Próbuję wyleczyć się z anoreksji

Witam! Cierpię na anoreksję i od niedawna próbuję się z niej wyleczyć. Jednak nie z pomocą lekarza - na wizytę jestem umówiona dopiero w przyszłym tygodniu. Po prostu uświadomiłam sobie jakie konsekwencje niesie ta choroba (wystraszyłam się) i zaczęłam jeść normalnie (wyłączając słodycze, fast foody oraz inne niezdrowe jedzenie). Z początku miałam problemy z towarzyszącymi wyrzutami sumienia po każdym zjedzonym posiłku, ale z czasem się przełamałam. Teraz nie mam już problemów z jedzeniem - co więcej wydaje mi się, że jem aż za dużo. Często mam napady głodu. Nie mogę przestać jeść. Jem aż czuję, że więcej w siebie nie zmieszczę i wtedy zazwyczaj boli mnie brzuch. Staram się panować nad sobą, ale nie jest to łatwe. Wiem, że przy mojej niedowadze mogę sobie pozwolić (a raczej muszę) na przytycie, ale martwię się, że kiedy już osiągnę wagę prawidłową to nie przestanę tyć i będę gruba. Może i fizycznie stan mojego zdrowia poprawia się, ale psychicznie nie jest ze mną dobrze. Czuję się gruba, nieatrakcyjna i nadal odczuwam lęk przed przytyciem. Czy te napady głodu w końcu ustaną? Co mam zrobić, aby zacząć jeść normalnie, spontanicznie, wraz z poczuciem głodu a nie obowiązku? Czy to z czasem ustanie? Napisałam wcześniej, że przełamałam się, ale tak naprawdę przestało mnie już wszystko obchodzić i często czuję się smutna. Myślałam, że jedzenie da mi szczęście, ale nie czuję tego przez myśli, że przytyję. Proszę o pomoc i pozdrawiam. Dodam jeszcze, że najbardziej ciągnie mnie do chleba i mięsa, bo to tego odmawiałam sobie w czasie choroby (potrafiłam nie jeść tego przez 1,5 miesiąca).

KOBIETA, 15 LAT ponad rok temu
Mgr Kamila Drozd Psycholog
80 poziom zaufania

Witam! Zaburzenia odżywania, jakie się u Ciebie pojawiły, są tylko wierzchołkiem góry lodowej. Tak naprawdę przyczyny Twoich problemów z jedzeniem wynikają z innych źródeł, które tkwią głębiej. Drogą wirtualną nie jestem w stanie postawić żadnej diagnozy, dlatego bardzo dobrze zrobiłaś, że umówiłaś się na wizytę do specjalisty. Jedzenie stało się dla Ciebie ekwiwalentem szczęścia, którego Ci brakuje. Sama jednak dostrzegasz, że spożywanie pokarmów nie sprawia Ci przyjemności. Nadal jesteś smutna, samotna, przygnębiona, nie widzisz sensu życia. Anoreksja bardzo często współwystępuje z zaburzeniami nastroju. Straciłaś kontrolę nad konsumpcją posiłków. Wcześniej jadałaś niewiele, wpędzając się w anoreksję, teraz jesz zbyt dużo, a nawet doświadczasz napadów żarłoczności. Bez względu na to, ile jesz i co jesz, nadal towarzyszy Ci niska samoocena – czujesz się nieatrakcyjna, gruba, boisz się przytyć. Jak zacząć jeść normalnie? No właśnie – tu nie o jedzenie samo w sobie chodzi, tylko o to, jaką rolę jedzenie pełni w Twoim życiu. Byś zaczęła normalnie się odżywiać, musisz zmienić sposób myślenia o jedzeniu, a przede wszystkim o sobie. Osobiście, radziłabym Ci się udać do psychologa. Więcej o anoreksji i zaburzeniach odżywiania możesz przeczytać w naszym serwisie pod poniższymi linkami: http://portal.abczdrowie.pl/anoreksja http://portal.abczdrowie.pl/bulimia-a-anoreksja http://portal.abczdrowie.pl/objawy-anoreksji-bulimicznej http://portal.abczdrowie.pl/choroba-anoreksja Pozdrawiam i życzę powodzenia!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty