Czy mogę mieć traumę transgeneracyjną?

Jestem wnuczką kobiety, która w czasie II WŚ padła ofiarą gwałtu ze strony radzieckiego żołnierza. Dowiedziałam się o tym już jako dorosła kobieta, gdy babcia leżała na łożu śmierci. Babcia po wojnie wyszła za mojego dziadka i urodziła trzy córki. Co do mnie. Odkąd pamiętam, czuję się niekomfortowo w męskim towarzystwie. Nie lubię się rozbierać, nie chodzę na plażę, jak pływam to w zakrywającym kostiumie z nogawkami do kolan. Najbezpieczniej czuję się w zakrytym ubraniu i dodatkowo okryta nawet cienkim szalem. Nie znoszę, jak ktoś opowiada sprośne dowcipy. Łatwo się domyślić, że nie chodzę do lekarzy mężczyzn, zawsze wybieram kobiety, a przede wszystkim ginekologa. Z tego powodu, mimo że mam 32 lata, nie mogę zdecydować się na dziecko, bo nie chcę, by w szpitalu badali mnie meżczyźni. Nie przepadam również za seksem, mimo że mam cudownego męża, którego kocham. Pod wpływem komentarzy osób, które nie mogły zrozumieć mojego problemu, udałam się do psychologa. Terapeuta stwierdził, że czuję i zachowuję sie jak ofiara przemocy seksualnej i starał sie dociec do źródła. Mimo długich sesji, nic nie znalazł. Ostatnio natknęłam się na artykuł o traumie transgeneracyjnej. Zauważyłam, że wiele rzeczy pasuje, oprócz jednej. Ani moja mama, ani moje ciotki (wnuczki babci) nie przejawiają takich zachowań, ani lęków, jak ja, mimo że, siłą rzeczy, spędziły więcej swojego życia z babcią, niż ja. U babci też, jak teraz "grzebię" w pamięci, nie widzę zachowań, które mogłyby być przyczyną mojego problemu. Stąd moje pytanie, czy trauma transgeneracyjna może "przeskoczyć" pokolenie ( w sensie odczuwają ją dopiero wnuki)? Czy wobec tego mogę odczuwać tę traumę? Czy ona może być odpowiedzią na pytanie, co jest przyczyną mojego problemu?

KOBIETA, 33 LAT ponad rok temu

Trauma Psychologia Dziecko Pływanie Seks

Mgr Tomasz Kościelny Psychologia, Warszawa

70 poziom zaufania

Dzień dobry, przede wszystkim chciałabym podkreślić, że poszukiwanie źródeł własnych trudności emocjonalnych jest ważnym krokiem w kierunku zrozumienia siebie i ewentualnego uzyskania pomocy.

Trauma transgeneracyjna, o której Pani wspomina, jest zjawiskiem, które może manifestować się na różne sposoby i nie zawsze przejawia się w każdym pokoleniu w taki sam sposób. Możliwe jest, że traumatyczne przeżycia przodków, w tym przypadku Pani babci, wpłynęły na Pani odczucia i reakcje, nawet jeśli nie miała Pani bezpośredniego kontaktu z tymi wydarzeniami.

Warto zauważyć, że mechanizmy transmisji traumy transgeneracyjnej mogą obejmować zarówno czynniki psychologiczne, jak i epigenetyczne. W niektórych przypadkach trauma może być przekazywana w sposób mniej oczywisty i wyraźny, co może tłumaczyć, dlaczego Pani doświadczenia różnią się od doświadczeń innych członków rodziny.

Jednakże każdy przypadek jest indywidualny i wymaga dokładnej oceny przez specjalistów. Zachęcam Panią do dalszej pracy z terapeutą, który być może pomoże zgłębić i zrozumieć Pani doświadczenia w kontekście historii rodziny.

Pozdrawiam, Tomasz Kościelny, certyfikowany psychoterapeuta psychodynamiczny. Pracuje indywidualnie, z parami, małżeństwami i grupami w gabinetach w Warszawie oraz poprzez Skype, https://tomaszkoscielny.pl, e-mail: tkoscielny@interia.pl, tel. 692 13 99 40.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak mogę poprawić relacje z babcią mojego partnera? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak poradzić sobie z traumą z przeszłości? – odpowiada Mgr Łucja Fitchman
Czy to oznacza, że moja babcia ma urojenia? – odpowiada Lek. Karol Gołębiewski
Jak sobie poradzić z częstymi wizytami rodziny? – odpowiada Mgr Łucja Fitchman
Niechęć babci do córki – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Brak szacunku nastolatka do osób starszych – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
Depresja u mojej kochanej babci - pomocy! Co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jakie jest prawdopodobieństwo ciąży mnogiej? – odpowiada Lek. Paweł Szadkowski
Czy moja babcia może mieć depresję? – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Jak pokonać traumę po przemocy seksualnej? – odpowiada Mgr Mateusz Dobosz

artykuły

"Usłyszałam ciche: zadzwonię później, pa. Ciągle czekam na ten telefon..."

- 19 marca mama napisała do mnie, że tatę będą

"Chcę nadal być mamą" - gwiazda "M jak miłość" Judy Turan o walce z rakiem

W głowie - wola walki, w ciele - nowotwór, który c

Labioplastyka - zabieg, który przestaje być tabu. Coraz więcej Polek przełamuje wstyd i skrępowanie

- To trwało latami, poddałam się, bo się wstyd

Jak poradzić sobie z taką traumą?

W okresie dorastania byłem dość mocno znerwicowanym nastolatkiem, dodatkowo uzależnionym od pornografii. W pewnym momencie zaczęły mnie nachodzic myśli bluźniercze, obrazoburcze, na tle seksualnym... O ile wiem już, że takie myśli występują u dużej ilości nastolatków, tak ja dodatkowo trafiłem przypadkiem na pornografię prezentująca tego rodzaju obrazoburcze treści. Było to osiem lat temu. Dziś mam 25 lat i obejrzenie kilku tamtych filmików zniszczyło mi życie. Od ośmiu lat nie ma minuty, sekundy żeby te obrazy nie były w mojej głowie. To niszczy mnie całkowicie. Nie pozwala pracować, uczyć się, tworzyć zdrowych relacji. Te obrazy przeszłości są jak jakaś natrętna mucha we łbie, wywołują nieustanny lęk, poczucie winy i flashbacki, dzień w dzień. Budzę się w nocy, nie potrafię spać, uważam, że nie zasługuje na szczęście po obejrzeniu czegoś takiego. Czy to PTSD, Trauma czy już Schizofrenia? Nie wiem, co robić. Myśli samobójcze też się pojawiają.

MĘŻCZYZNA, 25 LAT ponad rok temu

Schizofrenia Trauma Seksuologia Psychologia Myśli samobójcze Zespół stresu pourazowego Poczucie winy

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam Pana,

wskazana jest konsultacja psychiatryczna oraz ukierunkowane leczenie metodą psychoterapii poznawczo - behawioralnej.

Pozdrawiam serdecznie, Bożena Waluś