Ostra depresja i przypuszczalna nerwica

Od ponad 2 lat walczę z ostrą depresją i przypuszczalnie nerwicą. Mam odpowiednio dobrane leki, ale wciąż nie funkcjonuję w pełni prawidłowo. Mam już za sobą 3 podejścia do terapii, ale za każdym razem miałam problemy z relacją, tj. wrażenie, że przewyższam ter. intelektualnie, że moje problemy są zbyt "realne" i nie można mi pomóc, a także infantylnie nienawidzę społeczeństwa, zwłaszcza mężczyzn. W związku z tym szukam terapeuty, który byłby zdolny mnie leczyć (może być online) eh, limit znaków

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Lęk Depresja Nerwica Zaburzenia osobowości Psychiatria

Mgr Justyna Kała Psycholog, Siemianowice Śląskie

34 poziom zaufania

Witam
Myślę, że ważnym jest znalezienie terapeuty odpowiedniego dla siebie, tzn. takiego, z którym będziemy w stanie współpracować (nie chodzi tu stricte o sympatię, ale o swego rodzaju zaufanie bardziej). Mówi Pani, że 3 dotychczasowe podejścia nie powiodły się ze względu na trudności w nawiązaniu relacji terapeutycznej. Zastanawiam się, czy właśnie ta trudność nie mogłaby się stać punktem wyjścia dobrej terapii - bo może odrzuca Pani kolejnych terapeutów jako przedstawicieli społeczeństwa, które Pani "infantylnie nienawidzi". Z mojego punktu widzenia przyjrzenie się problemom z funkcjonowaniem w relacjach są chyba najbardziej "realne" i warte przepracowania. I jeszcze jedno - pisze Pani, że szuka terapeuty, który "byłby zdolny panią leczyć" - uważam, że takich znajdzie Pani wielu. Pytanie, czy któremuś z nich Pani na to pozwoli...? Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Brzmi to trochę jak casting i pokazuje, że chciałaby pani aby terapeuci sami się do pani zgłaszali. Tak raczej się nie zdarzy, a nawet nie powinno zdarzyć (gdyż od samego początku relacja nie byłaby odpowiednio nawiazana). Polecam raczej poczytać o różnych nurtach terapeutycznych (psychodynamiczny, poznawczo-behawioralny, Gestalt, humanistyczny itp.) i wybrać specjalistę tego, który najbardziej uzna pani za odpowiedni. I już na pierwszym spotkaniu powiedzieć o pani relacyjnych trudnościach. Będzie to dobry początek terapii. Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Lęk przy nerwicy – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
Czym się różni terapia poznawczo-behawioralna od terapii psychodynamicznej? – odpowiada Mgr Mateusz Łukasik
Depresja i nerwica i lęk przed spotkaniem z terapeutą – odpowiada Mgr Anna Gromińska
Depresja i lęk przed ludźmi – odpowiada Mgr Marzena Miodońska-Winkler
Nerwica natręctw po ciąży - jaką terapię wybrać? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak wygląda terapia w nurcie integracyjnym? – odpowiada Mgr Katarzyna Balcerzak
Co mogłabym powiedzieć swojej terapeutce na ostatniej wizycie? – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
Czym się różni terapia psychodynamiczna od poznawczo-behawioralnej? – odpowiada Mgr Mateusz Łukasik
Co zrobić aby terapia była skuteczna? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Terapia a poszukiwanie pomocy w sieci – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

Psychoterapia - czym jest, kto jej potrzebuje, rodzaje psychoterapii

Psychoterapia to stosowanie metod psychologicznych

Psychoterapia humanistyczna

Psychoterapia humanistyczna to nurt terapeutyczny,

Psychoterapia indywidualna - skuteczność i trudności w psychoterapii indywidualnej

Psychoterapię indywidualną można określić najprośc

Nerwica? Depresja?

Mój problem zaczął się parę lat temu. Zaczęłam studia i pomimo tego, że w liceum byłam dobra, nie potrafiłam sobie poradzić. Byłam najgorsza. Nie poddałam się łatwo, ale w końcu stwierdziłam, że to walka z wiatrakami. Często płakałam, potem mój stan się pogorszył. Przestało mi zależeć. Miałam myśli samobójcze i bardzo niskie poczucie własnej wartości. Wdawałam się w awantury. Zaczęłam mieć dziwne zachowania, polegające na sprawdzaniu wszystkiego po kilka razy. Światło w łazience. Czy to, że kładę coś na stole, nie przysłoni czegoś. W miarę jak problem rósł, nauczyłam sobie z nim radzić. Maskować go, żeby nikt nie zauważył. Traciłam mnóstwo czasu na takie bezsensowne sprawdzanie. Myślę, że to nerwica natręctw. Czuję silne napięcie i wiem, że jak tego nie zrobię, to za chwilę będę musiała wrócić i to zrobić. Jeśli to pominę, to nie skupię się na niczym innym. Zmieniłam uczelnię. Skończyłam ją. Te zachowania nasilały się w okresie stresu. Były i są jednak stale obecne. Jestem obecnie w związku z chłopakiem, który mieszka daleko, i spotykamy się regularnie, ale czekanie dla mnie 2 tygodnie to bardzo trudne zadanie. Bardzo tęsknię. Nie potrafię sobie z tym poradzić. Tu narodził się nowy problem. Myśli samobójcze. Czasami chcę umrzeć. Przeraża mnie to. Mam zaburzenia jedzenia, snu, chudnę lub tyję. Jestem nadmiernie szczęśliwa lub skrajnie smutna. Co mi jest?

KOBIETA ponad rok temu

Psychiatria Zdrowie psychiczne

Lek. Bertrand Janota Psychiatra, Warszawa

43 poziom zaufania

Na podstawie przedstawionego opisu trudno jednoznacznie postawić diagnozę. Opisane objawy mogą odpowiadać zaburzeniom obsesyjno-kompulsywnym, są tu również widoczne pewne elementy zaburzeń depresyjnych. Niekiedy takie objawy mogą również świadczyć o nieprawidłowej osobowości. Uwagę zwracają myśli samobójcze, które są wskazaniem do podjęcia leczenia. Nie mam jednak pewności, czy opisane objawy to myśli samobójcze, czy raczej myśli rezygnacyjne. Najlepszym chyba w tej sytuacji rozwiązaniem jest wizyta w gabinecie psychiatry, który postawi właściwe rozpoznanie i zaleci dalsze postępowanie.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jest coraz gorzej... – odpowiada Mgr Joanna Kwiatkowska
Jak przekonać mamę, że muszę poddać się leczeniu? – odpowiada Magdalena Pikulska
Lęk przed szkołą - czy to depresja? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Problemy w domu i szkole – odpowiada Paulina Witek
Skończyć ze sobą? Wtedy nikomu byśmy nie przeszkadzali… – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Depresja, nerwica, nerwica natręctw, czy może wszytko na raz? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak się wyleczyć z miłości? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Wahania nastroju, myśli samobójcze - czy mogę mieć depresję? – odpowiada Magdalena Pikulska
Czy przygnębienie i myśli samobójcze to depresja? – odpowiada Lek. Bertrand Janota
Jak sobie z tym poradzić? Czy to depresja? Gdzie się udać po pomoc? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak

artykuły

Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne - przyczyny, rodzaje, leczenie

Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne to dość często wy

Obsesyjne liczenie

Obsesyjne liczenie to rodzaj zaburzenia obsesyjno-

Natrętne myśli

Natrętne myśli to powstające w świadomości pacjent

Lek. Iwona Adamkiewicz Psychiatria, Rzeszów

umów wizytę

Lek. Jolanta Ufniarz Psychiatria, Lublin

umów wizytę

Lek. Waldemar Kryszkowski Psychiatria, Łódź

umów wizytę

Piotr Głowacki Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Czy to depresja, czy jednak nerwica?

Witam! Mój problem trwa ok 4 lat. Początkowo rozpoczęło się od braku sił, ogólnie nic nie mogłem zrobić przy czym cały drżałem, pustka w głowie, uczucie lęku. Mniej więcej od 2 lat mam uczucie, że jest mi ciągle niedobrze, najgorzej jest rano, budzę się wcześnie, jest mi bardzo niedobrze. Nieraz nie mogę leżeć, muszę chodzić, chce się płakać. Praktycznie nic nie mogę zrobić w domu, brak sił. Nieco lepiej robi się wieczorem, wraca apetyt, mogę poleżeć, w ciągu dnia mimo braku sił nie mogę. Robiłem chyba już wszystkie badania, które poza niewielką przepukliną wślizgowa wyszły dobrze. Byłem też u psychiatry, stwierdził depresję. Brałem różne leki i żadnej poprawy. Czy to może być nerwica? Proszę o pomoc!

MĘŻCZYZNA, 46 LAT ponad rok temu

Nerwica Psychiatria Zdrowie psychiczne

Mgr Kamila Drozd Psycholog

80 poziom zaufania

Witam serdecznie! Drogą internetową nie da się postawić żadnej rzetelnej diagnozy, można jedynie gdybać. Osłabienie, brak sił, drżenie ciała, lęk, niepokój psychoruchowy, mdłości, płaczliwość, co prawda, wkomponowują się w obraz kliniczny zaburzeń nerwicowych, ale równie dobrze w ten sposób może objawiać się depresja. Niewykluczone też, że cierpi Pan na mieszane zaburzenia depresyjno-lękowe. Prawidłową diagnozę może postawić jedynie lekarz psychiatra podczas bezpośredniej konsultacji. Jeżeli szereg wykonanych przez Pana badań wyklucza podejrzenie chorób somatycznych i jakichkolwiek dolegliwości fizycznych, przyczyn zaburzeń należałoby szukać w czynnikach psychologicznych. Być może cierpi Pan na jakichś z rodzajów zaburzeń nerwicowych pod postacią somatyczną. Proszę nie bagatelizować swojego stanu i jak najprędzej udać się do lekarza psychiatry. Więcej na temat nerwicy, depresji, jej objawów i zaburzeń somatyzacyjnych może Pan przeczytać pod poniższymi linkami: http://portal.abczdrowie.pl/zespol-briqueta http://portal.abczdrowie.pl/nerwica-i-leki http://portal.abczdrowie.pl/psychalgia http://portal.abczdrowie.pl/leczenie-lekow http://portal.abczdrowie.pl/depresja-maskowana http://portal.abczdrowie.pl/diagnozowanie-depresji Pozdrawiam i życzę powodzenia!