Wyrzuty sumienia przy jedzeniu

Witam. Wiem, że dużo tutaj takich pytań, tematów, ale chciałabym poznać zdanie specjalistów. Mam 18 lat, 165 cm wzrostu i ważę 45 kg. Nigdy wcześniej nie miałam problemów z odżywianiem, nie uważałam siebie za osobę grubą aż do pewnego czasu. Gdy wróciłam po wakacjach do szkoły, postanowiłam się odchudzać, bo nie podobało mi się to, jak wyglądam, uważałam siebie za grubą. Ważyłam wtedy 53 kg.

W grudniu 2009 moja waga wynosiła już 45 kg, ale ja dalej nie byłam zadowolona. Na początku postanowiłam, że gdy osiągnę cel — 45 kg — skończę z odchudzaniem i będę się starała utrzymać wagę, ale gdy osiągnęłam cel, chciałam schudnąć jeszcze więcej. Aktualnie moja waga waha się między 44-45 kg, ale ja nie jestem zadowolona z tego, jak wyglądam. Nie podobają mi się moje łydki, uda i brzuch. Gdy patrzę na swoje odbicie w lustrze, widzę grube nogi i gruby brzuch.

W szkole mówią mi, że schudłam i pytają, czy nie jestem chora. Nie wiem, co się ze mną dzieje. Od stycznia nie miałam miesiączki, wypadają mi włosy i czasem mam zawroty głowy. Nie wiem, czy to ma w tym jakieś znaczenie, ale od kilku miesięcy nie jem mięsa. Gdy zjem coś więcej, mam wyrzuty sumienia. Staram się jeść jak najmniej, przy rodzicach jem, ale bardzo małe porcje. Dlatego pytam, czy to może być anoreksja? Nie chcę być chora, ale to ciągnie się już dłuższy czas, a ja nie potrafię z tym skończyć, bo boję się przytyć. Czekam na odpowiedź. Pozdrawiam.

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Witam serdecznie,

Rozpoznanie anoreksji jest wysoce prawdopodobne. Z Twojego opisu wynika, że spełniasz wszystkie kryteria rozpoznania anoreksji. Należą do nich:

1. Zbyt niska masa ciała w stosunku do wzrostu. Twój indeks masy ciała ma wartość 16,5 kg/m2. Wartości poniżej 17,5 kg/m2 wskazują na anoreksję.

2. Wychudzenie zostało spowodowane celowym głodzeniem się, unikaniem ,,tuczących pokarmów", intensywnymi ćwiczeniami lub celowymi wymiotami. Odchudzanie często zaczyna się od ,,zdrowej diety", diety wegetariańskiej itp.

3. Postrzeganie masy ciała jako zbyt dużej, pomimo że występuje znaczna niedowaga. Często jako zbyt gruba jest postrzegana określona partia ciała: typowo jest to brzuch lub uda. Osoby chore na anoreksję uważają, że nie mogą przytyć więcej niż do określonej wagi, przy czym ta ,,idealna waga" oznacza tak naprawdę znaczne wychudzenie. (W Twoim przypadku ,,poprzeczka" została ustawiona na poziomie 45 kg).

4. Zaburzenia hormonalne: opóźnienie wystąpienia pierwszej miesiączki, zatrzymanie miesiączki. Dolegliwości takie jak niechęć do przyjmowania pokarmu, nudności po posiłku mogą być skutkiem długotrwałego odchudzania się i zaburzeniem pracy przewodu pokarmowego. Zawroty głowy, osłabienie, wypadanie włosów należą do typowych powikłań anoreksji.

Obecnie wskazana jest stała opieka terapeuty specjalizującego się w leczeniu zaburzeń odżywiania oraz lekarza. Tak duża utrata masy ciała może być związana z ryzykiem wielu powikłań, dlatego konieczne jest wykonanie badań kontrolnych (elektrolity, morfologia, badanie ogólne moczu, glukoza, EKG).

http://portal.abczdrowie.pl/pytania/co-moge-zmienic
http://portal.abczdrowie.pl/objawy-anoreksji
http://portal.abczdrowie.pl/skutki-anoreksji
http://portal.abczdrowie.pl/leczenie-anoreksji

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty