Dzień dobry!
Dla osoby studiującej dziennie, szczególnie na kierunku wymagającym dużego wysiłku i wkłady pracy, jest normalne i zwyczajne nie pracować. Jest jednak także zupełnie normalne i zwyczajne - pracować. Nie istnieje tu zasada "wolno" - "nie wolno". Każdy wybór ma i plusy i minusy.
Każdy z nas może sam kształtować swój sposób myślenia, poglądy, oceny sytuacji.
Zawsze jednak, oprócz nas samych, na nasze myśli i uczucia ma także wpływ otoczenie - rodzina, przyjęte wychowanie, środowisko w którym żyjemy, wybory i poglądy znajomych, nasi idole i ideały, stereotypy społeczne itp. Jak Pani czuje, w jakim stopniu Pani odczucia są Pani wewnętrznymi, a w jakim stopniu pochodzą z zewnątrz?
Z czym kojarzy się Pani praca? Czy jest to coś dobrego, ciekawego, rozwijającego, korzystnego? Czy raczej tylko wysiłek, trud i męczarnia? W jaki sposób ukształtowały się Pani poglądy dot. pracy i pracowania?
Czy wie Pani, co chciałaby/ mogłaby robić zawodowo? Czy ma Pani jakieś zainteresowania? Marzenie, jaka praca byłaby dla Pani idealną, lub choćby bardzo korzystną?
Dlaczego uważa się Pani za darmozjada? Skąd tak surowa, kategoryczna ocena?
Pytań jest wiele. Zachęcam do osobistej konsultacji z psychologiem.
Pozdrawiam!
