Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (868 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Problemy w nawiązywaniu relacji z innymi ludźmi

Witam mój problem polega na tym ze codzień zadreczam się ze nie umiem nawiązywać kontaktu z Ludźmi odezwać się nie wiem co mam robić codziennie musze iść do pracy moja praca to sprzątanie klatek schodowych nie wiem co robić czy są jakieś ćwiczenia nauka rozmów nie wiem co robić proszę o poradę.
KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Polecam udać się na kilka konsultacji do psychologa poznawczo-behawioralnego. Lęk bowiem, który Pani przeżywa w sytuacjach społecznych może wynikać z Pani sposobu myślenia o nich. Spotkanie z psychologiem poznawczo-behawioralnym pozwoli Pani popracować nad tymi schematami myślowymi, które są dla Pani hamujące i uciążliwe oraz pozwoli sie ich pozbyć.
Jeśli chodzi o samodzielną pracę, to polecam trening wyobrażeniowy - przy akompaniamencie uspokajającej, relaksującej muzyki proszę wyobrażać sobie sytuacje stresujące ale z tym zastrzeżeniem, że nawiązuje Pani w nich kontakt z innymi ludźmi. Dzięki temu Pani mózg bedzie się uczył, iż nie musi reagować lękiem na takie sytuacje, a skoro ma je niejako "przećwiczone" (bo coś co sobie wyobrażamy zostawia ślad pamięciowy podobny do rzeczywistych sytuacji), to łatwiej będzie Pani nawiązywać relacje w rzeczywistości. Powodzenia!

0

Witam, proponuję zacząć od wykonywania treningu relaksacyjnego w domu aby nauczyć się przestać zadręczać się myślami.Następnie postawić sobie proste zadania w celu ćwiczenia umiejętności nawiązania rozmowy w naturalnych sytuacjach np podczas wykonywania pracy. Jeżeli nadal będzie Pani pomimo próby pracy nad sobą w punkcie wyjścia proszę skorzystać z pomocy psychologicznej, cykl spotkań ukierunkowanych na rozwój umiejętności społecznych powinien być pomocny. Poza tym warto rozejrzeć się w necie i poszukać zajęć warsztatowych oferowanych często za darmo w ramach projektów unijnych, można spotkać np warsztaty umiejętności interpersonalnych, treningi interpersonalne, treningi asertywności. Udział w takich zajęciach może przynieść wiele korzyści.Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Problemy z nawiązywaniem relacji z ludźmi

Witam. Jestem dziewczyną i mam 16 lat. Obniżenie nastroju towarzyszy mi już od ponad roku. Nie było jakiejś konkretnej przyczyny, nic złego się nie stało. Od tamtej pory nic mi się nie chce, na nic nie mam ochoty. Zaczęłam się okaleczać, wiele razy próbowałam przestać, ale nie udało się. Cięłam się po całym ciele, zazwyczaj parę razy dziennie. Trwa to do dzisiaj, chociaż staram się powstrzymywać, ale wiadomo... Najpierw okaleczałam się, jak coś się stało, jak się zdenerwowałam, ale później już był to zwykły nałóg. Chciałam z tym skończyć, ale po nieudanych próbach nie wiem, czy jest sens dalej to rzucać, w końcu czuję się po tym lepiej. Mam myśli samobójcze. Towarzyszą mi one prawie zawsze. Parę razy byłam zdecydowana się zabić, ale zawsze coś mi przeszkodziło. Raz połknęłam garść tabletek, m.in. na sen, ale tylko zrobiło mi się niedobrze i zasnęłam... Parę razy stałam już z nożem w ręku... Wiele razy śniło mi się, że nie żyję i, o dziwo, nie były to koszmary. Boję się sama siebie, bo wiem, do czego jestem zdolna. Jak wpadnę w furię, co zdarza mi się często, będę w stanie to zrobić. Miałam też okresy, kiedy intensywnie się odchudzałam, prowokowałam wymioty. Co parę miesięcy wraca do mnie ta fobia głodzenia się... Od roku cierpię na bezsenność. Ani jednej nocy nie przespałam całej. Nie dam rady zasnąć, a jak zasnę, to budzę się co chwilę. Zazwyczaj nie śni mi się nic, ale koszmary, więc po miesiącach tej męki zrezygnowałam ze snu w nocy i odsypiam w dzień. Brałam chyba wszystkie możliwe tabletki ułatwiające sen (ziołowe), ale nic nie pomagały. Byłam u lekarza rodzinnego, ale powiedział, że sobie coś wymyśliłam i nie przepisze mi w tym wieku tabletek nasennych. Od jakiegoś czasu towarzyszą mi dziwne lęki. Boję się, ale nie wiem czego. Trudno mi to wyjaśnić... budzę się w nocy i się boję. Idę ulicą i muszę się oglądać co chwilę za siebie. Czasami zaczynają mi się trząść ręce, robi mi się gorąco... nie da się żyć już z tym ciągłym lękiem... Myślę, że warto dodać też, że moja rodzina nie jest do końca normalna. Z pozoru wszystko jest OK, ale ja tego nie mogę nazwać rodziną. Moi rodzice ciągle się kłócą, wyzywają, wiele razy jedno z nich po prostu sobie wyjeżdża, bo ma też tego dosyć. Tylko największy żal mam do nich, że nie zwracają uwagi na swoje dzieci. Mi i tak już życie zmarnowali, ale nie chcę, żeby to samo czekało moją młodszą siostrę. Moi przyjaciele zauważyli, że coś jest nie tak, i zaprowadzili mnie do jednej z nauczycielek, która podobno mogła mi pomóc. Tak, to prawda, zrobiła wiele dobrego, ale na dłuższą metę nic nie zmieniło to w moim życiu. Wielu z moich przyjaciół się ode mnie odwróciło, bo nie mogli już mnie znieść. Nie mam ochoty z nikim się spotykać, siedzę zazwyczaj sama w ciemnym pokoju, a jak wychodzę, to po to, żeby nie wzięli mnie za kompletną wariatkę, za którą i tak większość mnie uważa. Bo kto by uważał za normalną osobę kogoś, kto zazwyczaj patrzy się w ścianę, nie odzywa się do nikogo, a jak nawet to wybucha płaczem i zaczyna wrzeszczeć? Ostatnio rozpadła się moja wieloletnia przyjaźń z pewnym chłopakiem. Z mojej winy. Nie potrafiłam dłużej walczyć o to, żeby to uratować, a on nie miał siły dłużej się ze mną szarpać. Ta sytuacja nauczyła mnie, że nie potrafię stworzyć żadnej trwałej relacji z nikim. Nie pozwalam nikomu do siebie się zbliżyć. Nigdy nie miałam chłopaka i pewnie nigdy mieć nie będę. Rodziny też nie uda mi się stworzyć, tego jestem pewna. Bo kto z takiej rodziny, w jakiej ja się wychowuję może założyć własną, normalną..? Nie będę nikogo ranić. Do tej pory za wielu ludzi zraniłam. Już powoli mam tego dosyć, nie wytrzymuję. Czuję się jak w jakiejś pułapce, krzyczę i nikt mnie nie słyszy. Kiedyś byłam towarzyską, wesołą dziewczyną, miałam plany, marzenia, a teraz moim jedynym marzeniem jest to, żeby zasnąć i się już nigdy nie obudzić.. Na koniec dodam, że moi rodzice nic nie wiedzą o moich problemach i nie chcę z nimi o tym rozmawiać. Zaczynają coś zauważać, ale zawsze ich zbywam. Chciałabym się dowiedzieć, co specjalista sądzi o moim stanie. Z góry dziękuję za odpowiedź.

KOBIETA, 16 LAT ponad rok temu
Mgr Joanna Żur-Teper
60 poziom zaufania

Witam,
objawy opisane przez Ciebie są bardzo niepokojące. Aby uzyskać rzetelną diagnozę, potrzebny jest indywidualny kontakt z lekarzem psychiatrą. Po przeprowadzeniu wywiadu będzie mógł on zaproponować Ci odpowiednią formę terapii. W pierwszej kolejności możesz się udać do pedagoga szkolnego, który pomoże Ci w poszukiwaniach odpowiedniego specjalisty. Spróbuj się przełamać i jednak porozmawiać z rodzicami o Twoim stanie. Rozumiem Twoją niechęć, jednak myślę, że taka rozmowa może być dla nich bodźcem do zmiany.
Symptomem, który najbardziej mnie martwi, są Twoje samookaleczenia i próby samobójcze. Świadczyć one mogą o tym, że przeżywasz bardzo wiele negatywnych emocji i nie potrafisz ich wyładować w inny sposób. Nie jest to konstruktywne rozwiązanie, a w rezultacie, tak jak głodzenie się, prowadzi do autodestrukcji.
Pisałaś również o zaburzeniach snu, które są oznaką istniejącego problemu. Często pojawiają się one jako objawy somatyczne przy depresji. Wyczerpanie i apatia pojawiają się nawet wtedy, kiedy sen trwał wystarczająco długo. Depresja negatywnie wpływa również na kontakty z otoczeniem, co często prowadzi do izolacji społecznej. A to powoduje, że trudniej poradzić sobie z chorobą, ponieważ brakuje wsparcia, które jest niezmiernie ważne w walce z depresją.
Z pomocą farmakoterapii i psychoterapii uda Ci się odzyskać równowagę i radość życia, masz szansę, żeby znów stać się wesołą i towarzyską dziewczyną. Potrzeba tylko zwrócić się po pomoc, to, że napisałaś tutaj, jest pierwszym krokiem.
Pamiętaj, że pomimo trudnego dzieciństwa możesz w przyszłości założyć normalną, dobrze funkcjonującą rodzinę i nawiązać dobre relacje z otoczeniem. Wychowanie nie determinuje w stu procentach tego, kim jesteśmy i kim będziemy za kilka lat, zależy to również od tego, jakie decyzje podejmujemy w danym momencie i czym kierujemy się w życiu. Jest wiele osób, które pomimo trudności, jakie stanęły na ich drodze, żyje dobrze i osiąga swoje cele.
Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę powodzenia

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak nauczyć się nawiązywania relacji z innymi ludźmi?

Mam na imię Martyna, mam 18 lat. Jestem uczennicą jednej z najbardziej prestiżowych szkół średnich w moim województwie. W szkole idzie mi dobrze, nie jestem najlepsza, ale dobra w tym co robię. Potrafię zarządzać innymi, podejmować ważne decyzje, brać dużą odpowiedzialność na siebie, ale nie potrafię swobodnie nawiązywać relacji z innymi ludźmi, a zwłaszcza z mężczyznami.

Paraliżuje mnie to, mój mózg przestaje funkcjonować i logicznie myśleć, kiedy ktoś chce do mnie zagadać, zdarza mi się powiedzieć coś nietaktownego, albo zwyczajnie nie umiem podciągnąć rozmowy do jakiegoś sensownego tematu. Przez okres gimnazjum żyłam w toksycznej przyjaźni z człowiekiem o wiele ode mnie starszym, który pozostawił mi po sobie tyko jedno, wielkie zranienie i wiele kompleksów. Nie kochałam go, choć on wyznawał mi miłość. Od tego czasu nikogo w moim życiu nie było. Zapisałam się na wolontariat, żeby więcej przebywać z ludźmi. Nie chce się zamykać pomiędzy domem a szkołą. Odnoszę wrażenie, że każdego dnia muszę toczyć wielką walkę o najdrobniejszy uśmiech czy życzliwość skierowaną w moją stronę od innych ludzi. Nie mam prawdziwych przyjaciół, ani nawet dobrych znajomych.

Próbowałam zmienić wizerunek, dużo się uśmiecham i staram się być jak najbardziej otwarta, ale nie potrafię przyciągnąć do siebie życzliwych, prostych, szczerych ludzi, bo albo patrzą na mnie jak na obiekt pożądania, albo zwyczajnie mają do mnie interes. Już nie chcę płakać nocą, o młodość mi uciekającą.

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Witam!

Działasz aktywnie w wielu dziedzinach życia przełamując swoje ograniczenia i lęki. Bardzo dobrze, że starasz sie jak najwięcej nad sobą pracować i nie poddajesz się.

Wiele z Twoich problemów może faktycznie brać się z wczesnego związku. Tamta osoba zraniła Cię i możesz teraz doszukiwać się w każdym cech świadczących o podobnym podejściu do innych.

Mogłabyś postarać się popracować nad trudnymi kwestiami z psychologiem (indywidualnie lub podczas zajęć grupowych). Jako wolontariuszka możesz mieć więcej możliwości uczestniczenia w takich zajęciach. Postaraj się poszukać takiego wsparcia. Może ono być okazją do pozbycia się kompleksów i poprawienia relacji z innymi ludźmi. Będziesz również mogła dalej rozwijać swoje wnętrze i dbać o swoje potrzeby. 

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty