Problem z agresją i strachem przed ludźmi a masturbacja

Witam W wieku 11 lat przypadkiem weszedłem na strone z pornografią i od tamtego czasu masturbowałem się nawet po kilka razy na dzień, i tak przez lata, od 3 lat mam jakieś dziwne chorę zachowania, nie potrafię zapanować złością, albo się boje ludzi problem pojawia się kiedy muszę przebywać w otoczeniu ludzi, nie potrafię z nikim porozmawiać, bo czuję olbrzymi lęk. W gimnazjum i technikum z nikim nie rozmawiałem samo to zachowanie było co najmniej dziwne. A to co jest teraz to istne piekło

MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Cyberseks Seksuologia Psychologia

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

71 poziom zaufania

Dzień dobry,
Niestety Pana problem jest zbyt złożony by udzielić na niego jednej dobrej porady i doradzałabym wizytę konsultacyjną u psychiatry oraz psychologa psychoterapeuty, gdyż leczenie kompleksowe (farmakoterapia + psychoterapia) mogłoby przynieść efekty. Sądzę, że nad tego typu trudnościami mógłby Pan skutecznie pracować podczas psychoterapii. Mam nadzieję, że wkrótce skorzysta Pan z pomocy specjalistów, gdyż nie powinien Pan być sam ze swoimi problemami.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak zwalczyć moje myśli samobójcze? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Jak radzić sobie z uczuciem smutku, przygnębienia i płaczem? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Co mogą znaczyć problemy ze snem i stany lękowe? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Jak zwalczyć taki lęk w kontaktach z innymi? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Jak można leczyć stany lękowe? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Jak. sobie poradzić z takim zaburzeniem? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
czasami nie potrafię panować nad emocjami – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Czy ataki płaczu to objaw depresji? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Gdzie się zwrócić przy takim obniżonym nastroju? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Jak radzić sobie z moimi zaburzeniami? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka

artykuły

Kobiety też mogą być uzależnione od seksu. "Tracą kontrolę nad swoim życiem"

Kompulsywne zachownia seksualne mogą dotyczyć nie

Ciało w psychoterapii ma znaczenie

Pacjenci często przychodzą do gabinetu psychoterap

Jeden dzień w Dziennym Domu Opieki Medycznej

Dzień zaczyna się tutaj jak w każdym prawdziwym do

Strach przed ludźmi

Witam, mam pewien problem, który, niestety, bardzo utrudnia mi życie i nie wiem, co zrobić. Mam 21 lat i boję się ludzi. Bałem się ich od zawsze. Jakoś udało mi się skończyć gimnazjum, ale potem żadnej innej szkoły już nie mogłem skończyć - po prostu bałem się do niej chodzić, bo bałem się ludzi. Od kilku lat nic nie robię. Ponieważ nie chodzę do szkoły ani pracy, nie mam ubezpieczenia zdrowotnego, co dodatkowo mnie stresuje, i każda moja wizyta u lekarza musi być prywatna, a mnie na to nie stać. Chciałbym iść do pracy, ale boję się ludzi. Nie wiem, jak sobie poradzić z moim strachem przed ludźmi. Może pójść do psychoterapeuty lub psychiatry, ale na to mnie nie stać, a z braku ubezpieczenia nie mogę korzystać z lekarza na NFZ. Próbowałem nawet w Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie, ale żadna zapomoga mi się nie należy. Lekarza (psychiatrę) bym miał, jakbym pracował, ale przecież gdybym był w stanie pracować, nie potrzebny byłby mi lekarz. Jestem bezradny, nie wiem, co zrobić.

MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Neurologia Fobie społeczne

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

93 poziom zaufania

Witam!

Opis Pana problemu jest dość krótki, trudno więc postawić choćby hipotezy odnośnie diagnozy. Lęk przed ludźmi może być objawem fobii społecznej, zaburzeń osobowości, depresji lub zaburzeń ze spektrum autyzmu.

Problem rzeczywiście wymaga diagnozy i rozpoczęcia profesjonalnego leczenia, zwłaszcza, że w Pana przypadku jest powodem znacznego dyskomfortu oraz wywiera niekorzystny, ograniczający wpływ na aktywność.

Leczenie psychiatryczne oraz leczenie uzależnień jest bezpłatne również dla osób nieubezpieczonych.

Jeśli problem ma charakter przewlekły, być może powinien Pan starać się o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności i uzyskać dzięki temu świadczenia z opieki społecznej. Potrzebne jest wówczas zaświadczenie o stanie zdrowia wydane przez lekarza.
Proszę zapisać się do najbliższej poradni zdrowia psychicznego, która powinna udzielić pomocy, bez względu na ubezpieczenie.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Strach przed wychodzeniem z domu i ludźmi – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Strach przed komunikacją z ludźmi – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Jak poradzić sobie z lękiem przed ludźmi? – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
Strach przed ludźmi i tłumem – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak radzić sobie ze strachem przed ludźmi? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Dlaczego nie potrafię rozmawiać z ludźmi mając 21 lat? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak radzić sobie ze strachem przed ludźmi w młodym wieku? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Mam lęk przed ludźmi i szkołą, wejściem do klasy - jak go pokonać? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Strach przed życiem i ludźmi – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak sobie poradzić ze strachem przed ludźmi? – odpowiada Mgr Kamila Drozd

artykuły

Darmowa wizyta u lekarza dla nieubezpieczonych w NFZ

Nie mają ubezpieczenia, czasem chorują, ale są mło

Smutna prawda o SORach: Przekroczenie granicy godności

W maju dziennikarka Magdalena Rigamonti opisała na

Jadwiga Kłapa-Zarecka została zaatakowana przez pacjentkę. "Miałam poczucie, że ona zaraz wyciągnie nóż i się na mnie rzuci"

Była w ciąży, kiedy do jej gabinetu wtargnęła agre

Dr n. med. Karolina Porębska Neurolog, Kraków

umów wizytę

Ewa Biegaj - Okulus Neurolog, Warszawa

umów wizytę

Lek. Bernadeta Miodońska Neurologia, Wrocław-Śródmieście

umów wizytę

lek. Magdalena Podbrożna Neurologia, Warszawa

umów wizytę

Czy strach przed ludźmi, szkołą i napady agresji są spowodowane nerwicą?

Witam, mam na imię Wiktoria, mam 13 lat, uczęszczam do gimnazjum i mam pewien problem już od 6 klasy. Otóż chodzi o to, że panicznie boję się szkoły, rano przed wyjściem mam skurcze żołądka i chce mi się płakać. W szóstej klasie wagarowałam - trwało to przez miesiąc, jednak teraz strach przed szkołą jest większy niż rok temu. Nie przepadam za moją klasą i nauczycieli też nie darzę sympatią, boję się ich i przez to w tym roku również narobiłam sobie problemów z wagarami - byłam u pedagoga, wytłumaczył mi, że muszę chodzić do szkoły i na tym zostało, nie mówiłam mu o swoich problemach, o lęku. Jednak strach przed szkołą nie jest jedynym moim problemem, to jeden z trzech, z którymi nie mogę się uporać. Jest jeszcze strach przed ludźmi - otóż jedynym miejscem do którego wychodzę z domu jest szkoła. Nie chodzę nawet do sklepu, z psem przed blok a nawet nie wyjrzę przez okno, bo wszędzie są ludzie, gdy obok nich przechodzę zaciskam szczękę i patrzę się w dół by na nich nie spojrzeć, a przecież nic obcy przechodzeń mi nie zrobił, nie wiem skąd ten lęk, ale tak po prostu mam. Agresja - to mój trzeci problem, otóż od kiedy zaczął się ten rok szkolny stałam się agresywna, w wakacje byłam spokojna i zrównoważona, a teraz? Krzyczę na wszystkich o byle co, o to, że mama przestawi mój kubek w inne miejsce, że pies szczeknie czy babcia zapyta po raz drugi czy chcę jeść – krzyczę, a czasem nawet dochodzi do szarpaniny którą ja wszczynam i to między mamą i babcią. Często rzucam różnymi przedmiotami albo ciągnę się za włosy na głowie gdy jestem zdenerwowana. To jest nerwica czy może jednak coś innego?

KOBIETA, 14 LAT ponad rok temu

Stres Psychologia Problemy psychologiczne

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!
Agresja może być reakcją obronną przed narastającym wewnętrznym napięciem. Piszesz, że krzyczysz w domu na mamę i babcię, czyli osoby, które są Ci bliskie i starają się o Ciebie dbać. Warto, żebyś sama zastanowiła się, co tak naprawdę wywołuje agresję - czy są to słowa babci czy mamy, czy raczej Twoje problemy, z którymi nie potrafisz sobie poradzić. Byłaś u pedagoga, co oznacza, że chcesz znaleźć dla siebie odpowiednią pomoc.
Warto, żebyś porozmawiała o swoich problemach z mamą. Postaraj się w trakcie takiej rozmowy nie krzyczeć, ponieważ wtedy nie przekażesz najważniejszych informacji w sposób zrozumiały dla mamy. Jeśli nie będziesz potrafiła się przełamać, żeby z mamą porozmawiać w cztery oczy, możesz do niej napisać list i opisać problemy. Poproś mamę, żeby zabrała Cię na wizytę do psychologa. Problem z lękiem może się stopniowo nasilać i powodować coraz większe problemy w szkole i w domu. Dlatego warto zareagować jak najszybciej i postarać się znaleźć oparcie w bliskich osobach. Jesteś nieletnia, dlatego do wizyty u specjalisty niezbędna będzie zgoda mamy.

Pozdrawiam