Jakiego oleju dodawać do zup?

Witam chcialam zapytac jakiego oleju na zimno dodawac do zup jaki jest najbardziej wartosciowy pod wzgledem mineralow i witamin dodam ze karmie piersia i zalezy mi na witaminach jaki wybrac wg państwa ?
KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Witam. Najlepiej stosować naprzemiennie różne rodzaje olejów, gdyż każdy ma nieco inne właściwości. Jeśli chodzi o zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny omega-3 (których zazwyczaj brakuje w diecie), najlepszy jest olej lniany i olej rydzowy. Jednak należy je spożywać wyłącznie na zimno, np. jako dodatek do surówek i sałatek, gdyż w wyższej temperaturze tracą one swoje właściwości. Do zupy może Pani dodawać np. olej rzepakowy lub oliwę z oliwek, która jest bogata w witaminę E i również dostarczy nienasyconych kwasów tłuszczowych. Najlepiej dodawać olej na sam koniec gotowania lub po lekkim ostudzeniu zupy. Dodam także, że należy dokładnie czytać etykiety produktu i wybierać takie oleje, które są tłoczone na zimno i nierafinowane. Poza tym powinny znajdować się w ciemnej szklanej butelce. Tylko taki olej zachowuje swoje cenne właściwości.
Pozdrawiam serdecznie i zapraszam na bloga ze zdrowymi przepisami: www.zdrowapasja.blogspot.com.

0

Witam,

Bardzo dobrze, że zdecydowała się Pani na karmienie dziecka piersią.
Ważne, aby zwrócić uwagę na kaloryczność swojej diety, zawartość witaminy D, B1 oraz zadbanie o odpowiednią ilość mleka lub innych produktów zawierających wapń, np. sery lub jogurty.
Może Pani jak najbardziej przyjmować olej lniany zimnotłoczony, który jest bardzo dobrym źródłem kwasów omega-3.
Warto jednak pamiętać, żeby był to dobrej jakości olej lniany, żeby zachował swoje właściwości. Najlepiej mieszać go z jogurtem lub twarogiem. Jeśli chce go Pani dodać do zup muszą one być zimne, inaczej olej może stracić swoje właściwości.
Według badań suplementowanie kwasu omega 3 (np.dzięki wzbogaceniu diety w olej lniany) w czasie ciąży i karmienia piersią powodowały wzrost poziomu inteligencji ich dzieci nawet o 19%.

Jeśli chodzi o składniki mineralne i witaminy wystarczy dobrze zbilansowana dieta bogata w pełnoziarniste pieczywo, warzywa i owoce. W ten sposób będzie Pani pewna, że dostarcza wszystkich niezbędnych składników potrzebnych do rozwoju dziecka.

Zapraszam również do zapoznania się z materiałami na naszej stronie www.kalorynka.pl

Pozdrawiam serdecznie,
mgr dietetyk
Aleksandra Erdmann
www.kalorynka.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Anoreksja dodaje sił?

Dziś wracając do domu usłyszałam za plecami komentarz "anoreksja". Wstyd mi się przyznać, ale poczułam dumę, prawie wpadłam w euforię, naprawdę nabrałam siły. Wcale nie jestem chuda - jestem szczupła - i denerwuje mnie, gdy ktoś twierdzi inaczej. Zdania na mój temat są różne - większość osób, w tym lekarze, uważają, że wyglądam normalnie, a ja czuję się gruba. Nie miałam ostatnio okazji sprawdzić swojej wagi i widzę, jak tyję z dnia na dzień. Do tego jeszcze przestałam ćwiczyć około 1,5 miesiąca temu i naprawdę widać już wałeczki tłuszczu tu i ówdzie. Marzę, żeby się zważyć, ale nie mam gdzie, a chciałabym to zrobić bez świadków, bo boję się, co pokaże waga. Wiem, że anoreksja to poważna choroba, ale wręcz obsesyjnie wyszukuję na ulicy kobiety szczuplejsze ode mnie i nienawidzę je za to, że takie są. Jak przekonać siebie do siebie samej? Jak sobie wytłumaczyć, że można być szczęśliwym, mając BMI w normie? Proszę o pomoc!

KOBIETA ponad rok temu

Witam serdecznie,

W Twoim pytaniu zostaje poruszona ciekawa kwestia, która jest problemem wielu osób zmagających się z anoreksją.
Jest to problem potrzeby kontroli. To prawdopodobnie sprawia, że odczuwasz rodzaj dumy i satysfakcji, słysząc, że ,,wyglądasz jak anorektyczka". Kryje się za tym przekaz: ,,Wokół pełno jest smacznego, atrakcyjnego jedzenia, dostępnego na wyciągniecie ręki - tylko ludzie o silnej woli są w stanie się kontrolować". Dlatego: jeśli jestem szczupła - jestem pewna siebie, mam władzę nad sobą, mogę osiągać sukces. Takie kobiety zwykle odnoszą sukces - mają dobre oceny, zajmują wysokie stanowiska.

Podziw otoczenia związany z umiejęstnością kontrolowania się i przestrzegania diety jest silnym czynnikiem podtrzymującym objawy, źródłem satysfakcji, dlatego tak trudno zrezygnować czasem z potencjalnie niebezpiecznych zachowań.

Część osób cierpiących na anoreksję postrzega z kolei świat jako nieprzewidywalny, chaotyczny - wówczas kontrolowanie swojego ciała, wyglądu i masy staje się sposobem odzyskania pewnej równowagi. Może się to wiązać z doświadczeniami z dzieciństwa: wychowaniem w rodzinie, w której np. była przemoc psychiczna, fizyczna lub alkoholizm.

Wspominasz o tym, że z niechęcią patrzysz na kobiety szczuplejsze od siebie - w głębi siebie możesz być przekonana o wlasnej nieatrakcyjności, o tym, że nie zasługujesz na uwagę innych, zainteresowanie, miłość. Stąd może pojawić się jako zasada rządząca życiem ,,Nikt nie może się dowiedzieć, jaka jestem naprawdę, bo zostanę wyśmiana, napiętnowana", ,,Ludzie są surowi i oceniający", ,,Muszę zawsze być perfekcyjna w tym, co robię, wtedy inni będą mnie podziwiać i cenić" - stąd być może potrzeba ważenia się wyłącznie w samotności, bez świadków.

To oczywiście jedynie hipotezy - każda osoba cierpiąca na anoreksję doświadcza wyjątkowych i indywidualnych problemów, tak różnych, jak różni są ludzie i ich życiowe doświadczenia.
Dlatego nie mogę odpowiedzieć na Twoje pytanie: jak być szczęśliwą mając normalne BMI? Proponuję, abyś spróbowała zastanowić się, co musiałoby się stać, abyś Ty była szczęśliwa. Co składałoby się na Twoje dobre samopoczucie.
Spróbuj sformułować swój cel w sposób pozytywny - tzn. ,,Nie przytyć więcej" nie bedzie dobrym celem, ale: ,,Odżywiać się regularnie i w sposób zrównoważony"- jak najbardziej.
Kontrolowanie wagi i kalorii bywa również sposobem odwracania uwagi od nieprzyjemnych myśli i emocji - np. złości, frustracji, smutku, poczucia osamotnienia..

Ważne, abyś naprawdę uświadomiła sobie, jak groźna jest anoreksja - to zaburzenie psychiczne o największej śmiertelności, szacowanej nawet na 20%!. Anoreksja rozwija się powoli, podstępnie, a wiele jej powikłań ujawnia się w sposób nagły (np. powikłania ze strony układu krążenia).
Jeśli podejrzewasz u siebie zaburzenia odżywiania - nie zwlekaj, rozpocznij psychoterapię i systematyczną kontrolę internistyczną.

http://portal.abczdrowie.pl/skutki-anoreksji
http://portal.abczdrowie.pl/leczenie-anoreksji

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty