Witam serdecznie,
Napisałaś, że mama od pewnego czasu ubliża Ci - czy oznacza to, że wcześniej Wasze relacje wyglądały inaczej? Jeśli tak, to zastanów się, co mogło zmienić jej stosunek do Ciebie, czy wydarzyło się coś, co mogło wpłynąć na jej zachowanie?
Zastanów się także, czy ktoś z Twoich bliskich mógłby Ci pomóc, na przykład rozmawiając z mamą na ten temat.
Pozdrawiam
Dobrze, że Pani napisała. Podała Pani mało danych, zwraca moją uwagę pewne przeciwieństwo – z jednej strony chce Panią „wyrzucić” – czyli utracić nad Panią kontrolę, a z drugiej strony kontroluje w 100 %. Jeżeli nie może się Pani wyprowadzić, to trzeba konstruktywnie podejść do ułożenia relacji z mamą. Proszę spróbować przeprowadzić szczerą rozmowę. Poprosić mamę o przedstawienie jej punktu widzenia zadając pytanie : Powiedz co jest dla ciebie ważne w związku ze mną? Oraz po odpowiedzi zapytać po czym pozna że to właśnie od Pani otrzymuje. W ten sposób rozpozna Pani jej potrzeby. I wtedy proszę ustosunkować się do jej potrzeb: jak dalece może Pani zaspokoić lub nie zaspokoić te potrzeby. Proszę poprosić mamę następnie, o zgodę na wysłuchanie jak Pani odbiera jej działania i jakie Pani ma potrzeby i poprosić o ich zaspokojenie.
Pozdrowienia
Tomasz Furgalski
Witaj,
Podejrzewam, że mama sama cię wychowuje. Zachowanie matki możne być agresją przeniesioną , możne tez wynikać z zazdrości o twoje życie. Twoja mama nie jest osobą szczęśliwą , pewnie nie lubi samej siebie.
Może dałaby się namówić na psychoterapię ?
Jeśli nie, to Ty zgłoś się do specjalisty, który cię nauczy jak postępować z agresywną matką.
Pozdrawiam
Dorota Kotarska
Witam,
Sytuacja Pani jest naprawdę trudna. Ze słów, jakie Pani pisze, wnioskuję, że sytuacja w Pani domu zmieniła się dość nagle. Zachowanie mamy jest nieprzyjemne i jednocześnie zaskakujące. Być może jest tak, że mama weszła w okres klimakterium i stąd te objawy, wtedy warto by mamie zasugerować wizytę u lekarza ginekologa-endokrynologa. Może dobrze by było, gdyby z taką propozycją wyszła np. przyjaciółka mamy, z którą Pani ma kontakt. Ważne by Pani zachowanie nie zaogniało sytuacji. Czyli spokój i opanowanie to coś, co może przynieść efekty. Być może mama zauważyła, jakąś zmianę w Pani, która wzbudziła jej lęk, np. potrzebę usamodzielnienia, separowanie się. Niech Pani nie rezygnuje z siebie, ale jednocześnie będzie uważna na mamę. Być może spokojna rozmowa i zapewnienie o potrzebie wsparcia z jej strony będzie skuteczne.
Życzę powodzenia i pozdrawiam
Ewa Czernik
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
