Dzień Dobry Pani,
Zacznę od tego, że podzielam Pani opinię i uważam, że ma Pani
prawo do wyrażenia swojej potrzeby (by Partner nie komunikował się SMS-owo) i odpowiedzi na nią (zgodnie z Pani oczekiwaniem).
Z Pani relacji wnioskuję, że (tak naprawdę) Pani Partner (jednak) nie rozstał się emocjonalnie ze swoją byłą Partnerką.
Relacja partnerska jest relacją wymagającą ciągłej pracy, w relacji i nad relacją.
Jest przestrzenią, w której (oczekiwane) jest miejsce na wyrażanie swoich potrzeb, pragnień oraz na wzajemne odpowiadanie na te potrzeby.
Nieumiejętność/niechęć Partnera do wyrażonych potrzeb, wzmacnia u Pani poczucie bycia nieważną, nie kochaną...?
Fundamentalnym byłoby, by zadała Pani samej sobie pytanie:
1. Dlaczego jest pani w związku, który nie daje Pani szczęścia?
2. Co daje Pani ta relacja, czy czuje się Pani wspierana?
3. Czy (taki) model partnerstwa, ma dla Pani wartość i czy takiego związku uczuciowego Pani dla siebie oczekuje?
Odpowiedź samej sobie na te trudne pytania, pomoże Pani spojrzeć
z dystansem, by zastanowić się co dalej, z partnerstwem...?
Czasami warto relację zakończyć..., bo skoro (już teraz!) jest trudność "wspólnego mianownika potrzeb" to samo nic się nie naprawi...
Zachęcałabym Panią do rozważenia zwyczajnej/wspierającej rozmowy z psychologiem, by mogła Pani podjąć optymalne dla siebie decyzje.
Gdyby miała Pani życzenie rozmowy ze mną, zapraszam do kontaktu via Skype.
Życzę Pani pomyślności i tylko satysfakcjonujących decyzji,
irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605
