Obawy i lęk przed przyszłością - jak sobie z tym poradzić?
Witam.
Mam 18 lat i chodzę do 2 klasy technikum. Od kilku tygodni czuję się okropnie. Jedyne czego bym chciała, to siedzieć w pokoju i z niego nie wychodzić.. Czuję straszne obawy i lęk przed przyszłością. Codziennie płaczę, szczególnie gdy jestem sama. Boję się tego co się dzieje, ma stać.. Mojego ojca praktycznie nie znam, moi rodzice rozwiedli się gdy miałam 8 miesięcy. Mieszkam z mamą i z babcią, ale to z mamą trzymam się najmocniej. Mam kochającego mężczyznę, który bardzo o mnie dba, wie o wszystkim. Kiedyś się okaleczałam, teraz tego nie robię, ponieważ obiecałam to najbliższym, choć nie raz mam ochotę wrócić do tego. Będąc wokół ludzi czuję się samotna. Jak wychodzę do szkoły chce jak najszybciej wrócić do domu. Czuję ciągły smutek, w najmniej odpowiednich momentach chce płakać. Przez myśl przeszła mi depresja, choć nie wiem czy to może być to. Nie mam już siły, chciałabym być tą szczęśliwa dziewczynka jak kiedyś, ale nie potrafię. Nie raz myślałam, że samobójstwo to byłby dobry pomysł dla mnie, jednak wiem, że moi bliscy nie wybaczyliby mi tego, że sprawie im większe kłopoty niż teraz mają... Naprawdę proszę o pomoc, już nie wytrzymuje z tym płaczem, ciągłym smutkiem, poczuciem braku własnej wartości, tego że nie byłabym tu potrzebna.. Szczególnie strachu przed przyszłością...
