Nawracające myśli o śmierci i umieraniu

Witam od 5 miesięcy męczą mnie nawracające myśli. Pewnego dnia będąc w pracy napadły mnie mysli o śmierci i umieraniu i tak już zostało. Przychodzą same, nie mogę sobie z nimi poradzić. Byłam u psychoterapełty i powiedział że mam myśleć pozytywnie, mam myśleć o przyszłości itd. I to ma mi pomóc. Niestety nie pomogło już nie wiem co mam robić żeby sobie pomoc. Chce się cieszyć życiem, jestem młoda mam 24 lata, jestem zdrowa w tym roku mam ślub. Pomocy

KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Natrętne myśli Psychologia

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Szanowna Pani,

proszę rozważyć pomoc w formie psychoterapii poznawczo - behawioralnej.
Pozdrawiam serdecznie

Mgr Justyna Żebrowska-Naklicka Psychologia, Gdańsk

70 poziom zaufania

Dzień dobry.
Zachęcam do skorzystania z kilku konsultacji psychologicznych. Może ta jedna konsultacja, którą Pani odbyła to po prostu za mało żeby poprawić Pani samopoczucie na dłużej.
Warto zastanowić się wraz z terapeutą jakie jest podłoże Pani myśli o śmierci. Prawdopodobnie, przyglądając się dokładnie Pani sytuacji, będzie można znaleźć źródło tych nawracających myśli o umieraniu. Na kolejnych konsultacjach możliwe znalezienie rozwiązania, sposobu na odsunięcie tych myśli i poprawę jakości życia. Wtedy właśnie warto skupić się na przyszłości i pozytywnym myśleniu. Jednak na początek należy zmierzyć się z tym co przeszkadza w życiu (tu: myśli o śmierci), aby można w pełni cieszyć się przyjemnymi rzeczami, które niedługo nastąpią (mam na myśli Pani ślub).
W przypadku pytań zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji psychologicznej online. Pozdrawiam serdecznie. Justyna Żebrowska-Naklicka j.zebrowska.naklicka@gmail.com tel. 693 548 457

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Co może oznaczać smutek i brak chęci do życia? – odpowiada Mgr Justyna Żebrowska-Naklicka
Podczas sytuacji stresowych odczuwam rozpieranie oraz nacisk w podniebieniu, żuchwie i skroniach – odpowiada Dr n. med. Diana Kupczyńska
Napięte mięśnie na czole przez stres – odpowiada Mgr Justyna Żebrowska-Naklicka
Jak poradzić sobie z upokorzeniami ze strony brata? – odpowiada Paweł Żmuda-Trzebiatowski
Czy mogę się uzależnić od leku Cloranxen? – odpowiada Mgr Justyna Żebrowska-Naklicka
Ciężkie dzieciństwo i nawracające problemy u 31-latka – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Czy nawracające bóle głowy mogą być spowodowane stresem na studiach? – odpowiada Lek. Konstanty Dąbski
Z czym może być związane moje złe samopoczucie? – odpowiada Paweł Żmuda-Trzebiatowski
Codziennie idę do pracy z nastawieniem agresywnym - co robić? – odpowiada Mgr Anna Szyda
Brak satysfakcji ze swojego związku i irytacja na zachowania męża - co mogę zrobić? – odpowiada Mgr Anna Szyda

artykuły

Psychoterapia online

Jestem psychoterapeutką, która większości swoich k

Pomoc psychologiczna w związku z epidemią koronowiursa. Nasi eksperci czekają na Twoje pytania

Rozwijająca się epidemia koronawirusa przyczyniła

Koronawirus w Polsce. Psycholog z covidowego szpitala: Dla wielu osób pobyt w placówce to czas na podsumowanie życia

- To nie jest tak, że wszyscy boją się śmierci

Duszności i czarne myśli po śmierci kolegi

Witam problemy zaczęły się od momentu gdy dowiedziałam się o śmierci mojego kolegi. Wtedy pierwszy raz pojawiły się duszności czarne myśli i ciągłe złe samopoczucie. Kiedyś żyłam tylko sportem, teraz nawet to powoduje że mam wrażenie, że za moment zedleję, umrę świat się skończy. Zazwyczaj wieczorami przychodzi taka pora że mam napady paniki. Podczas rodzinnych spotkań towarzyszą mi nieznośne myśli poczucie beznadziei. Tak bardzo chcę wrócić do stanu normalnego. Proszę o drobną radę.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Ataki paniki Strata bliskiej osoby Psychologia Duszności

Mgr Agnieszka Glica Psycholog, Katowice

55 poziom zaufania

Witam, strata lub śmiercią osoby z grona znajomych zawsze porusza emocjonalnie, może też być pierwszym w życiu doświadczaniem dla młodej osoby, iż śmierć nie dotyka wyłącznie osób starszych, lecz również młodych. Nierzadko takie doświadczanie uruchamia stany lękowe, wpływa na obawy, refleksję dotycząca życia itp.
Opisane przez Panią objawy mają charakter nerwicowy (duszności, omdlenia, panika), równocześnie poczucie beznadziei wynika z doświadczania śmierci i jest ono częścią żałoby, której doświadczamy po stracie bliskiej osoby. To wydarzanie mocno na Panią wpłynęło, jeśli czuje Pani, że sama sobie z tym nie poradzi, proszę pomyśleć o konsultacji psychoterapeutycznej i przy wsparciu terapeuty poszukać odpowiedzi, skąd ta siła objawów, które Panią męczą. Powodznia

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Objawy lękowe nerwicowe związane - w Pani przypadku- ze zdania sobie sprawy z własnej śmiertelności- są objawami, nad którymi najlepiej pracować z psychologiem. Zachęcam do spotkania. Będzie Pani mogła przepracować emocje związane ze śmiercią przyjaciela, jak i przyjrzeć się własnym celon, nadawaniu sensu swojemu życiu, pogodzeniu się z tym, czego zmienić Pani nie może i zmotywowaniem się do zmiany tego, na co ma Pani wpływ.

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

prosze poszukac dobrego terapeuty, ktory oprocz terapii robi tez ustawienia systemowe rodzin.pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego myślimy o śmierci bliskich osób? – odpowiada Mgr Ludmiła Kulikowska-Kubiak
Paniczny lęk przed śmiercią u młodej osoby – odpowiada Mgr Jacek Sochacki
Czy mogę mieć depresję po śmierci męża? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak leczyć się po śmierci bliskiej osoby? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Dlaczego ludzie reagują na wieść o śmierci swojego idola? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Natrętne myśli po samobójstwie kolegi – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Jak poradzić sobie po śmierci męża? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak nie myśleć ciągle o śmierci? – odpowiada Joanna Moczulska-Rogowska
Lęk o zdrowie, nerwowość, myślenie o śmierci i duszności – odpowiada Mgr Jakub Bieniecki
Jak pomóc mamie po śmierci taty? – odpowiada Mgr Kamila Drozd

artykuły

Nurty psychoterapeutyczne

Psychoterapię uznaje się za specjalistyczną metodę

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Myślę o śmierci

Witam serdecznie. Właściwie nie wiem, od czego zacząć... Wydawało mi się, że jestem normalną osobą, a jednak jest inaczej. Mam 32 lata i zrozumiałam, że myśli o samobójstwie i śmierci stały się moją codziennością. Ciągle myślę, że mojemu mężowi i dzieciom będzie lepiej beze mnie. Z mężem jesteśmy prawie 3 lata po ślubie, w grudniu wyprowadził się z domu do rodziców, nie mógł już znieść moich złych stanów zachowania. Byłam zazdrosna o wszystko, kontrolowałam jego każdy ruch, każdy SMS w telefonie itd. Miałam do niego pretensję o to, co np. wydarzyło się w ciągu dnia, obwiniałam go o wszystko, a teraz, teraz nie umiem żyć. W całym moim nędznym życiu był jedyną osobą, która pokazała mi, że komuś na mnie zależy, że mnie kocha. Dlaczego tak się dzieje ze mną? Rodzice mnie nie chcieli, oddali, wychowywała mnie osoba, która nazywała się babcią, a tak naprawdę zgotowała mi piekło na ziemi. Czy moje życie już na starcie musiało być skazane na niepowodzenia? Bardzo bym chciała zacząć życie z mężem od nowa, bez porażek i gniewu, umiejąc rozmawiać i zwierzać mu się, gdy mi źle... On przyjeżdza do domu, a ja tylko płaczę, zalewam się łzami, a potem się dołuję i tak w kółko. Mamy 2 dzieci, córkę i synka. Czy naprawdę nie będzie im lepiej beze mnie, niż z taką osobą - wariatką? Napisałam tu, ponieważ szukam i potrzebuję pomocy. Boję się, że sama po prostu nie dam rady i skończę z tym życiem... a może warto? Pewnie nikt nie zauważy, że mnie nie ma, nikt o mnie nie wspomni...

KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Mgr Joanna Żur-Teper

60 poziom zaufania

Witam,
w każdym przypadku, jeśli pojawiają się myśli i/lub próby samobójcze, wskazany jest kontakt z lekarzem psychiatrą. Nie należy lekceważyć tych symptomów i jak najszybciej podjąć leczenie. Po indywidualnej rozmowie z lekarzem postawi on diagnozę i zaproponuje Pani odpowiednią formę leczenia.
W pierwszej kolejności powinna się Pani zająć sobą, jest Pani potrzebna dzieciom i gwarantuję, że zauważą one brak mamy. Proszę pamiętać, że depresja wpływa na to, w jaki sposób postrzegamy rzeczywistość, która nas otacza. Rozumiem, że teraz Pani cierpi, jednak jest to stan przejściowy, a leczenie przyniesie Pani ulgę i pomoże wrócić do normalnego funkcjonowania.
Z Pani listu zrozumiałam, że stany depresyjne oraz myśli samobójcze pojawiły się w momencie wyprowadzki męża. Kiedy odzyska Pani równowagę psychiczną, będzie czas na to, aby zająć się naprawą relacji z mężem. Możecie Państwo wspólnie udać się na terapię małżeńską i popracować nad problemami, jakie się pojawiły do tej pory w Waszym związku. Jeśli podejmie Pani decyzję o leczeniu, warto powiedzieć o tym mężowi - będzie Pani potrzebowała wsparcia od najbliższych osób.
Pozdrawiam ciepło