku Psychologia

Mgr Katarzyna Garbacz Psycholog

59 poziom zaufania

Witam serdecznie,
Związek na odległość nie jest łatwą relacją. Brakuje w nim bliskości fizycznej, która ma bardzo duże znaczenie, gdyż zaspokaja potrzebę afiliacji. Do tego dochodzi tęsknota, oraz (mimo zaufania) obawa, czy druga osoba nie zapełni "braków" poza związkiem.
Nie wiem, jakie macie plany na przyszłość, ale warto byłoby gdybyście się zastanowili, ile jeszcze będzie trwać Wasza rozłąka - czy określiliście moment, od którego nie będzie już Was dzielić odległość. Ma to duże znaczenie, gdyż zwiększa poczucie bezpieczeństwa i świadomość, że każdy dzień zbliża nas do ukochanej osoby. Poza tym, warto byłoby częściej się widywać.
Pozdrawiam

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Związki na odległość są trudne i ryzykowne. Zazwyczaj sprawdzają się wtedy, kiedy partnerzy mają w perspektywie plan, kiedy i w jaki sposób zamieszkają bliżej siebie i będą mieli stałą możliwość kontaktu. Spotkania co 2-3 miesiące (czyli 4 razy do roku) to niestety rzadko i niemal uniemożliwia prawdziwe poznanie się w codziennych sytuacjach czy wspólne spędzanie ważnych momentów. Pytanie, jak wyobrażają sobie Państwo swoją przyszłość za kilka lat? Nie ma jedynej dobrej recepty na udaną relację, a ludzkie związki bywają rozmaite, elastyczne. Jeśli uszczęśliwia Państwa kontakt telefoniczny i internetowy oraz kilka spotkań w roku - możecie kontynuować znajomość na obecnych zasadach. Z pewnością obecność ważnej osoby (choćby znajdowała się na drugim końcu świata) może dodawać sił, poprawiać nastrój, dawać wsparcie, pozwala nie czuć się samotnym. Wciąż będzie istniało jednak ryzyko poznania przez Was oboje nowych partnerów, zakochania się. Ryzyko takie istnieje jednak dla każdego związku, także tego mieszkającego razem! Możecie planować wspólne życie za kilka miesięcy/ lat - lub nie. Oczekiwać od siebie wierności - lub nie. Ważne jednak, aby były to wspólne przemyślenia i ustalenia.

Pozdrawiam!