Szanowna Pani!
Jeśli stężenie żelaza przez Panią podane wyrażone jest w mg/dl, to rzeczywiście niedobór jest znaczny. Zresztą odbija się to znacząco na morfologii. Ma Pani znaczną niedokrwistość mikrocytarną.
Na pewno należy poszukać przyczyny nieskuteczności leczenia. Być może żelazo nie jest dostatecznie wchłaniane z przewodu pokarmowego - warto byłoby zrobić tzw. krzywą wchłaniania żelaza w celu sprawdzenia tego. W przypadku potwierdzenia złego wchłaniania z przewodu pokarmowego, podaje sie żelazo w postaci iniekcji.
Inną przyczyna może być krwawienie utajone, którego Pani nie zauważa, np. z przewodu pokarmowego - może być bardzo niewielkie, ale trwać od dłuższego czasu - pomoże to wyjaśnić badanie na krew utajoną w kale.
To tylko dwie z najczęstszych przyczyn braku efektywności leczenia żelazem. Ze wzgledu na częstość występowania warto zacząć od nich. Proszę jednak nie wykonywać badań na własna rękę, a przedyskutować to z lekarzem, który leczy Panią żelazem. Ja nie mam możliwości zebrania pełniejszego wywiadu ani zbadania Pani, więc nie mogę kierować diagnostyką. Mogę jedynie sugerować pewne rzeczy. Lekarz prowadzący powinien znać Pani historię, a w razie potrzeby może uzyskać więcej informacji, a ponadto zbadać fizykalnie.
Proszę pamiętać, iż oprócz przyjmowania preparatów żelaza dla powodzenia leczenia ważna jest odpowiednia dieta bogata w czerwonie mięso, szpinak, buraki oraz inne produkty stanowiące obfite źródło żelaza. Szczególnie istotne jest spożywanie produktów zwierzęcych, ponieważ żelazo w nich występujące jest lepiej przyswajalne dla człowieka.
W związku z siniaczeniem warto oznaczyć stężenie płytek krwi, ocenić je również mikroskopowo oraz wykonać badanie krwi - koagulogram.
Zasadna może być również ocena białka całkowitego oraz albumin, a także kreatyniny w surowicy.
Pozdrawiam serdecznie
