Dzień Dobry Pani,
Zacznę od podziękowania Pani, ze zechciała się Pani podzielić częścią swojej historii osobistej.
Chcę Pani powiedzieć, że Coś jest po Coś...i takie wątpliwości/refleksje jakie pojawiły się u Pani czemuś służą..
Relacja partnerska jest lustrem, funkcjonujemy w Świecie, podlegającemu zasadzie, że "Podobne przyciąga Podobne", domniemam prawdopodobnie w Pani jest taka część nieśmiałości, której prawdopodobnie nie lubi Pani u siebie?
Może tak przewrotnie i napiszę, że w Naszym życiu są tylko dwie rzeczy niezmienne:
1. Chęć zmiany,
2. Lęk przed tą zmianą
Tylko poprzez związki/relacje emocjonalne z Ludźmi/Partnerami rozwijamy się, bo tylko przez poznanie i rozwijanie tych więzi możemy tak naprawdę poznawać i wzbogacać siebie...
I odwrotnie, tylko poprzez pracę nad sobą, możemy wzbogacać relacje/związki z Innymi...
Zachęcałabym Panią do zaprzyjaźnienia się samej ze sobą, by polubiła Pani samą siebie, w taki sposób by Pani zaufała sobie, wtedy będzie Pani miała takiego Partnera, jakiego Pani potrzebuje...
Zachęcałabym Panią, by nie śpieszyć się, by "nie czuć presji wieku"...,
by postawić przede wszystkim "na Siebie", na samodoskonalenie.
Zasługuje Pani na wartościowy i spełniony związek uczuciowy!
Myślę, że mogłaby być dla Pani zwyczajna rozmowa (rozwojowa)
z psychologiem, by mogła Pani dotrzeć do tego, co dla pani jest ważne.
Gdyby miała Pani życzenie rozmowy ze mną, zapraszam do kontaktu via Skype.
Z przesłaniem dla Pani Tego, Co jest Pani najbardziej potrzebne,
irena.mielnik.madej@gmail.com
