Jak radzić sobie z tą agresją u syna chorego na autyzm?

Dzien dobry. Syn ma 13 lat, jest agresywny wobec mnie, bije, rzuca sie na mnie, gdy ma zabronione np: jazde winda lub autobusem lub inny schemat. Choruje na autyzm , ma tiki, zaburzenie obsesyjlo kompulsacyjne. Mam coraz mniej mu sie przeciestawic, zabronic. Nie chce brac leków. Co robic ?
KOBIETA, 40 LAT ponad rok temu
Mgr Patrycja Nosel Psycholog
23 poziom zaufania

Szanowna Pani, czy dziecko pozostaje pod kontrolą lekarza psychiatry? W przypadku zachowań agresywnych u pacjentów autystycznych często stosuje się leczenie farmakologiczne (neuroleptyki) w połączeniu z oddziaływaniem terapeutycznym (terapia behawioralna). Czy aktualnie korzystacie Państwo z pomocy psychoterapeutycznej i/lub psychiatrycznej? Jeżeli nie, zachęcam do tego. Proszę również pamiętać, że agresja u dzieci cierpiących na autyzm nie jest przejawem ich złej woli, lecz formą komunikacji z otoczeniem. Dlatego tak ważne jest, aby pacjent był poddawany odpowiedniej terapii ułatwiającej mu codzienne funkcjonowanie w życiu rodzinnym i społecznym. Osoby autystyczne w inny sposób komunikują swoje uczucia oraz mają tendencję to zachowań powtarzalnych tzw. stereotypowych.
W radzeniu sobie z różnymi trudnymi zachowaniami dzieci z autyzmem (np. agresją czy autoagresją, napadami złości) rodzice zwykle szkoleni są z zakresu metod behawioralnych. Takie metody pozwalają opanować pewne nieakceptowane społecznie lub niebezpieczne zachowania u dzieci. Najważniejsze jest zachowanie codziennej stałości rutyny i otoczenia wokół dziecka, nienagradzanie niewłaściwych zachowań dziecka (samo zwracanie na dziecko uwagi może być odbierane jako nagroda!) oraz unikanie bodźców sprawiających dzieciom przykrość. Rodzice powinni trudne zachowania starać się zastępować zachowaniami
adaptacyjnymi, a nie po prostu na nie niezezwalać, licząc na to, że same ustąpią. Powinni być także konsekwentni, a więc postępować cały czas według tej samej strategii reagowania wobec dziecka, by nauczyć je wypracowania właściwych reakcji.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak sobie radzić z tą agresją i nerwowością?

Mam problem z łatwym denerwowaniem się i popadaniem w szał, potrafią zdenerwować mnie głupoty. Np. to że jestem już zmęczony dniem, to że potknąłem się o kamień czy to że ktoś urządza sobie ze mnie żarty albo się ze mnie śmieje. Nie raz pobiłem kolegów czy nawrzeszczałem na dziewczynie powstrzymując chęć zniszczenia czegoś czy uderzenia kolejnej osoby. Kiedy miałem 12 lat odszedł od nas ojciec (mówie to gdyby to miało jakiś wpływ) jak sobie radzić z tą agresją i nerwowością?
MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Witam Pana
Problemy z kontrolowaniem emocji , napady złości
i agresja są reakcją obronną ludzkiej psychiki na lęk
czy traumatyczne przeżycie.
Źródłem Pana problemów z kontrolowaniem emocji są
zapewne Pana przykre a właściwie traumatyczne
doświadczenia z przeszłości.
Bardzo często bolesne zdarzenia
z przeszłości uniemożliwiają nam
normalne funkcjonowanie, gdyż wpływają
na wszystkie obszary egzystencji
i sprawiają, że człowiek nie potrafi cieszyć się życiem.
Odejście ojca zburzyło Pana dziecięcy świat,
obniżyło znacznie Pana samoocenę,
spowodowało utratę poczucia bezpieczeństwa,
zrodziło poczucie przygnębienia, lęk przed odrzuceniem
a także wywołało złość i agresję.
Niestety, raczej nie jest Pan w stanie sam sobie
z tym poradzić na podstawie kilku porad czy wskazówek.
Zachęcam Pana do podjęcia psychoterapii.
Terapeuta pomoże Panu odzyskać równowagę
wewnętrzną, wzmocnić poczucie własnej wartości,
zdobyć umiejętność kontrolowania emocji
i radzenia sobie ze stresem,
a także pogodzić się z przeszłością
i rozpocząć nowy etap w życiu.
Gdyby chciał Pan porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu ze mną.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

0

Witam, napisał Pan że łatwo wpada w złość, jest sfrustrowany. Denerwuje się Pan również gdy ktoś z Pana żartuje lub się z Pana śmieje. Może to mieć związek z Pana samooceną, niepewnością co do siebie. Jest Pan za to świadomy sytuacji, co jest już pierwszym krokiem do zmiany. Proszę skonsultować się z psychologiem. Być może to, że Pana ojciec odszedł może mieć również znaczenie. Przesyłam link do artykułu:
https://portal.abczdrowie.pl/jak-sobie-radzic-ze-zloscia
Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nadpobudliwość i agresja a autyzm

dobry wieczor zwracam sie z prozba udzielenia mi porady. dotyczy ona mojego 18 miesiecznego syna obawiam sie ze zauwarzam u niego objawy autyzmy jest nadpobudliwy agresywny, zna pare slow ktorymi sie tylko posluguje placze bardzo czesto wymusza placzem lubi bawic sie swoimi rekoma, nie chce jesc, w nocy wstaje 2-3 razy z placzem, choruje bardzo czesto,jezeli mu czegos nie pozwalam wpada w chisterie , nie slucha polecen. prosze o porade co mam w takiej sytuacji zrobic pozdrawiam magdalena
KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Proszę jak najszybciej udać się do specjalisty po poradę. Jeśli ma to być wizyta w ramach NFZ, prawdopodobnie potrzebne będzie skierowanie od pediatry. Teo typu diagnozy nie stawia się przez Internet.

Pozdrawiam!

0
Mgr Agata Majda Pedagogika, Olkusz
65 poziom zaufania

Witam Pani Magdaleno!
Przede wszystkim trzeba konsekwencji i wytoczenia granic bo dziecko najlepiej funkcjonuje wtedy gdy wie czego się od niego oczekuje i nie bedzie miało powodów by wymuszać histerią cokolwiek. Myśle też że warto skonsultować się psychologiem oraz neurologiem dziecięcym gdyż brak snu, agresja i nerwowość są niepokojące. Pomyśleć proszę również o logopedzie z uwagi na bardzo małą ilość słów wypowiadanych przez dziecko.
Pozdrawiam AM

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty