Warto spotkać się i porozmawiać z psychologiem,. Na początek udzieli wsparcia. Pomoże także w rozwijaniu asertywności, umiejętności stawiania granic, rozumienia swoich emocji oraz potrzeb, a także ich realizacji. Zmiana i poprawa jakości życia jest możliwa. Ważne by dać sobie szanse i pracować nad sobą!
Witam,
pisze Pani, że rodzice nie wspierają Pani, nie rozmawiają. to musi być trudne doświadczenie. Wspomina Pani również, że nie jest szczęśliwa. Warto jednak walczyć o swoje szczęście i rozpocząć terapię. Pomocy może Pani szukać np. w poradni zdrowia psychicznego, do czego zachęcam.
Pozdrawiam
http://www.centrum-sensis.pl/
https://www.facebook.com/sensisterapia
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Ciągłe obawy przed krytyką i stany lękowe a problemy z psychiką – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Depresja u 32-letniego syna mieszkającego za granicą – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
- Układanie sobie życia na rencie – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Depresja u 12-letniego dziecka – odpowiada mgr Katarzyna Binder
- Problemy w relacjach z partnerem po zapoznaniu rodziców – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Problemy z motywacją podczas odchudzania – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
- Problemy w relacjach z rodzicami u 20-latki – odpowiada Mgr Joanna Szlasa
- Czy takie relacje między dziadkami, a rodzicami są normalne? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Problemy w relacjach z rodzicami – odpowiada Mgr Anna Ręklewska
- Czy wrócić do męża po rozwodzie? – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
artykuły
Od dziecka zmagał się z otyłością. "Nie wiem, jak wyglądam od szyi w dół"
Robert Kudelski przyznaje, że wciąż aktywne są w n
Pogarda i brak współpracy - z tym spotykają się studenci medycyny na praktykach
Kiedy studiujemy, poznajemy medycynę od środka. No
Mały diabetyk coraz lepiej radzi sobie w szkole. Nie zawsze jest bezproblemowo
Brak asystenta, strach przed nieznanym, niechęć ze