Z pani opisu wynika, że problem utrzymuje się już od dłuższego czasu. Przypuszczam, że trudności dziecka dotyczące rozstania mogą pojawiać się też w innych sytuacjach, np. w związku z zasypianiem, wyjściem do znajomych czy też pozostawieniem dziecka pod opieką innej osoby. Być może pani również jest trudno pozostawić dziecko w przedszkolu z uwagi na wcześniejsze trudne rozstania, dzieci zazwyczaj odczuwają niepokój, zniecierpliwienie, irytację rodzica, co dodatkowo pogłębia problem. Istotna jest też sytuacja rodzinna (atmosfera w domu, poczucie stabilizacji). Z uwagi na to, że problem trwa już ok. 2 lata, reakcje dziecka są raczej silne zachęcałabym panią do konsultacji psychologicznej (także w celu wykluczenia innych trudności rozwojowych).
Witam
Takie reakcje są dosyć częste u dzieci, którym jest bardzo dobrze u mamy i których nie wdrażało się wcześniej do przebywania poza domem w grupie dzieci. To nie znaczy, że należy im ulegać, dziecko aby mogło się prawidłowo rozwijać musi "wyjść z domu"- rozpocząć samodzielną egzystencję a zadaniem matki jest go do tego przygotować. Powinna Pani łagodnie i stanowczo odprowadzać synka do zerówki, poświęcając dużo czasu na rozmowę z nim o tym co działo się w zerówce każdego dnia, jak syn przeżywał i zachowywał się będąc tam sam, bez mamy. Jeżeli dziecko nie chce mówić dobrą metodą jest "zabawa w zerówkę". Wykorzystując maskotki i klocki proszę odtworzyć klasę szkolną, odgrywać hipotetyczne sytuacje z życia klasy w formie psychodramy, komentując je trochę na żarty, trochę na poważnie. Niektórym dzieciom znacznie łatwiej pokazać swoje problemy poprzez zabawę niż mówiąc o nich.
Ważne jest aby syn nie pozostawał sam ze swoimi ewentualnymi obawami i trudnościami by widział, że mama, chociaż fizycznie jej z nim nie ma to psychicznie jest przy nim cały czas i go nie zostawia samego na "pastwę losu"
Oczywiście zakładam, że wybrała Pani dla syna placówkę, gdzie nie dzieje się mu krzywda i jego problemy nie wynikają z racjonalnych powodów, co w niektórych wypadkach też trzeba wziąć pod uwagę.
pozdrawiam serdecznie
Witam,
z jakiegoś powodu dziecko ma problem w zaaklimatyzowaniu się w grupie rówieśniczej. Powodów może być wiele, nie znam Pani bliższej sytuacji życiowej. Jeśli np. dziecko było wychowywane przez samych dorosłych, nie spotykało się wcześniej z innymi dziećmi, np. w piaskownicy, na placu zabaw to może to mieć wpływ na obecną sytuację. Proponuję rozmowę z przedszkolanką, być może nawet z psychologiem w przedszkolu. Ograniczanie kontaktów dziecka z innymi maluchami przez to, że nie chce chodzić do zerówki nie jest rozwiązaniem, jest raczej niekorzystne. Dziecko należy zachęcać do brania udziału w zabawach z dziećmi - ma to bardzo duży wpływ na jego rozwój, budowanie interakcji, współpracę i wiele innych. Życzę powodzenia. Pozdrawiam
Witam,
w takiej sytuacji najlepiej porozmawiać z wychowawczynią. To dobrze, że pani zwróciła uwagę na mocne strony Twojego synka, ale na pewno zauważa też obszary w których warto go wesprzeć np. włączanie do zabaw grupowych. Ciekawa jestem czy poza trudnościami z ubieraniem i zaprowadzaniem w ciągu dnia też bardzo emocjonalnie reaguje na rozstanie z domem i rodzicami. Jeżeli rozmowa z wychowawczynią i wspólne ustalenia nie przyniosą efektów, może warto skontaktować się z psychologiem, który oceni rozwój dziecka i ustali zalecenia do wsparcia jego rozwoju.
Z pozdrowieniami
Monika Prus
Witam. Zastanawiam się czy to, że kiedyś synek mało chodził ma wpływ, że teraz nie chce bo mógł nauczyć się, że jak będzie niezadowolony to nie pójdzie. Oczywiście to jedna z wielu opcji. Może uda się podczas rozmowy czegoś dowiedzieć os syna. A może też nie jest tak źle a Pani to mcno przeżywa? Trudno tak więcej [powiedzieć z takiego listu drogą elektroniczną.
Magdalena Brabec
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Niechęć czterolatka do przedszkola – odpowiada Mgr Adam Horak
- Jak przekonać 4-latka do przedszkola? – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz
- Jak przyzwyczaić dziecko do przedszkola? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
- Niechęć 4-latka do wykonywania zadań w przedszkola – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Jak zmniejszyć niechęć dziecka do przedszkola? – odpowiada Mgr Magdalena Kwiatkowska
- Jak leczyć lęki u dziecka? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
- Płaczliwość u dziecko po rozpoczęciu uczęszczania do przedszkola – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka
- Strach przed złymi nawykami i oddaniem dziecka do przedszkola – odpowiada Mgr Dorota Babrzymąka
- Dlaczego dziecko dostaje nagle niechęci do chodzenia do przedszkola? – odpowiada Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
- Histerie dziecka po przyjściu z przedszkola – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
artykuły
Mały diabetyk coraz lepiej radzi sobie w szkole. Nie zawsze jest bezproblemowo
Brak asystenta, strach przed nieznanym, niechęć ze
Nowotworze znikaj - na zawsze!
Zrozumie mnie tylko inny ojciec, który dla swojego
Depresja poporodowa u mężczyzn. Gdy twardziela przepełnia lęk
Szacuje się, że depresja poporodowa może dotykać o