Szanowna Pani,
Przede wszystkim należy zastanowić się nad przyczyną zachowania dziecka.
Opis problemu jest krótki, więc mogę opierać się jedynie na pewnych hipotezach.
Jeśli córka do tej pory zachowywała się grzecznie, to zapewne zaistniała nowa sytuacja stresowa.
Taką sytuacją może być z pewnością rozpoczęcie szkoły, jeśli córka nie chodziła wcześniej do przedszkola. Nie pisze Pani, jak długo rodzina przebywa w Anglii i czy dziecko choć trochę zna i rozumie język angielski.
Sam fakt przeprowadzki był zapewne dla całej rodziny potężnym stresem. Wiele dzieci nie potrafi nazwać swoich emocji, a zachowania agresywne mogą być strategią rozładowywania napięcia, lęku i niepokoju.
Zachowania buntownicze są dość typowe dla dziecka w tym wieku i zapanowanie nad nimi wymaga nieraz dużego sprytu od rodziców. Nie wymienia Pani innych objawów u dziecka, które wyjaśniałby koncepcję występowania u córki objawów autyzmu.
Jeśli zachowania agresywne występują jedynie w drodze do szkoły i w szkole, to nie powinno to być podstawą do diagnozowania tego typu zaburzeń. Całościowe zaburzenia rozwoju, takie jak autyzm i zespół Aspergera, wpływają na funkcjonowanie dziecka we wszystkich sferach, nie tylko na jego naukę.
Polecam Pani wizytę u psychologa i psychiatry dziecięcego. Być może wskazane jest wsparcie i terapia rodziny.
Aby opanować agresywne zachowania dziecka, niezbędna jest umiejętność opanowywania własnych emocji. Stosowanie kar nie przynosi najlepszych efektów. Warto natomiast nagradzać właściwe zachowania dziecka. Może Pani np. uzgodnić z córką, jaka będzie nagroda za spokojne założenie butów, przejście do szkoły. W trakcie napadu złości dziecko należy przytrzymać, aby zapobiec wyrządzeniu krzywdy sobie i córce.
Najwłaściwsza byłaby dokładna analiza zachowania dziecka z określeniem czynników wywołujących i podtrzymujących zachowania niepożądane. Może Państwu w tym pomóc psychoterapeuta poznawczo- behawioralny.
Serdecznie pozdrawiam
