Witam,
Zrozumiałam,że poczułaś się załamana snem "przypominającym Ci",że jest /było/jeszcze jedno dziecko. Być może tak szybko następujące po sobie porody przyzwyczajają kobietę do pewnego rytuału,który trwa nieprzerwanie-np.do karmienia piersią.I że jest coś bardzo wspaniałego w tym wydarzeniu,gdy to małe stworzenie tuli się i zasypia spokojnie .Ale ten rytuał został przerwany,a Ty,jak wynika z listu,nie wiesz co robić ,gdy pozostałe dzieci są już starsze.
I właśnie to stanowi,być może problem:co robić z dziećmi,z zyciem,gdy nie można w kółko powtarzać tych samych,prostych czynności.
Wydaje się,że powinnaś zasięgnąc pomocy psychologa,bo wychowanie tak licznego potomstwa na pewno wymaga wielkiej pracy i odpowiedzialności.Spróbuj znależć strony warszawskich fundacji i stowarzyszeń ,które pomagają matkom wychowującym małe dzieci.Są one w dużej liczbie także przy ośrodkach opieki społecznej i bardzo wiele organizują form wsparcia,warsztatów,spotkań i wszelkiej wymiany doświadczeń,rzeczy itp.
Prawdą jest,że możesz mieć skłonność do pogrążenia się w żałobie,ale właśnie dlatego powinnaś być pod opieką specjalisty,by zwrócić się w stronę życia i żyjących dzieci.Masz ich niemało i powinnaś o nie zadbać,bo poczują się bardzo odrzucone Twoim wycofaniem.
Zachęcam i pozdrawiam.
