Psychoterapia - jak zachować równowagę miedzy kolejnymi wizytami?
Dobry wieczór,
trzy miesiące temu zdecydowałam się na psychoterapię. Nie stać mnie na wizyty prywatne, więc były to spotkania na nfz. Spotkania, a raczej spotkanie. Zapisałam się do jednego ośrodka, ale musiałam go zmienić, ponieważ godziny przyjęć kolidowały z moimi zajęciami na uczelni. Kiedy odbierałam skierowanie zrozumiałam, jak bardzo potrzebuję tego rodzaju spotkań, choć jeszcze wtedy na żadnym nie byłam. Brak umówionej wizyty powodował u mnie przygnębienie i poczucie osamotnienia, pozostania samemu z problemem. Umówiłam się na wizytę w innym gabinecie. Czekałam miesiąc, aż odbyłam moje pierwsze spotkanie z psychologiem. Było trudno, ze względu na samopoczucie po spotkaniu, pierwszy raz od bardzo dawna byłam zdolna do łez. Miałam poczucie, że po wizycie cały tłumiony ból został uwolniony, był wyraźniejszy, ale wierzyłam, że to minie. Problem tylko polegał na tym, że kolejną wizytę miałam umówioną za miesiąc. To wywołało mój niepokój, zaczęłam prowadzić dziennik, by uporać się z emocjami po spotkaniu. Po tygodniu uspokoiłam się, ale dzień przed drugą wizytę dostałam informację o odwołaniu wizyty. Mało tego, w kolejnym miesiącu nie ma już miejsc, a na styczeń zapisów. Mam wrażenie, że zostałam ze wszystkim sama, cały czas chce mi się płakać i nie potrafię na niczym się skoncentrować. Wszystkie objawy niepokoju i lęku wróciły. Jak mam sobie poradzić do kolejnej wizyty (jeżeli muszę na nią długo czekać), jakie techniki mogą mi pomóc? Szczególnie, że w najbliższym dniu czeka mnie ważne i bardzo stresujące wydarzenie.
