Witaj A.
Z tego co piszesz, czujesz się bezradna w relacji z matką. Starasz się spełniać jej oczekiwania, a matka zamiast docenić Cię za to, co robisz, zauważa tylko to, czego nie robisz albo robisz - jej zdaniem – nie dość dobrze. Wygląda na to, że cokolwiek zrobisz i tak nie zadowolisz matki, choćbyś nie wiem ja się starała. Piszesz, że to trwa "od jakiegoś czasu". Jeśli wcześniej było inaczej, być może to minie. Może mama ma trudny czas w życiu, nie umie poradzić sobie ze swoimi emocjami i odreagowuje je na tobie. Warto jej jednak pokazywać, jak wpływa na Ciebie to, co robi. Możesz powiedzieć: "Mamo, kiedy na mnie krzyczysz, czuję się... Nie chcę żebyś tak robiła" Może usłyszy... A jeśli nie? No cóż. Trudno się pogodzić z tym, że rodzice nie zawsze są idealni, a czasem wręcz mocno nieidealni. Pamiętaj też, by – choć nie jest to łatwe – starać się nie brać do siebie słów, że jesteś głupia czy do niczego. To nieprawda. Możesz przecież znaleźć wiele dowodów na to, że nie jesteś głupia i nie do niczego. Nie zgadzaj się, by matka mówiła tak do Ciebie. Powiedz: "Gdy mówisz tak do mnie, robisz mi wielką przykrość. Nie mów tak. To nieprawda, że jestem do niczego". Należy Ci się szacunek. Od matki również.
Trzymaj się ciepło.
Marta Dziekanowska
Agnieszko, Czy masz kogoś, z kim możesz o tym porozmawiać? Nie jest korzystnie dusić w sobie taki ból, bo wtedy on staje się trudny do zniesienia. Matka ma ogromny wpływ na to, jak postrzegamy samych siebie. Jej słowa mocno zapadają w pamięć, wiele osób zaczyna myśleć o sobie tak, jak mówi o nich ona. Jednak - choć to trudne – pamiętaj, że to tylko słowa jednej osoby. Prawdopodobnie są w Twoim życiu osoby, które myślą o Tobie zupełnie inaczej. TY możesz zacząć myśleć o sobie zupełnie inaczej. Wiem, że trudno jest to zrobić samemu, dlatego poszukaj wsparcia. Przyjaciółka, chłopak... Jeśli masz możliwość, skorzystaj z profesjonalnej pomocy psychologicznej. Terapeuta nauczy Cię chronić się przez raniącymi słowami matki, pomoże zbudować poczucie własnej wartości i odnaleźć radość w życiu pomimo trudnej relacji z mamą. Pozdrawiam ciepło, Marta Dziekanowska
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Trudne relacje z matką – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
- Jak pomóc chłopakowi po śmierci jego mamy? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Relacje z rodzeństwem i matką narzeczonego – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
- Problemy w relacjach pomiędzy matką a córką – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz
- Problemy w relacjach z matką – odpowiada Mgr Jarosław Żukowski
- Blokowanie mężczyzny w relacjach z matką partnerki – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
- Silne relacje partnera z jego matką – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Problem z matką czy ze mną? – odpowiada Paulina Witek
- Relacje chłopaka z matką alkoholiczką – odpowiada dr n. med Monika Łukaszewicz
- Co robić, bo nienawidzę ojca? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
artykuły
Zmarła Katarzyna Łukasiewicz. Założycielka Fundacji Oswoić Los
Zmarła Katarzyna Łukasiewicz - założycielka lubels
Tata, syn i rak
Pamiętam moment, w którym Twoja mama powiedziała m
"Każda z nas czasem nie wytrzyma". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"
Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "