Natrętne myśli dotyczące solipsyzmu
Ostatnio męczy mnie tematyka solipsyzmu. Jest to pogląd nie do obalenia i wg niego nie da się udowodnić tego, że inni ludzie mają taką samą świadomość jak ja czyli jedyny obserwator, którego mogę stwierdzić. Potrafię wyłączać te myśli i o tym nie myśleć ale co jakiś czas mi się to przypomina i boję się, że przez to przestanę kochać ludzi, a to jest wg mnie sensem życia. Chciałbym o tym nie myśleć a jednak się przypomina i nie daje dojść do stałego spokoju.
