Jestem biseksualny czy raczej homoseksualny ?

Witam, nazywam się Paweł lat 26. Tak, mam problem. Zawsze wpaja się dzieciom, chłopcom jak dorastają te stereotypy by mieć dziewczynę i takie tam. Odkąd pamiętam nie pociągały mnie kobiety. Pamiętam, miałem jako mały chłopiec, nie wiem z 10 lat, przygodę z moim kolegą - sąsiadem namówił mnie na coś fajnego, co jak co, ale to był taki dziecinny akt homoseksualny. Zapomniałem o tym na jakieś kilka lat mimo, iż pociągu do kobiet nie miałem. Od jakieś nie wiem 4 lub 5 lat moje myśli i fantazje skierowane są w stronę mężczyzn. Mógł bym powiedzieć seks? Tak, powiedziałbym, że jestem gejem tylko ciężko mi się z tym pogodzić! Tak, tak oczekiwania rodziny i że ich nie spełnię, tylko ja sam sobie zakładałem od dawien dawna chęć posiadania syna. Wolałem do tej pory oszukiwać samego siebie o swoim biseksualizmie i nie bez powodu, ponieważ kobiety, owszem podobają mi się, a widzę to od 2 lat, ale widzę też, że i mężczyźni mi się podobają a nawet bardzo pociągają! A w czym problem? Raczej w mojej psychice. 7 dni temu, oczywiście po 2 piwach, gdzie byłem pod własną kontrolą powiedziałem siostrze – młodszej - co mi leży na sercu, że albo jestem bi albo gej, lecz ja mądry bardzo pojechałem po bandzie i powiedziałem o tym mojej mamie, lecz nie w tak prosty sposób: kluczyłem, że mam problem, że się boje i ugryzłem to mówiąc: nie wie co mam robić bo i podobają mi się kobiety i mężczyźni. Oczywiście rada była taka: idź i znajdź doświadczoną kobietę i spróbuj zobaczysz jak będzie, a ja na to: a jak nie? Co wtedy, nie wiem czy sobie poradzę, jak okaże się, że lubię mężczyzn i tyle. Dzień po byłem zadowolony jak skowronek, dumny z siebie pewnie dlatego, że już mam po troszku dosyć całej sytuacji udawania i kłamania dlaczego nie mam dziewczyny, no to raczej w pracy, w rodzinie mnie o to raczej nie pytają. Ale co potem? Potem byłem tak zadowolony, że się zastanowiłem i uważam tak jestem gejem i nic na to nie poradzę! Po tym przez 1 dzień byłem bardzo wystraszony, bo zastanowiłem się jak bardzo będę miał odmienne życie od innych i nie spełnię zarówno swoich jak i rodziny oczekiwań. Od poniedziałku, jak wróciłem po weekendzie do pracy, jak tylko w niej się znajduje jest mi bardzo smutno, nie wiem dlaczego tak jest. A nie chcę i boję się przyznać co mi dolega, piszę bo moje starsze koleżanki mnie znają i zorientowały się, że coś jest nie tak. A tak na marginesie, nie wiem dlaczego, ale wole nawiązywać znajomości w pracy ze starszymi osobami bardziej z kobietami, bo młodzi ludzie w moim wieku uważam no może nie wszystkich za przyziemnych i nie specjalnie chce z nimi gadać.
MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Czy gej może być homofobem?

Redakcja abcZdrowie
82 poziom zaufania

Witam!

Przyznanie się przed samym sobą do odmiennych poglądów czy orientacji, niż te, które były nam wpajane od dzieciństwa jest bardzo trudne. Ma Pan prawo czuć się zagubiony i wystraszony. Wiele osób wciąż żyje stereotypowymi przekonaniami na temat homoseksualizmu czy biseksualizmu. Nie zawsze potrafią zaakceptować taką osobę w swojej rodzinie czy otoczeniu. Jednak nie wszyscy są tacy sami.

Istnieją organizacje, które pomagają osobom homo i biseksualnym w odnalezieniu się w społeczeństwie i poukładaniu swoich psychicznych spraw. Bez względu na orientację przysługują Panu takie same prawa, jak wszystkim innym. Należy do nich m.in prawo do wolności osobistej i poszanowania godności. Obawia się Pan reakcji otoczenia na takie informacje. Jednak pierwsze doświadczenia w tej kwestii (rozmowa z mamą) przebiegły całkiem pomyślnie. Dla Pana najbliższych może to być szok i z początku mogą mieć trudności z zaakceptowaniem nowej sytuacji. Jednak w znacznej mierze od Pana zależy, jak taka informacja do nich dotrze i jak Pan się będzie z tym czuł. Ponieważ teraz czuje się Pan tak bardzo zagubiony, zdezorientowany i pełen obaw, zachęcam do kontaktu z psychologiem lub seksuologiem. Warto z takiej pomocy skorzystać, by mógł Pan popracować nad trudnymi emocjami i wewnętrznym konfliktem.

Pana problemy są poważne i warto jest skorzystać z pomocy specjalisty, by móc sobie z nimi poradzić. Zaakceptowanie swojej seksualności i odkrycie prawdziwego obiektu zainteresowania seksualnego mogą pozwolić Panu odnaleźć się w relacji z odpowiednią osobą. Zachęcam również do korzystania z pomocy Stowarzyszenia Lambda (tel. zaufania: 226285222, godz. 18-21) i for/czatów dla osób bi i homoseksualnych. Poznając takich ludzi mógłby Pan porozmawiać o ich doświadczeniach związanych z "ujawnieniem się" i na temat ich relacji z innymi.

Warto poszukać wsparcia w osobach, które mają podobne problemy i doświadczenia, gdyż ich pomoc może być dla Pana niezastąpiona w dalszych działaniach.

Pozdrawiam.

0

Dzień Dobry Panu,

Dziękuję Panu za podzielenie się swoją historią osobistą.

Z mojej strony chcę Panu powiedzieć, że nie traktuję homoseksualizmu jako zaburzenie...
Chciałabym, żeby nabrał Pan potrzebnego dystansu do siebie i do przekonania o swoim homoseksualizmie..

Zachęcam Pana do poeksperymentowania i poznawania samego siebie, by z Pana wątpliwości zrodziła się pewność (dot. Pana preferencji seksualnej).

Gdyby miał Pan życzenie rozmowy ze mną, zapraszam do kontaktu via Skype.

Z przesłaniem dla Pana szczęśliwego życia po swojemu,
irena.mielnik.madej@gmail.com

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty