W takich sytuacjach często najbliższa rodzina (ojciec dzieci, dziadkowie, rodzeństwo rodziców) podejmują się opieki. Jeśli nie ma takiej możliwości, korzysta się z pomocy przystosowanych do tego ośrodków. Nie wiem w jakim stopniu samodzielnie funkcjonuje córka (autyzm jest "stopniowalny", a to oznacza, ze nie każdy cierpiący na to zaburzenie pacjent nie jest wstanie podejmować życiowych zadań czy samodzielnie funkcjonować) i w jakim stopniu synek osiągnie zdolności podjęcia samodzielnego życia. Na pewno warto już teraz rehabilitować dzieci, skierować na specjalistyczną terapię i wspierać w rozwoju.
Witam,
Jeżeli starsza córka ma 15 lat,na pewno jest pod opieką placówki szkolnej,która posiada potrzebną Pani wiedzę i potrafi odpowiedzieć na wszystkie niepokoje.Nie wiem też na jakiej podstawie diagnozuje Pani problem drugiego dziecka,bo wydaje się to przedwczesne.Osobiście znalazłam takie informacje:"Dolnośląskie Stowarzyszenie na rzecz autyzmu".Proszę tam zadzwonić.Ze swej strony proponuję jednak kontakt z terapeutą w sprawie Pani stanu zdrowia psychicznego i podjęcie starań w uzyskaniu wsparcia dla samej siebie/może udział w grupie wsparcia dla rodziców dzieci autystycznych/?Taka pomoc nalezy się pani bezapelacyjnie.
Serdecznie pozdrawiam i zachęcam
Witam
Pani lęk jest jak najbardziej zasadny. Każdy rodzic się boi o przyszłość swoich dzieci, a rodzic, który wie, że dziecko jest w jakimś stopniu niepełnosprawne ten lęk odczuwa z większą mocą. Cóż w Polsce oprócz opieki społecznej nie ma specjalnych ośrodków dla osób autystycznych, które miałyby w nich opiekę i równocześnie mogły normalnie funkcjonować lub tego funkcjonowania się uczyć. Przeważnie osobami z różnymi zaburzeniami zajmują się rodziny. Nic Pani nie pisze czy oprócz Pani dzieci mają jeszcze jakaś rodzinę czy Pani ma wsparcie. A jest to bardzo ważne.
Proszę skontaktować się z jakaś fundacją, która pomaga osobę z autyzmem by za ich pośrednictwem spróbować wystarać się o pomoc. Dobrze pomysleć też o jakiejś polisie dla dzieci na wypadek utraty rodzica.
Dużo siły życzę i pozdrawiam AM
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Dziecko autystyczne a autoagresja w okresie zimowym – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein
- Stwierdzenie autyzmu u dziecka a brak cech dziecka autystycznego – odpowiada Mgr Ryszard Chłopek
- Czy to właściwa diagnoza i jak będzie przebiegać terapia dziecka autystycznego? – odpowiada Katarzyna Osak
- Autystyczne zachowanie dziecka – odpowiada dr Joanna Ossowska
- Ćwiczenia dla dziecka z autyzmem – odpowiada Mgr Anna Suligowska
- Dziwne zachowania dziecka autystycznego – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Zaburzenia występujące u dzieci autystycznych – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka
- Co oznacza bicie się przez dziecko autystyczne? – odpowiada Mgr Agata Majda
- Diagnoza autyzmu u 3-latka – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein
- Autyzm u dziecka i obwinianie się rodziców – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein