Problemy bycia sobą w rzeczywistym życiu

Z czego się bierze niemożność bycia sobą w rzeczywistym życiu? Ma się mniej więcej świadomy obraz siebie samego w głowie, a nie można go przenieść na prawdziwe życie. Jakie są tego przyczyny? Rzecz jasna, że niekiedy potrafią towarzyszyć dość solidne lęki i rozpacz jeszcze bardziej przybija. Czasem aż się nie chce żyć, chociaż wiara, że się w końcu uda być autentycznym w relacji z samym sobą i innymi jest naprawdę silna. Prosiłbym o jakieś wytłumaczenie behawioralno-psychologiczno-socjologiczne.

MĘŻCZYZNA, 22 LAT ponad rok temu

Zaburzenia osobowości Psychologia

Terapia dziecka autystycznego

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu? Obejrzyj film i dowiedz się więcej o terapii dzieci autystycznych.

Mgr Sylwia Motyl-Kośka Psycholog, Łódź

35 poziom zaufania

Witam, sądzę, że tak się zdarzyło w Twoim życiu, że nie mogłeś być sobą przez długi czas. Musiałeś skrywać to co czujesz lub nie mogłeś o tym mówić; śmiać się czy płakać kiedy miałeś na ochotę. Te zablokowane uczucia doprowadziły do zagubienia. Dzięki własnej pracy np. przez czytanie książek psychologicznych czy solidnej pracy psychoterapeutycznej można siebie odnaleźć. Zatem do pracy:-) Już samo to, że zadałeś pytanie na forum świadczy o dobrym kierunku, którym idziesz.

Mgr Izabela Makowska-Trzeciak Psycholog, Olsztyn

44 poziom zaufania

Witam Pana,
czasami dzieje się tak, że trzeba ukrywać się za maską, tzn. zostaliśmy tego nauczeni np. poprzez karanie za niechciane zachowania (wyśmiewanie, zawstydzanie, porównywanie itd.). W wyniku wielu takich doświadczeń, uczymy się, że nie warto, nie opłaca się, albo za bardzo boli bycie autentycznym i zaczynamy być, takimi jakimi inni chcą. Przez to niestety rezygnujemy z siebie dla innych, często w naszym mniemaniu za miłość, którą możemy dostać. Jest to szerokie zagadnienie, o którym można byłoby dużo napisać, ale nie o to chyba chodzi.
W Pana sytuacji mogłoby pomóc spotkanie z psychoterapeutą, bo dzięki terapii mógłby Pan nauczyć się wychodzenia do ludzi, takim jakim Pan jest naprawdę, a do tego w bezpiecznych warunkach, bo pod opieką profesjonalisty.

Życzę powodzenia

Izabela Makowska-Trzeciak